Midnight Chicken
(en andere recepten die het waard zijn om voor te leven)
Ella Risbridger

Het boek begint met het verhaal over hoe de titel van het gerecht én het boek is ontstaan, Midnight Chicken. Het gerecht werd namelijk op een moment gemaakt dat Ella het leven op zijn zachts gezegd niet echt zag zitten. En de kip werd midden in de nacht gemaakt en ze knapte er gigantisch van op...

Eerder al bleek dat Ella Risbridher al een tijd last had van een hevige depressie, het leven was niet leuk meer vond ze, maar toen ze uiteindelijk bij de psychiater van de noodopvang zat, kon ze maar aan één ding denken, namelijk aan een eigengemaakte pastei en was ze in gedachte de ingrediënten stap voor stap aan het doornemen. Dat was het omslagpunt.
Van het bezoek aan de psychiater liep ze regelrecht door naar de keuken om die pastei samen met De Lange Man te maken.

En misschien zou ik blijven koken.
Dat heb ik gedaan. En het heeft mijn leven veranderd.
Dit, deze collectie recepten, vormt het verhaal hoe ik weer leerde omgaan met het leven. Het is een soort handleiding om weer te genieten van de wereld, en les hoe je stormen doorstaat, je patroon vindt en leeft, echt leeft.[...]

Ze weet dat ze geen chef-kok is, ze weet dat haar boek geen prachtige foto's zal bevatten maar ze wil wél laten zien dat ze kookt met hart en ziel, en dat er vaak toch iets heel lekkers gemaakt wordt. Maar voor de zekerheid waarschuwt ze ons wel...

Ik wil dit heel duidelijk maken, meteen aan het begin: ik ben wel een kok, denk ik, maar dan een nonchalante kok die kookt met restjes uit de groentela. Een kok die eerst inkopen doet, dan op Google kijkt en alles bedekt met Parmezaanse kaas. Een kok die twee oude kannen zonder handvat gebruikt en ingrediënten afmeet in wijnglazen.

Dit bovenstaande is nu precies wat dit boek zo aantrekkelijk maakt. Het is geschreven door iemand die geen enkele pretentie heeft en met haar voeten op de grond staat. In de keuken heeft ze een paar attributen waar ze niet zonder kan zoals een groot mes, een klein mes, een snijplank, een wok, een koekenpan etc.
Verder vertelt ze wat ze als vaste elementen in haar voorraadkast heeft staan. Dat zijn ook vooral normale dingen. Koop specerijen als je ze nodig hebt en dan heb je uiteindelijk een goede voorraad in huis, adviseert ze ons. Ook de inhoud van de koelkast en vriezer komen aan bod en dan kunnen we beginnen aan...

Het ontbijt
Als echte Engelse begint ze de dag met een stevig ontbijt. Haverkoeken, scones, pannenkoeken drie-in-de-pan, bagels, zoete broodjes, mufins maar ook pap, en wel te verstaan havermoutpap in allerlei variaties, met banaan of noten of kokos etc. toast met avocado en natuurlijk de zwaardere kost Friet met ei en dubbele worst!

Soep en brood
Het brood maak je natuurlijk ook zelf, te beginnen met het, volgens de schrijfster, makkelijke Maslenbrood. Het klinkt in elk geval aantrekkelijk.Vervolgens komen het melkbrood, roggebrood, challa (gevlochten brood gemaakt met patentbloem en 4 eetlepels milde olie). Bij challa staat trouwens een prachtig verhaal over de reden van het bakken van dit brood.
De soepen variëren van misosoep, bietensoep, pompoensoep tot tomatensoep maar dan wel op de speciale Ellamanier bereidt.

En zo wordt àlles op de eigen Ellamanier gemaakt en gepresenteerd. Opvallend is ook dat niet alles, net als Ella Risbridger, in hokjes in te delen is. De gerechten worden niet op de gebruikelijke manier aangeboden. Dus na soep en brood volgen niet de vlees- vis- en kip gerechten om af te sluiten met nagerechten en taarten. Ella Risbringer vertelt gewoon haar (levens) verhaal waarbij koken een belangrijk element is geworden en wij mogen meegenieten in de vorm van haar recepten.

Ze vertelt over haar oma, vader, haar man - De Lange Man - , haar ouders en zusjes en over bijzondere gebeurtenissen die ze associeert met eten, zoals die keer dat ze verhuisd waren, de kachel het nog niet deed en haar moeder op een provisorische manier lekkere warme vissticks bakte, die goddelijk smaakten. Of de keer dat ze midden in een winkel een angstaanval kreeg en niet naar buiten durfde, maar dankzij een recept die in haar opkwam, toch wegging om het te gaan maken, waardoor het, dankzij haar overwinning, nóg lekkerder smaakte.
Of de keer dat heel onverwacht ene Harry voor de deur stond, een tot dan toe nog onbekende vriend van De Lange Man - ze kende hem nog niet zo lang -  hij was uitgenodigd om te komen eten, vertelde hij, wat Ella vergeten was. Ze flanste maar een of andere curry in elkaar die daarna nog vele malen gemaakt is!
We lezen over pizza's en pasta's die ze maakte, over rijst met..., over popcorn, pastei, een lekker broodje ham etc.
en daar levert ze haar recepten bij.

Ook leuk is dat ze in de recepten opmerking maakt als, 'intussen kun je de gebruikte spullen afwassen' of ' tijdens het wachten kun je de wijnfles alvast opentrekken' of 'je moet het eigenlijk eerst af laten koelen maar dat red ik niet'. Die opmerkingen maken het kookboek nóg persoonlijker.

Het boek eindigt wel met zoetigheid, maar opnieuw niet met de doorsnee gerechten die je vaak aantreft in kookboeken. We kunnen rabarber-gemberijs maken, of boterbrownies met zoute karamel, of gemberkoekjes met geklopte geitenkaas etc. en ook bij deze gerechten krijgen we er gratis mooie verhalen bij.

Het geheel van dit kookboek geeft een gevoel dat je zelf ook bij Ella aan de keukentafel hebt gezeten, mede door de gezellige tekeningen die doorheen het boek staan. Het is een heel knus kookboek dat de liefde voor eten en het leven op een geweldige manier uitstraalt.

ISBN 9789059561359 | Hardcover | 288 pagina's | Fontaine | december 2019
Vertaald door Mariëlle Steinplatz

© Dettie, 11 februari 2020

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER