https://jaapgerritsma.nl

Ongedachte belevenissen
Jaap Gerritsma


Om meteen met de deur in huis te vallen begint het boek met foto’s. De onderschriften maken duidelijk over wie geschreven wordt.
Jaap Gerritsma is schrijver en zijn eigen onderwerp. Nu, 80 jaar oud, kijkt hij terug op zijn leven en daar wil hij ons over vertellen.

Hij begint met een voorwoord waarin hij toch nog maar even zegt dat herinneringen geen feiten zijn. Hoe langer geleden iets gebeurd is, hoe meer hetgeen we ons herinneren vertekend kan zijn. ‘Het geheugen gaat zich gedragen als een kleine jokkebrok’.
Ook stelt hij dat een mens zelf verantwoordelijk is voor de keuzes die hij gemaakt heeft, al worden de mogelijkheden voor die keuzes veelal door het toeval bepaald. 

Dat gezegd hebbende begint Gerritsma te vertellen. Over zijn eerste levensjaren in Eindhoven, waar hij in 1942 geboren werd. Oorlogstijd: de stad leed onder bombardementen. Voor een klein kind is dat een angstige ervaring, omdat je ervaart hoe je omgeving bang is, maar het is tegelijk spannend. Een kind kent immers het gevaar niet.

Dan volgt de wederopbouw, een tijd zonder de luxe die we nu kennen. Geen warm stromend water of verwarming, ook niet op school - bij de strenge zusters van Liefde - , in de winter bloemen op de ramen. Het radioprogramma ‘moeders wil is wet’, blij zijn met zelfgemaakte cadeautjes, afgedankte kleren van je oudere broers dragen, dit soort verhalen doet het jeugdsentiment ontwaken bij de al wat oudere lezer.

Later de opleidingen, wat natuurlijk ook allemaal niet van een leien dakje ging, en de turbulente studententijd in de jaren zestig en zeventig. De emotionele ontwikkeling in deze jaren leveren ook bij de heer Gerritsma boeiende verhalen op, de eerste stappen op seksueel gebied, eindigend met een huwelijk, dat op zijn zachtst gezegd turbulent was. Na de scheiding bleef Gerritsma achter met zijn twee zonen. Mooi is hoe hij dan opmerkt dat de jongens goed terechtgekomen zijn:

‘Er werd opoffering gevraagd, zelfverloochening en het bleek dat in die rol een specifieke sequentie van het DNA van mijn moeder in mij wakker gekust werd. Ik moest vader en moeder en kostwinner
tegelijk zijn en dat heeft mij erg geholpen om meer over mezelf te ontdekken.
Met de toewijding in de opvoeding van beide jongens heb ik succes gehad. Ik wilde weten wie mijn kinderen waren, wat zij wilden, wat zij konden en hoe ik ze kon helpen in hun zoektocht.’

Op wie zijn moeder is gaat hij nog wat dieper in, zoals hij ook veel vertelt over zijn eerste vrouw.
Naast de vrouwen die hij op zijn pad tegenkwam, was er ook zijn carrière, op het gebied van de geneeskunde en het onderwijs, waarbij hij nogal eens overstapte van het een naar het ander.

Hij reisde voor zijn werk de wereld rond, en schreef vele artikelen en boeken. Voor die boeken – romans over de belangrijke vrouwen in zijn leven - maakt hij nog een beetje reclame, maar wie weet is de interesse daarvoor sowieso gerezen als je gelezen hebt wat deze man allemaal meegemaakt heeft in zijn leven. Het is veel, maar Gerritsma heeft een gezellige verteltoon en is niet op zoek naar literaire (deftige; moeilijke) omschrijvingen.
Het is misschien geen boek dat je in één ruk uitleest, maar dat hoeft natuurlijk ook niet.
Behalve genoemde foto's, is er achterin het boek nog een lijst met geraadpleegde werken.

Jaap Gerritsma (1942) heeft zich bezig gehouden met de methodiek van het geneeskundig onderwijs en onderzoek gedaan naar de werkwijze en competenties van artsen. Hij bekleedde docentschappen aan de universiteit van Utrecht (hoofddocent) Medizinische Fakultät van Basel( consultant), Michigan State university (Distinguised Visiting Professor) en The university of London ( Honorary Senior Lecturer).
Naast wetenschappelijke werken schreef hij sprookjesbundels  - Het vliegende Laatje ( 2001) en Opa Vertelt - en romans: Bittere maretak (2009), Ontstemde Liefde (2015),  Klabbertoet (2020)

ISBN 9789493048379 | Paperback| 196 pagina's | Uitgeverij Tic | april 2022

© Marjo, 27 mei 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER