Nieuwe boekrecensies

Spiegel en sonde
Jetske Bilker

Het leven van Doutsen is niet wat ze gedroomd had. Ooit wilde ze beeldend kunstenaar zijn, en daarvan kunnen leven. Een tijdje lukte dat ook, maar toen ontmoette ze Maarten, en ze raakte zwanger. Natuurlijk was ze dol op Niels, maar, haar droom kon ze nu wel vergeten.
Later volgt er een scheiding, maar dat verandert weinig. Ze loopt Hotse tegen het lijf, en met hem krijgt ze een tweeling.
Als die twee jongens een jaar of zestien zijn komt er opnieuw een man in haar leven, en terwijl ze bij Hotse blijft, ziet ze Wilte in het geniep.

Nu ze niet meer schildert werkt ze als tandartsassistente. Het is niet ideaal, maar ze kan het met haar baas Simone best vinden.
Maar als Simone zwanger wordt en het werk haar niet meer lukt, komt er een vervanger.
Vanaf dat moment gaat alles fout.

De man, Joop Huizenga, houdt er een andere manier van werken op na, en Doutsen kan niet bijbenen. Ook realiseert ze zich sinds enige tijd dat haar geheugen niet meer zo feilloos werkt. Is het de leeftijd? Heeft ze te veel aan haar hoofd?
Want naast deze relatieproblemen is er ook haar zus, die druk op haar uitoefent. Niels zeurt aan haar hoofd om geld, dat ze hem uit schuldgevoel steeds toeschuift. Als Hotse vermoedens krijgt, en Wilte vindt dat ze maar eens een cursus Spaans moet gaan doen, begint Doutsen te twijfelen. Wat bedoelt Wilte? Vindt hij dat ze dementeert?
Maar ze is nog zo jong?

Het verhaal van Doutsen wordt in verschillende episoden verteld. Door haarzelf. Er is het heden, 2014, maar ook zijn er delen die spelen in het verleden, waar geheimen ontstaan zijn, en die verklaringen kunnen geven voor wat er nu allemaal gebeurt. Door de ik-vorm lezen we alleen wat Doutsen beweegt, haar twijfels en haar stemmingen. De pogingen om op de been te blijven. Dit zeer persoonlijke verhaal is indringend, en natuurlijk weet je als lezer ook niet wat er aan de hand is.
Zijn haar twijfels terecht? Is ze inderdaad aan het dementeren? Of is ze wat labieler dan ze altijd al was, en speelt er gewoon te veel in haar leven?
Een mooie psychologische roman, die op de flap humoristisch genoemd wordt. Hm...

Jetske Bilker (1960, Sexbierum) werkte onder meer bij de universiteit bij het Fries Instituut en bij het Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum (nu: Letterkundig Museum) in Den Haag. Zij vertaalde een aantal delen uit de jeugdboekenserie De Kameleon van Hotze de Roos in het Fries. In 2007 verscheen Harry Potter en de stien fan 'e wizen, haar vertaling van Harry Potter and the Philosopher's Stone van J.K. Rowling. Ook vertaalde ze de boekenweekgeschenken, geschreven door Griet Op de Beeck, Jan Siebelink en Ilja Leonard Pfeijffer in het Fries.Spiegel en sonde verscheen eerst in het Fries, nadat ze de Gysbert Japicxpriis kreeg in 2023, de belangrijkste prijs voor Friese literatuur, kwam er een Nederlandse versie.

ISBN 9789464712674 | Paperback | 304 pagina's | Uitgeverij Noordboek | oktober 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het vondelingenhuis van Londen
Carrie Turansky

Het is 1885 als Lillian in haar statige herenhuis in Londen na jaren van stilte een briefje van haar zus Serena ontvangt:

Lieve Lillian,

Ik weet dat het heel wat jaren geleden is dat ik je heb geschreven. Dat spijt me en ik vraag je me te vergeven. Ik hoop dat je nu naar me toe wilt komen, ondanks mijn fouten uit het verleden, omdat ik vrees dat ik niet lang meer op deze wereld zal zijn. Ik wil je nog zoveel uitleggen. Maar nog belangrijker dan dat, ik heb je hulp nodig bij het terughalen van mijn dochtertje Alice. Ik had geen andere keuze dan haar bij het Foundling Hospital af te geven toen ze drie maanden oud was. Ze is nu bijna acht en je moet haar snel terughalen, anders ben ik bang dat ze ergens als leerling-huishoudster wordt geplaatst en we haar niet meer zullen terugvinden.

Vanaf dat moment verandert er heel veel in het leven van Lillian. Ze neemt haar zieke zus in huis en ze gaat op zoek naar haar nichtje, die op een miraculeuze manier verdwenen is uit het Foundling Hospital. De zoektocht die ze samen met journalist Matthew maakt, heeft verrassende wendingen en houdt je als lezer zo in de greep dat je het boek niet weg wilt leggen.

Auteur Carrie Turansky weet, net als in haar voorgaande boeken, echt een goede situatieschets te maken en geeft de karakters in het verhaal natuurgetrouw weer.
De gitzwarte bladzijde in de geschiedenis van het vondelingenhuis komt 150 jaar later boven water als Janelle, die plaatsvervangend directrice van Foundling Hospital, filmmaker Jonas ontmoet. Hij wil een documentaire maken over het vondelingenhuis.

Wat is wijsheid? Zal openheid van zaken goed zijn voor het behouden van de donateurs van het vondelingenhuis of zal het hen juist afstoten? De dilemma’s waarvoor de hoofdpersonen van dit verhaal geplaatst worden, worden op een heel menselijke manier aan je voorgelegd.
Opnieuw een aanrader!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De vrouw zonder naam
Een moeder. Een spionne. Een saboteur.
Audrey Blake

Schrijfsters Jaima Fixsen en Regina Sirois ontmoetten elkaar als finalisten van een schrijfwedstrijd. Samen besloten ze hun krachten te bundelen en onder het pseudoniem Audrey Blake hebben zij een serie over de vrouwelijke arts Nora Beady geschreven. De assistente van de chirurg en Het hospitaal van leven en dood geven een duidelijk beeld van hoe het eraan toeging in de medische wereld in de 19^e eeuw.
De schrijfsters hebben in deze serie laten zien dat zij een gave hebben om situaties en karakters op zo’n natuurgetrouwe manier weer te geven dat je als lezer meegezogen wordt in het verhaal. Nu komen zij met het indrukwekkende levensverhaal van Yvonne Rudellat, de vergeten heldin uit de Tweede Wereldoorlog. Zullen zij met De vrouw zonder naam ook deze manier van schrijven kunnen vasthouden?

De schrijfsters geven in hun nawoord aan dat het schrijven van het verhaal van Yvonne Rudellat een grote verantwoordelijkheid was, want zij heeft echt bestaan en dat geldt voor de meeste personen die in het boek een rol spelen.

In 1942 was Yvonne eenzaam, vergeten en achtergelaten. In de zomer van 1943 stond ze onder de schuilnaam Jacqueline echter aan de leiding van een afdeling van een van de grootste en meest effectieve verzetsnetwerken in Frankrijk en had ze talloze sabotagedaden op haar naam staan. Het is de schrijfsters gelukt om het hele proces van eenzaamheid tot aan haar cruciale rol in het verzet in een goedlopend verhaal aan je als lezer voor te leggen. Opnieuw op een manier waarop je in het verhaal meegezogen wordt:

"De trein knarste, wagons botsten tegen elkaar, en de wielen schoten vooruit waar spoor eerst geweest was. Uit de donkere krochten van mijn herinnering kwam het gegil van een paard met koliek, een van de favorieten van mijn vader, dat langzaam in elkaar zakte. Deze trein was als honderd van die paarden.
We liepen naar de rand van het bos en probeerden de donkere schaduwen in de nacht te onderscheiden. De lampen van de locomotief stonden spookachtig te gloeien, rechtop, terwijl de wagons erachter schots en scheef hingen.
Daverende, knallende, sissende geluiden. Toen uiteindelijk menselijke stemmen. aan de voorkant van de trein bulderende bevelen, van degenen die alleen maar wat door elkaar geschud waren. Hun kleine gedaanten renden de nacht in, geweren in de aanslag, omdat ze een hinderlaag verwachtten. Er werd een kogelregen afgevuurd, maar wij waren uit het zicht en buiten bereik."

Door het hele verhaal heen proef je de worsteling van Jacqueline: is het goed wat ze doet?

" ‘Het zag eruit als een troepentransport.’ De lichamen die uit de wagons gedragen werden, hadden uniformen aan gehad. ‘We hebben er genoeg omgebracht,’ zei ik apatisch. Zeker meer dan die twee dozijn gijzelaars die ze vorige week hadden neergeschoten. Ik dacht er maar niet aan wat ze als vergelding hiervoor zouden doen, maar ik wilde iets voor de vluchtelingen van André Gatignon, voor mijn gebombardeerde huis, voor Bones, mijn kat, voor Pierres vrouw, die ik nooit zou ontmoeten.
‘Een geslaagde avond,’ mompelde Pierre boos. Misschien maakte hij in gedachten ook een berekening."

Verrassend is het einde van het boek.
De vrouw zonder naam is voor mij een verhaal dat me niet snel zal loslaten.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alles geef ik jou
Leanne Pots & Dineke Epping

Zin om lekker op de bank te kruipen om te ontspannen met een mooi boek? Wil je wegdromen bij meerdere liefdesverhalen? Dan is Alles geef ik jou een idee. Deze omnibus neemt je mee in twee heerlijke kerstverhalen.

Het eerste deel is geschreven door Dineke Epping, die graag historische verhalen schrijft die zich in Engeland afspelen. Zo ook Kerst in Rose Cottage waar de vrijgezelle journalist Douglas Burns vlak voor kerst voor een dilemma staat als zijn beste vriend gaat trouwen en hij daardoor weer terug moet naar zijn geboortedorp.

Steeds meer bekroop hem het gevoel dat hij straks ietwat meewarig zou worden bekeken als hij moederziel alleen de bruiloft van Ryan en Daisy bijwoonden daarna opnieuw in zijn eentje enkele dagen op Ryans drukkerij lette terwijl het bruidspaar op reis ging. Alle dorpelingen zouden zich voorbereiden om met de familie kerst te vieren, behalve hij. Die arme jongen van Burns.

Om medelijden en koppelpogingen te voorkomen, bedenkt Douglas een plan en vraagt één van de actrices over wie hij regelmatig recensies schrijft, de rol van verloofde te spelen. Voor Cara Cameron komt die vraag precies op het juiste moment en zij stemt toe. Vanuit Londen vertrekken ze samen naar het dorpje Almsbrick. Uiteraard valt het niet mee om deze rol lang te blijven spelen. Humor, verdriet, angst, eenzaamheid, geloof en echte vriendschap komen in dit verhaal allemaal aan bod.

In het tweede deel Ik geef je alles neemt schrijfster Leanne Pots je mee naar het dorpje Reggeveld waar een raamtekeningwedstrijd voor kerst georganiseerd is. Tekenjuf Amelie mag samen met architect Tom de tekeningen gaan jureren. Dit is echter helemaal niets voor Tom. Hij heeft van jongs af aan meegekregen dat hij zakelijk en doelgericht moet zijn. Dit jureren is eigenlijk het tegenovergestelde en het duurt niet lang voor hij dat van zijn vader te horen krijgt:

‘Tom, serieus. Een raamtekenwedstrijd jureren? Wat is dat voor onzin?’ Zijn vader maakte een wegwerpgebaar. ‘Ik dacht dat ik je voldoende had bijgebracht dat een bedrijf alleen succesvol kan zijn als het wordt opgebouwd met zakelijk inzicht en niet door emotioneel gedoe. Kijk naar mij. Waar denk je dat Markering Beton had gestaan als ik me had laten leiden door zachtaardig dorpsgeneuzel?’

Hoe gaat Tom met deze opmerkingen om? En wat doet dit met de artistieke en gevoelige Amelie?
Met rake karakterschetsen en beeldend beschreven gebeurtenissen boeit dit kerstverhaal je van a tot z en geeft het je een heerlijk feel good-gevoel.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Tussen drie vrouwen
Yvanka van der Zwaan, Emily Reekers en Naïma

Fenne studeert nog, en dat is een dure bezigheid. Ze bekostigt alles door haar lichaam te verkopen als call-girl. Zodoende wordt ze zelfs uitgenodigd om reisjes te maken naar het buitenland. Een van die reisjes voerde haar naar Marrakesh, maar als ze weer terug wil vliegen naar Nederland, zijn er problemen met het vliegtuig.

Op het vliegveld ontmoet ze de andere gestrande Nederlanders: Noor was op bezoek bij een vriendin en wil heel graag terug naar haar gezin, haar man Peter en haar twee dochters en Amira was op bezoek in Marrakesh, bij haar oma.

Hoewel het enige wat ze op het eerste gezicht delen hun nationaliteit en sekse is, besluiten ze een hotelkamer te delen nu ze toch niet kunnen vliegen. En dat blijkt wonderwel te klikken. Het is het begin van een hechte vriendschap, waarin ze hun diepste gevoelens kwijt kunnen, maar die ook perioden heeft waarin het even minder gaat.

Het verhaal wordt verteld door de drie vrouwen apart. Het gaat over hun eigen leven, waardoor allerlei thema's aangesneden worden: misbruik, exposure, een tantracursus, maar het gaat vooral over de relaties die ze met elkaar hebben. Dat ontwikkelt zich gaandeweg. Ze vertellen elkaar tenslotte ook geheimen die ze anderen nooit vertelden.
Daarbij is het verhaal van Noor een psychologische feelgood, dat van Fenne gaat over de al of niet bestaande verbanden tussen familie en vriendinnen, en dat van Amira vertelt over de moeilijkheden die moslimvrouwen en -meisjes nog steeds ondervinden omdat mannen vinden dat hen geen vrijheid vergund is.
Het is aan de lezer om uit te maken welke verhaallijn welke verhaallijn hij of zij het meest waardeert.
Daarnaast is er de gemeenschappelijke draad, en die wordt verklapt door de flaptekst: drie vrouwen onthullen hun seksgeheimen aan elkaar. Het boek heeft dus zeker een erotisch tintje.

Elle van Rijn kwam met het idee, Yvanka van der Zwaan, Emily Reekers en Naïma werkten ieder een verhaal uit.
Yvanka van de Zwaan is freelance fondsenwerver voor diverse non-profit organisaties. Met Mieke Kosters schrijft ze de blog Wine-Up. Ze debuteerde met 19% kans op geluk en maakt samen met Kluun de succesvolle podcast Help, ik heb een puber.
Emily Reekers (1992) is schrijver, scenarist en regisseur. Ze studeerde Scenario aan de Nederlandse Filmacademie.
Naïma is het pseudoniem van een Marokkaanse schrijfster.

ISBN 9789044363401 | Paperback | 320 pagina's | Uitgeverij the House of Books | juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Het Genootschap van Puzzelmakers
Samuel Burr

De twintigjarige Clayton Quist is opgegroeid in een groep van oudere mensen, in een soort commune. Hij beschouwt Pippa Allsbrook als zijn moeder, maar eigenlijk weet hij niets over zijn afkomst: hij werd als baby voor de deur van het huis gezet. In een hoedendoos.
Zijn jeugd werd een vreemde tijd, al weet hij natuurlijk niet beter: zijn opvoeders zijn allerlei soorten puzzelmakers, en zelf kan hij er dus ook wel wat van.

Maar de puzzel die hij nu op moet lossen is een pittige. Na haar dood wordt duidelijk dat Pippa, die nooit wilde vertellen wat ze eigenlijk over zijn afkomst wist, hem er op uit stuurt om dat raadsel op te lossen. Het voert hem langs plekken waar hij nooit eerder kwam, waar hij misschien wel nooit gekomen zou zijn. In situaties die hem vreemd zijn.
Het is een speurtocht die hem niet alleen duidelijk maakt wie zijn ouders zijn, maar ook wie hij zelf is.

‘Dus er is geen pad dat naar het geluk leidt?
‘Natuurlijk niet,’ antwoordde hij. ‘Daar heb je doolhoven voor.’
Pippa zuchtte diep.
‘In het werkelijke leven moet je alsmaar vooruit, of achteruit, of soms zelfs opzij. Het hangt er helemaal van af wat op dat moment goed voelt. Uiteindelijk zul je altijd vinden waar je naar op zoek bent.’

Omdat het verhaal verteld wordt in twee delen, dat van het heden en dat van het verleden, komt de lezer ook te weten wat dat puzzelgenootschap eigenlijk is. Over het ontstaan en voortbestaan, over de leden, en hun wederwaardigheden.

Dooddoeners volop, maar ook de dingen die zijn wat we ‘waarheid als een koe’ noemen, zijn immers wel waar en vormen een deel van het leven. Ze blijven interessant als een schrijver er een mooi verhaal van te maken en dat doet Burr.
Zoals te verwachten valt, staat het boek vol met puzzels, in allerlei vormen. Aan de hand daarvan moet Clayton de puzzel van zijn leven ontrafelen. En als lezer puzzel je driftig mee, terwijl je als extraatje nog een paar puzzels mag oplossen die Clayton nooit onder ogen zullen komen!

Het geheel vormt een heerlijk verhaal dat veel te snel afgelopen is – ondanks de 400 pagina’s!
Handig is de ledenlijst van het Genootschap voorin het boek, en ook de aanduidingen boven de hoofdstukken zorgen er voor dat je de lijn van het verhaal goed kunt vasthouden.Het gaat natuurlijk over de liefde, in vele hoedanigheden, en is vooral een prachtige psychologische roman.

Samuel Burr is documentairemaker en producer. Hij debuteert met dit boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wachten op kerst
Lynn Austin

Het is een paar weken voor kerst als de pasgetrouwde Adelaide in de struiken voor haar huis een broodmager jongetje ontdekt. Ze weet hem over te halen om met haar mee naar binnen te gaan, want het is ijzig koud buiten. Eenmaal binnen vertelt het jongetje aan haar en haar echtgenoot Howard dat hij Jack Thomas heet, 8 jaar oud is en dat hij weggelopen is uit het weeshuis om zijn zusje Polly te zoeken.

‘Met kerst komt papa thuis en dan weet hij niet waar we zijn. ik moet mijn zusje zoeken en we moeten naar huis voor hij komt.’
‘Woont je zusje in hetzelfde weeshuis als jij?’ vroeg Addy.
‘Ik weet niet waar ze is!’ Het klonk gesmoord, alsof het de jongen grote moeite kostte om niet te huilen.
‘En waar is je vader?’ vroeg Howard.
Jack slikte moeizaam. ‘Hij werkt op een schip, maar met kerst komt hij thuis. Dat heeft hij beloofd.’
‘Vertel eens iets over je moeder,’ zei Howard vriendelijk.
Jack verloor de strijd en de tranen stroomden over zijn gezicht.
‘Ze werd ziek toen papa weg was. Ik probeerde voor haar te zorgen, maar ze is weg… naar de hemel.’ Na dat laatste woord snikte hij onwillekeurig.
Addy wist niet wat ze moest doen. Moest ze hem in haar armen nemen, proberen hem te troosten? Zijn smerige kleren en snotneus waren niet bepaald vertederend. Ze vroeg zich af of hij luizen had.
Voordat ze tot een besluit kon komen, veegde Howard zachtjes een droog blaadje uit Jacks haar en liet zijn hand weer op de schouder van het kind rusten.

Adelaide en Howard hebben intens medelijden met Jack en besluiten met hem op zoek te gaan naar het driejarig zusje en ze doen er alles aan om het raadsel waar vader Thomas is vóór kerst op te lossen. Gaat ze dat lukken? Tot het einde toe blijft het spannend en word je als lezer meegezogen in het verhaal.

Auteur Lynn Austin heeft met Wachten op kerst een hartverwarmend kerstverhaal neergeschreven waarin ze de volgende boodschap meegeeft:
weet dat iets wat een heel eenvoudige en kleine daad in onze ogen lijkt, een enorm groot effect kan hebben op het leven van een ander.
Wachten op kerst is een vervolg op Al mijn geheimen waarin het leven van Adelaide van voor haar trouwen verteld wordt. Wachten op kerst is goed los te lezen en heeft nog wat open eindjes aan het einde van het verhaal. Het zou mij niets verbazen als Lynn Austin nog een vervolg hierop gaat schrijven!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De weduwe van de kolonie
Haar leven in de maatschappij van weldadigheid
Marja Visscher

1852
Asschen Kaatje loopt elke dag door de straten van Rotterdam, ze belt overal aan en neemt de emmer vol as, oude kledingstukken, oud meubilair en versleten speelgoed mee naar de askar. Bovendien speelt ze postillion d'amour voor de bewoners. Menig aantal briefjes zijn door haar over en weer gebracht naar jonge geliefden. Ze krijgt niets betaald maar is tevreden met haar werk.
De oude Gerrit, de asman, staat oogluikend toe dat de vrolijke en meelevende Kaatje de sintels en kledingstukken meeneemt om te gebruiken of te verkopen. Thuis wacht haar immers Nelis, haar echtgenoot voor de wet, maar in werkelijkheid een oude vriend uit het weeshuis waar ze samen mee opgroeide. Kaatje zorgt voor Nelis en moedert over hem. Zo geliefd als Asschen Kaatje is, zo'n afkeer hebben mensen van Nelis die al het bijeengescharrelde inkomen door Kaatje naar de kroeg brengt.
Het is Gerrit die het jonge meisje steeds helpt aan brood en zelfs aan een huis - wat meer een beschimmelde kelder is. Dankzij Gerrit is het stel nog in leven.

Het hebben van een postadres maakt dat Kaatje en Nelis een brief krijgen waarin ze gesommeerd worden om zich aan de kade te melden om verscheept te worden naar Veenhuizen. Kaatje is blij, ze heeft gehoord dat ze daar een eigen huisje met een stukje grond, kleding en voedsel krijgen. Heel wat beter dan het grauwe hok waarin ze leven en de vieze lappen waarin ze rondlopen.
Het houdt wel in dat ze de strenge regels van Veenhuizen moeten opvolgen, wat o.a. geen drank inhoudt. Nelis ziet het niet zitten. Maar ze worden verplicht te gaan.
Gerrit en zijn vrouw komen afscheid nemen. Het spijt hem zeer dat Kaatje weggaat.

Maar onderweg overlijdt Nelis plotsklaps. Een ambtenaar van de Maatschappij van Weldadigheid waar de kolonies onder vallen, heeft echter medelijden met het jonge meisje en zorgt ervoor dat ze in Wilhelminaoord terecht kan. Veenhuizen blijkt meer een heropvoedingsoord voor zwervers en arme mensen te zijn. Wilhelminaoord biedt veel meer kansen op een goed leven. Aanvankelijk voelt Kaatje zich als een prinses. Een eigen warm huisje, schone kleren, een écht bed, en genoeg eten. Ze weet niet wat haar overkomt.
Later begint ze de benauwdheid van de strenge regels te ervaren, de twijfel komt op, moet zij haar hele leven zo doorgaan? En die gedachte leidt tot vele complicaties die Kaatje niet voorzien had.

Zelf heb ik De kolonieman van Angelie Sens over de oprichter van de kolonies gelezen. En ook de boeken De proefkolonie, De strafkolonie en De kinderkolonie van Wil Schackman, Het pauperparadijs van Suzanna Janssen. De verhalen daarover zijn fascinerend en daarom wilde ik dit boek ook lezen. De genoemde boeken waren non-fictie boeken maar Marja Visscher heeft een historische roman geschreven rond de kolonie Wilhelminaoord en het is duidelijk dat ze heel veel research daarvoor gedaan heeft.
Ook de tegengeluiden over de koloniën die leefden in de stad heeft ze mooi weergegeven. Het hele idealistische plan van Johannes van den Bosch om verpauperde mensen een toekomst te geven, zagen zij als een grote opruiming van bedelaars, alcoholisten en zwervers.

Veel bewoners van de kolonies zagen het echter wel als een nieuwe start, het was niet niks wat ze kregen, maar ze moesten wel hard werken en de enorm strenge regels opvolgen. De beloning was dat je aan het eind het huisje jouw bezit werd. Maar voor het zover was...

Marja Visscher laat zien hoe sommige kolonisten de regels te benauwd vonden, vooral het niet mogen gebruiken van alcohol woog zwaar. Zwarte handel vierde hoogtij. Een aantal bewoners van de kolonies liepen weg, ze maakten een plaggenhut in het veen, dat was meestal meer een kuil met een schoorsteen. Die 'woning' werd opgebouwd tussen zonsondergang en zonsopkomst omdat het een ongeschreven regel was dat het nieuwe ‘huis’ mocht blijven staan als de schoorsteen ’s morgens rookte.
Ook dit verwerkt Marja Visscher mooi in het verhaal.
Dus naast de vreugde van een eigen huis en haard hebben, laat zij ook de keerzijde zien van de Maatschappij van Weldadigheid.

Het personage Kaatje maakt een enorme ontwikkeling door, mede doordat ze leert lezen en schrijven, maar ook toen was het voor een vrouw alleen niet makkelijk. Ze moet heel veel doorstaan voordat zij eindelijk haar rust vindt.
Fijn verhaal dat inlevend en goed verteld is.

ISBN 9789020556308 | Paperback | 256 pagina's | Zomer en Keuning | 16 oktober 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De chocoladewinkel van verloren liefdes
Kim Ye-Eun

Het begint een beetje een rage te worden. Boeken over koffiezaakjes die meer bieden dan koffie. Neem het boek Voordat de koffie koud wordt, daarin kunnen mensen een bepaalde koffie drinken waardoor ze voor korte tijd in de tijd kunnen reizen. Zo kunnen zij dingen anders zeggen of doen dan zij toentertijd deden. De werkelijkheid verandert echter niet.
In het boek Het café aan de rand van de wereld ontdekken bezoekers dat de bediening bijzonder is, zij helpen mensen de vervulling van hun leven te ontdekken.
En nu is er dit boek De chocoladewinkel van verloren liefdes van Kim Ye-Eun dat zich afspeelt in een patisserie in Seoul.

Juho, de eigenaresse van "Stille liefde en chocola" is gespecialiseerd in het maken van chocola én in het voeren van gesprekken over verloren of onbereikbare liefdes.

"Ik wilde graag liefdesverhalen horen. Niet willekeurig welke, maar verhalen die een gat in de kennis over liefde vullen. Onbeantwoorde liefde komt normaal gesproken niet aan de orde als je je verdiept in liefdesverhalen. Hoe dat komt? Mensen met een onbeantwoorde liefde lijden vaak in stilte, aan iets dat je in je eentje ervaart."

Deze gesprekken worden gevoerd in een apart kamertje wat ze haar 'adviescentrum' noemt.
Mensen vertellen onder het genot van een kop chocolademelk aan de belangstellende Juho over hun verliefdheid die de ander nooit opmerkte of over het gek zijn op iemand maar dat niet kenbaar durven te maken. Hoe ze denken dat de ander hen ook wel leuk vinden maar het niet zeker weten. Hoe ze verliefd zijn op een goede vriend en bang zijn dat de vriendschap kapot gaan als ze het vertellen.

Het mooiste verhaal is dat van de oude man die vertelt dat hij getrouwd is omdat de wederzijdse ouders het wilden. Hoe koud en kil hij aanvankelijk was en langzamerhand verliefd werd op zijn vrouw, en nu is hij oud... zijn vrouw ook... is hij te laat met zijn liefde?
Maar er zijn ook verhalen die teveel voor de hand liggen, te toevallig zijn.

Het is lastig dat Juno soms ineens, tijdens een gesprek met een klant, zelf aan het vertellen slaat over haar leven en verloren liefde. Dat is lastig en vervreemdend omdat je pas na een paar regels begrijpt dat het niet meer het verhaal van de klant is.
Ook Juno's eigen onbereikbare liefde komt aan bod, en dat resulteert in een vrij zoet resultaat.
Het boek had een beetje beter uitgewerkt kunnen worden. Het blijft allemaal nogal vlak, je leeft niet mee met de bezoekers, ze gaan niet echt leven.

Na elk gesprek weet Juno wel feilloos welke reep of bonbon bij de persoon past en die chocola zal helpen om de situatie te veranderen of te accepteren. Deze beschrijvingen zijn vaak wel apart om te lezen maar voegen verder niet veel toe.

Kortom, een aardig tussendoorboek, een feelgood roman, die je na het lezen onmiddellijk weer vergeet, sorry.

ISBN 9789028453791 | Paperback | 173 pagina's | Wereldbibliotheek | 21 oktober 2024
Vertaald door Tijmen Kivit / Nuanxed

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

De kleine koningin
2. Vrouwen van Versailles
Sally Christie

Het is 1730. Jeanne is met haar moeder op de kermis als een zigeunerin het jonge meisje haar toekomst voorspelt:

‘Uw dochter is een parel. Zeer zeldzaam – je kunt honderden oesters openbreken voor je één parel vindt. (-) Je toekomst reikt nog veel verder dan de ambities van je moeder. Je zult bemind worden door de koning en de machtigste vrouw van het land worden. Je toekomst schittert als een ster. Een kleine koningin: ik zie het duidelijk voor me.’

Haar moeder gelooft de voorspelling en doet er alles aan om Jeanne een goede opvoeding te geven. Als ze oud genoeg is gaat ze naar een klooster, waar de nonnen er voor zullen zorgen dat ze zich aan het hof kan gedragen.
Bij de voorbereidingen hoort ook een huwelijk. Ongetrouwd mag ze niet aan het hof gepresenteerd worden. Ze vinden een graaf, Charles d’Etiolles en inderdaad is dat het begin van een spannend leven, al duurt het nog even voor ze aan het hof gepresenteerd wordt.
In de tijd is Lodewijk de XV nog in de ban van de zussen Nesle, en heeft geen oog voor haar.
Jeanne krijgt intussen een zoon, die na een jaar overlijdt. En Lodewijk is druk met oorlog voeren.

Als in 1744 de toenmalige minnares van de koning, Marie-Anne de Mailly-Nesle, overlijdt, zal kardinaal Richelieu, die bekend is als 'eerste minister' van de koning, en dus behoorlijk veel invloed heeft aan het hof, er voor zorgen dat Jeanne de koning ontmoet.
Wie in de gunst van des konings geliefde stond, kon daar veel baat bij hebben: de intriges en het gekonkel dat al begonnen was, nam toe. Maar dat was nu eenmaal zo in die tijd.

Jeanne-Antoinette Poisson werd Markiezin de Pompadour. Zij had inderdaad behoorlijk veel invloed, en wist de koning om haar vinger te winden. Lodewijk betrok haar vaak bij politieke beslissingen.
Ondanks dat de koning naast Jeanne er ook nog andere minnaressen op na hield - hij was een behoorlijke rokkenjager blijkbaar - bleef de verhouding tussen de markiezin en de koning bestaan tot zij kwam te overlijden. Ze was toen 42 jaar.

In dit boek lezen we over het persoonlijke leven van madame de Pompadour, waarover natuurlijk de finesses niet bekend zijn. De schrijfster heeft evenwel geprobeerd om hetgeen we wel weten te verwerken, en ze heeft veel onderzoek gedaan naar wat de achttiende eeuw Frankrijk bracht. Zo schetst ze een aannemelijk verhaal, dat leest als een trein.
Als je van geschiedenis houdt maar je hebt geen zin om een non-fictieboek te lezen met allemaal feitjes en jaartallen, dan is dit de perfecte serie. Sally Christie heeft namelijk jaren onderzoek gedaan naar het verhaal van de minatressen van Koning Lodewijk XV. Om de feiten heen heeft ze een lekker lopend verhaal geschreven, met achterin een verantwoording. ‘Zussen van Versailles’ is het eerste deel, en het debuut van deze schrijfster.
Sally Christie is een Engelse schrijfster die in Canada gestudeerd heeft en nu woont.
www.sallychristieauthor.com

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Broedermoord
Marjet Maks

Julia Blaauw heeft haar werk opgegeven en woont weer bij haar vader om hem te verzorgen, hij is oud en moe. Hij spreekt amper meer en eet en drinkt nauwelijks tot niet. Toch hoopt Julia dat hij nog iets over haar biologische moeder zal vertellen voor hij overlijdt. Julia is namelijk ontstaan uit een buitenechtelijke verhouding. Haar vader was verliefd geworden op de twintig jaar jongere Maria Mus en daaruit was Julia voortgekomen. Helaas overleed Maria een jaar later dankzij een zwaar auto ongeluk. Haar vader heeft nooit over zijn grote liefde willen praten, en nog steeds niet. Geen woord komt er over zijn lippen.
Julia is destijds opgenomen in het gezin van haar vader maar voelt zich er nooit echt thuis. Haar oudere broer en zus laten haar constant voelen dat ze er eigenlijk niet bij hoort, ondanks dat ze een halfzus van hen is.

Met haar later geboren broertje Aucke heeft ze wel een goede band. Maar Aucke is zo'n type die in zeven sloten tegelijk loopt. Zijn vrij liefdeloze huwelijk is o.a. ook voortgekomen uit een ongelukje. Maar dochter Maartje is wel zijn grote geluk en oogappel en ook Julia is gek op haar nichtje. Ze heeft een goede band met haar.
Het is ook haar nichtje die meldt dat het niet goed gaat met Aucke, dat hij steeds ruzie heeft met haar moeder. Maar er is meer vermoed ze...

En dat is er zeker! Julia ontdekt op een feest van Ruben Roosendaal, een zeer begeerde vrijgezel, dat Aucke een verhouding heeft met Maya, haar beste vriendin.
Ze wil Aucke erop aanspreken maar dat lukt steeds maar niet. En dan is Aucke opeens verdwenen! Iedereen is in paniek, waar is hij, wat is er gebeurd.
Maya weet ook te vertellen dat Ruben Roosendaal in contact stond met haar broer vanwege zijn zaak waarin o.a. schilderijreparaties en taxaties uitgevoerd worden. Deze Ruben blijkt overigens ook erg geïnteresseerd in Julia.

Inmiddels is vader overleden, de begrafenis en erfenis moeten geregeld en afgehandeld worden, Julia moet en wil van het huis af én Aucke is weg! Het is veel, héél veel.
Toch gaat Julia op onderzoek uit, waar is Aucke? Wat is er gebeurd? Wat weet Ruben? En langzamerhand ontknoopt zich het verhaal rond de handel en wandel van Aucke én blijkt er meer aan de hand te zijn geweest met haar biologische moeder Maria Mus. Dit alles leidt tot een pittige ontknoping die overigens ook raadselachtig is.

Hoewel het verhaal aanvankelijk té beschrijvend begon, elke straat die doorgefiets werd, werd bijvoorbeeld genoemd, het geheel heeft uiteindelijk toch een spannend verloop gekregen. Wel is het einde op het randje van geloofwaardigheid. Het boek leest dus lekker weg, je legt het niet verveeld weg en je wil graag weten hoe het afloopt, maar haar andere boek Kimonomeisjes vond ik beter samengesteld qua sfeer en verhaal.

ISBN 978464935059 | Paperback | 234 pagina's | Ellessy | 24 juli 2024

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mungo
Douglas Stuart

De protestantse Mungo Hamilton (15 jaar) is het jongste kind van Mo-Ma, zoals ze hij zijn moeder noemt. Mungo aanbidt zijn moeder, zal nooit kwaad over haar spreken terwijl ze dat niet echt verdient. Haar grote liefde is namelijk de fles. Ze verdwijnt ook regelmatig als ze een nieuwe man aan de haak geslagen heeft, elke keer is Mungo bang dat haar iets overkomen is.
Zijn intelligente zus Jodie is degene die de probeert te redden wat er te redden valt. Zij is de veilige haven voor Mungo.
Oudere broer Hamisch is de geduchte bendeleider van de protestantse groep. En Mungo is de vriendelijke, niet al te slimme jongen die alles een beetje sullig over zich heen laat gaan.

De Hamiltons wonen in een achterstandswijk in Glasgow waar misdaad hoogtij viert. Het is overleven. De sterkste overheerst.
Mungo is in feite vrij eenzaam, school boeit hem niet en thuis is er niemand op af en toe Jodie na. MoMa en Hamisch zijn altijd weg en als MoMa er is haalt ze iedereen in huis die drank heeft. Het is Mungo die dan oplet, voor haar zorgt, haar in bed stopt. En dat doet hij met liefde.

Mungo is dan ook blij als hij James ontmoet. Ze worden vrienden maar niemand mag het weten want James is katholiek! Er speelt echter meer, de vriendschap wordt meer dan dat. De jongens zijn ontzettend blij met elkaar. Ze leven in hun gelukzalige bubbel en tasten elkaar voorzichtig lichamelijk en geestelijk af.
Ook James heeft een vreselijk thuis in de vorm van een totaal onverschillige vader. Hij weet dat James op jongens valt en accepteert het niet. Hij eist dat James een meisje zoekt.
Zolang James, vader van huis is, is alles goed. Is er een vorm van vrijheid waar ze dankbaar gebruik van maken.

Maar het blijft niet zo. Hamisch wil dat zijn broer zich aansluit bij zijn groep. Ze willen de confrontatie aangaan met de katholieken en dat is tegen alles wat Mungo zich voor kan stellen. James die er lucht van krijgt, wenst hem dan niet meer te zien. Mungo staat voor een vreselijk dilemma, wat moet hij doen? Trouw blijven aan zijn familie of aan zijn grote liefde? En hij vertelt zijn macho broer wat hem dwars zit... en dat had hij niet moeten doen.

Wat dan volgt is enorm. De woede, de haat, de wanhoop van de mensen die voor alles moeten knokken en vechten komt tot een uitbarsting. Er moeten zondebokken gevonden worden... En Mungo en James zitten er middenin.
Zowaar vindt MoMa dat ze iets moet doen en stuurt Mungo met twee wildvreemde mannen weg, hij mag een weekend kamperen en vissen... Het wordt een weekend dat te triest voor woorden is.

Het is natuurlijk een typisch Schots verhaal zoals we gewend zijn. Veel drank, veel armoede, veel geweld en proberen overeind te blijven. Het eerste deel van het boek borduurt daar te lang en teveel op door. Het kost moeite om door te lezen. Maar halverwege komt de focus meer op de beide jongens en vooral op hun geaardheid te liggen. De nietsontziende omgeving, de dreiging daarvan voel je bijna. Het is hartverscheurend hoe beide jongens zich moeten ontzien en nooit vrijelijk hun genegenheid voor elkaar kunnen tonen. Alleen bij James thuis, zonder vader, is het goed. Maar het is vooral Mo-Ma die de onvergeeflijke fout maakt Mungo weg te sturen nadat ze de reden daarvan aan beide mannen verteld heeft.
De gevolgen laten zich raden...

Het boek zindert nog even na. Wat een schrijnend verhaal. Gelukkig geven de laatste zinnen een beetje hoop...

ISBN 9789046832301 | Paperback | 398 pagina's | Wereldbibliotheek | 7 april 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER