De regen is warm
Joke Benoot

‘Maar Geert,’ zei Elias, en ik keek naar hem, hij had zo’n scheve grijns. ‘Het is soms toch ook fijn om water te voelen op je vel?‘ We stapten uit en bleven allebei in de regen staan, met ons gezicht naar de lucht. Elias deed zijn mond open en probeerde te drinken. ‘Trouwens de regen is warm’, zei hij.’

De bijna elfjarige Elias (half-elf, zegt hij zelf) en de dertiger Geert zijn beide betrokken bij de instelling ‘De Wilgen.’ Elias is bewoner, al vanaf zijn vierde is hij uit huis geplaatst, omdat zijn moeder het niet meer aan kon. Hij heeft nog een jonger zusje, Amber, zij woont in een pleeggezin.

Je zou Elias een bijzondere jongen kunnen noemen, erg slim is hij niet, maar zijn observaties kunnen messcherp zijn. Hoewel hij het best prima vindt in De Wilgen, woont hij natuurlijk liever bij zijn moeder. Dat het contact met haar niet soepel loopt en dat hij gepest wordt op school, dat zijn dingen waar hij niet zo goed mee om kan gaan. 

Geert is zijn begeleider. Hij woont in de buurt, is getrouwd met Lisa. De komst van hun eerste kind heeft een grote impact op Geert, angst voor de verantwoordelijkheid beheerst hem. Daardoor let hij misschien wat minder goed op, op Elias, maar ook op de zestienjarige Chloë, die ook al jaren in de instelling woont en ook onder Geerts hoede staat.
Chloë is een paar jaar weg geweest, maar het liep fout tussen haar pleegouders, ze moest terug. Sindsdien zegt ze geen woord meer in De Wilgen, en al gaat het niet goed op school – ze spijbelt veel – daar praat ze wel.

Behalve deze drie mensen hebben ook nog anderen een stem in het verhaal. Er is de zesenzestigjarige Ana, een Spaanse, een vluchteling uit de tijd van Franco, die haar tijd doorbrengt met manden vlechten. Zij heeft een groep Spaanse vriendinnen, met wie ze danst. Omdat ze niet ver van de instelling woont, is het niet zo vreemd dat ze op een dag in contact komt met een van de bewoners. Ook Ana heeft geheimen, die door Chloë worden ontdekt als zij een soort dagbesteding bij Ana krijgt. En dan is daar Wendy, de moeder van Elias, die haar leven maar niet op de rails krijgt.
Dat probleem proberen de anderen ook aan te pakken, ieder op een eigen manier. Een half-elfjarige, een zestienjarige, een dertigjarige en een zestigjarige, leeftijd maakt geen onderscheid, hoewel hun manier van aanpakken wel verschilt.

‘Veel mensen op het domein doen dat, de pijn wegstoppen, zo ver ze kunnen. Maar of we het nu willen of niet, we zijn altijd onze wortels. Als we zouden rondkijken in het bos zouden we dat zien.’

Joke Benoot is kinderpsychologe, zij weet waarover ze het heeft. Een schrijfster is ze ook, dat zien we duidelijk in haar eerste boek voor jongeren. Dat is geen gemakkelijk boek, haar stijl is haast literair te noemen – met symboliek en mooie zinnen, en het verhaal is heftig. Want alle problemen komen vrijwel tegelijk tot een ontlading.

Benoot gebruikt het beeld van een boom: het boek is verdeeld in Wortels, Blad, Stam en Bloem. Binnen die delen wisselt ze vaak van vertelperspectief. Alle personages hebben een eigen verhaal, die soms maar vaker niet overlappen. En iedereen heeft een eigen stem. Vooral de manier waarop ze de jongen vorm geeft maakt indruk. Zijn IQ is dan niet groot, zijn EQ is dat wel!

‘We hebben heel hard meegezongen met dat liedje dat hij ook altijd in de groep opzet van Devit Bowwie en toen zelfs ‘Papawoetè’, mijn lievelingslied. Het werd nog lievelingser door de auto en door ons die bijna door de hele wereld zoefden. Het was de tweede mooiste keer dat ik er naar geluisterd heb. De eerste mooiste keer was toen ik het mocht horen door de oortjes van Chloë terwijl we in het gras lagen buiten en toen ging ik dansen en zij ook en we dansten keiraar en superspeciaal want we zaten achter de bomen en niemand kon iets zien.’

Voor wie de uitdaging aan wil gaan: een prachtig boek over een jeugdinstelling en zijn bewoners een onderwerp waar we niet veel over horen.
O ja, Joke Benoot is Vlaams, voor Nederlandse jongeren zijn een aantal woorden vreemd. Wat is bijvoorbeeld een ’sjotterkas’?

ISBN 9789025114213  | Hardcover | 184 pagina's | Uitgeverij Clavis | juli 2019
Leeftijd vanaf 15 jaar

© Marjo, 26 juli 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER