On n'est pas sérieux quand on a dix-sept ans
Barbara Samson

Pas toen het boek uit was kwam ik er achter dat het een soort equivalent is van  ‘Anonymous’ of ‘Het verrotte leven van Floortje Bloem’. De schrijfster vertelt het verhaal in de ik-vorm en ze is zelf degene die meegemaakt heeft wat ze beschrijft. In 1993 is ze op  de Franse televisie geweest. Ze was een van de eersten die met haar verhaal naar buiten kwam.

Wat is dat verhaal?
Het moge duidelijk zijn dat het met drugsgebruik te maken heeft, zoals in bovengenoemde boeken, maar Barbara Samson gaat verder: zij is seropositief.
In het kort: Zij was anorectisch en werd als zeventienjarige opgenomen in een kliniek. Daar ontmoette ze Anthony: liefde op het eerste gezicht. Pas als het te laat is komt ze er achter dat Anthony seropositief is, en helaas voor haar: ze blijkt het ook te zijn. Toch blijft hij haar grote liefde, hij maakt gedichten voor haar, en heeft haar nodig. Het duurt twee jaar voor ze definitief weet dat Anthony, junkie als hij is, misbruik heeft gemaakt van haar.
Een hard en indringend verhaal over de wereld van drugs, en AIDS, toegespitst op Marseille, maar in feite universeel.

Met haar televisieoptreden, daarna het boek, en de speelfilm die naar aanleiding daarvan gemaakt is, wil ze haar boodschap overbrengen aan de jeugd, die volgens haar te weinig voorbereid is en wordt op de echte wereld. Zij wist als meisje van 17 ook niets. Niets van Aids, van de risico’s; niets van drugs en andere verslavingen. Nauwelijks voldoende ook over seksuele relaties.
Het is dus bedoeld als boek voor jongeren. Omdat ze het verhaal vanaf het begin vertelt, kan een jongere zich goed inleven in de achterliggende psychologie: hoe het komt dat het meisje haar noodlot niet weet te vermijden.
In de oorspronkelijke taal, het Frans, is het goed leesbaar voor de hogere klassen van het VWO: Directe taal - ook straattaal - korte zinnen en nauwelijks echt moelijke woorden.

http://www.wiredforbooks.org/barbarasamson/

ISBN 9782253139478  | livre de poche  |154 pagina's | Fixot, Parijs  | 1994

© Marjo, 8 januari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER