Meredith Russo

Birthday
Een verjaardag, twee vrienden, zes jaar
Meredith Russo

"Het vlot raast door de buis en schiet in de bochten zo hoog tegen de wanden op dat het lijkt alsof we elk moment kunnen gaan vliegen. Eric lacht als een gek en houdt zijn armen voor zijn gezicht tegen het water dat over ons heen sproeit. Ik lach ook. De spanning bouwt zich steeds verder op en overheerst elke andere emotie, tot ik uiteindelijk in het donker schreeuw: 'Eric! Ik wil een meisje zijn!'
'Hartstikke goed!' roept Eric.
En ik kan het niet geloven.
Hartstikke goed? Hartstikke goed. Hij zei dat het hartstikke goed was."

Stel je bent een jongen, net dertien, en je hebt je beste vriend eindelijk op de wildwaterglijbaan durven vertellen dat je je een meisje voelt, maar die vriend heeft het niet gehoord! Dat overkomt Morgan die vanaf zijn geboorte bevriend is met Eric. Ze zijn op dezelfde dag, hetzelfde tijdstip en op dezelfde plaats geboren. Hun verjaardagen vieren ze altijd samen. Deze verjaardagen vormen de rode draad in dit verhaal. Elk jaar op die dag vertellen Eric en Morgan, in door hen zelf vertelde hoofdstukken, wat hen op dat moment bezighoudt en dat is veel en soms ook behoorlijk heftig. We beleven hun verjaardagen mee vanaf hun dertiende tot en met hun achttiende verjaardag.

Morgan worstelt enorm met zijn genderidentiteit. Nadat bleek dat Eric zijn bekentenis niet had gehoord, durfde hij het niet nog een keer te vertellen. Wat volgt zijn jaren die Morgan zeer doen, die hem heel wanhopig maken, die hem heen en weer doen slingeren tussen accepteren van zijn geaardheid en ageren tegen de situatie. Hij wordt uitgescholden voor homo, terwijl hij dat niet is. Hij is een meisje! Maar hoe vertel je dat?
Naast deze problematiek is er ook nog de rouwverwerking rondom zijn overleden moeder, die op een prachtige manier haar zoon toch nog steeds haar liefde toont. De vader van Morgan verwerkt zijn verdriet om zijn vrouw op zijn eigen manier en hoewel vader en zoon stapelgek op elkaar zijn, leven ze wel elk op hun eigen eiland waardoor het voor Morgan niet makkelijker wordt gemaakt om te vertellen wat in hem leeft.

Eric heeft het eveneens niet makkelijk. Er zijn grote problemen thuis dankzij de zeer dominante vader. Zijn wil is wet. De oudere broers van Eric, reageren elk op hun eigen manier op hun vader, waarbij verbaal geweld hoogtij viert.

De twee jongens zijn heel goed bevriend maar hebben natuurlijk ook een eigen leven, wat soms tot botsingen leidt. De verjaardag is wel altijd heel belangrijk, als het even kan zien ze elkaar toch die dag. Ze blijven ondanks sommige heftige meningsverschillen elkaar die dag toch opzoeken. Die vriendschap is toch te belangrijk voor hen alle twee.

De gevoelens rond de identiteit van Morgan zijn heftig maar mooi beschreven. De verwarring, de hoop dat het niet zo is, maar weten dat het wel zo is, de impact die zijn geaardheid heeft op zijn omgeving en toekomstplannen. Het voorzichtig uitproberen hoe het is als een meisje door de wereld te gaan, de angst op ontdekking. Het is er allemaal en wordt allemaal aan ons verteld. En Eric op zijn beurt, vertelt zijn verhaal, die toch onlosmakelijk met zijn zeer goede vriend Morgan verweven is. Het einde is erg romantisch...

'Ik wilde graag over een transpersonage schrijven, omdat ik zelf transgender ben. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk fatsoenlijke representatie is,' meldt de schrijfster ons. Met dit boek heeft ze deze representatie uitstekend vormgegeven.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 15+

Meredith Russo