De haastige man
Michael Gerard Bauer
De veertienjarige Joseph is een verlegen, teruggetrokken jongen, hetgeen een zorg is voor zijn moeder, zijn enige opvoeder. Hij ziet zijn vader nauwelijks, omdat die veel in het buitenland werkzaam is. Nog maar een jaar terug beloofde zijn vader werk in de buurt te zullen zoeken en dat heeft hij ook gedaan, maar... hij hield het niet vol, werd chagrijnig, en kon niet anders dan weer een baan in het buitenland aannemen. Joseph was erg kwaad toen hij ging en zijn laatste woorden waren niet bepaald vriendelijk. Hij heeft er wel spijt van, maar kan daar nu niets mee.
Als hij haar vertelt dat hij voor school de opdracht heeft gekregen om een portret te tekenen, vraagt zijn buurvrouw Caroline hem haar broer tot onderwerp te nemen. Geen enkel probleem zou je zeggen, maar over Tom, de broer, gaan de meest akelige verhalen rond. Hij zou niet goed bij zijn hoofd zijn, en volgens een roddeltante uit de straat zou hij zelfs gevaarlijk zijn. Maar ze wil niet precies vertellen wat ze zegt te weten, en Joseph zet zijn plan na enige aarzeling toch door. Hij ontmoet Tom, en ontdekt dat hij de man zal moeten leren kennen om hem goed te kunnen tekenen. Hij moet zijn angst en tegenzin overwinnen. Tom zelf werkt ook niet mee, hij deed alleen zijn zus een plezier.
Nu heeft Tom een aparte hobby: hij kweekt zijderupsen, en daar vindt Joseph een opening. Zo ontwikkelt zich behalve een portret ook een mooie vriendschap. Maar de roddeltante houdt haar mond niet.
Het boek begint met een begrafenis. Pas veel later wordt het de lezer duidelijk dat helemaal niet verteld wordt wie er eigenlijk begraven wordt. Het boek gaat vooral over vriendschap, maar ook over dood en leven, over het maken van de juiste keuzes.
De haastige man is een figuur uit Josephs nachtmerries, een man die ook in de werkelijkheid bestaat, maar wiens verhaal hij niet kent. Een man die altijd rent. Waarom doet hij dat? En is hij echt gevaarlijk zoals de dromen doen geloven? De haastige man is een symbool, hij vlucht voor zijn problemen, zoals Joseph en Tom dat ook doen. Dan is er ook nog het gedicht 'zijderupsen' van Douglas Stewart, dat een grote rol speelt en ook als symbool werkt.
All their lives in a box! What generations,
"What centuries of masters, not meaning to be cruel
But needing their labour, taught these creatures such patience
That now though sunlight strikes on the eye's dark jewel
Or moonlight breathes on the wing they do not stir
But like the ghosts of moths crouch silent there.
Eindigend met:
Their soft wings whirr, they dream that they are flying.
Een indrukwekkend boek. Vreemd dat dit niet meer aandacht heeft gekregen!
Isbn 978 90 5240 966 5 Paperback 255 pagina's | Uitgeverij Houtekiet | mei 2007
originele titel 'The running man' Vertaald door Bea de Koster
leeftijd 15+
Marjo, december 2009
Lees de reactie op het forum en/of reageer, klik HIER