Melinda Salisbury

https://www.melindasalisbury.com

alt De slapende prins
De dochter van de zondeneter deel 2
Melinda Salisbury

De Slapende Prins is het tweede boek van een fantasytrilogie voor jongeren.
Hij is de hoofdpersoon in de proloog, waarin hij op pad is met zijn leger en zijn golems, om het kasteel van Lormere te veroveren. Langzaam verovert hij iedere stad in Lormere, in zijn streven het land weer samen te voegen met Tregellië. Dat gaat niet zonder slag of stoot, maar als de inwoners eenmaal zullen weten dat hij na de strijd er voor zal zorgen dat iedereen het in zijn rijk goed zal hebben, zullen ze wel begrijpen dat dit het offer waard was. Dat denkt hij in zijn hoogmoed, en zucht naar macht.

‘Verbrand al het eten, dan zullen de mensen verhongeren, verzwakken en zich tegen de ander keren. Vernietig de tempel en hun volgelingen en mensen kunnen nergens heen. Er is geen heilige plaats meer, geen liefdadigheid. Geen hoop. Vooral in een land als Lormere.’

Natuurlijk begrijpen de inwoners van Lormere dat helemaal niet. Ze willen met rust gelaten worden. Veilig leven en werken in een rustig land zonder oorlog. Nu trekken stromen vluchtelingen het land uit, maar er ontstaat ook protest.

Wie is die Slapende Prins eigenlijk?
In deel een ging het verhaal over Twylla, de dochter van de zondeneter, die zou moeten trouwen met koning Merek van Lormere. Eigenlijk is ze verliefd op die nieuwe wachter, Lief, en ze wordt verscheurd door plicht en verlangen. De Slapende Prins wil haar in handen krijgen - al is onduidelijk waarom precies - en ze moet vluchten.

In dit tweede boek duurt het heel lang voor Twylla in het verhaal opduikt. De hoofdpersoon hier is Errin, de zus van Lief. Toen het nog vrede was studeerde zij voor apotheker, maar ze werd nooit beëdigd.
Ze woont samen met haar moeder die een vreemde ziekte heeft. Als de Slapende Prins eist dat alle inwoners het land verlaten, wil Errin dat niet. Het mag niet uitkomen dat haar moeder deze vreemde ziekte heeft, en ze probeert onder te duiken. Silas helpt haar, vooral door haar drankjes te kopen, zodat ze voor zichzelf en haar moeder kan zorgen, maar eigenlijk weet ze niet zo goed wie Silas is. Hij heeft altijd een kap over zijn hoofd, en komt en gaat op geheimzinnige wijze.
Zo komt het dat Errin eigenlijk haar eigen boontjes moet zien te doppen, en ze ontdekt geheimen, die gevaarlijk zijn voor haar en haar moeder. En voor Silas.

Op het moment dat je begint te begrijpen wat het verband met het eerste deel is, wordt het geheel erg spannend. Er moet gevochten worden tegen het leger van de prins, en die golems zijn vrijwel onoverwinbaar. De romantiek verloopt niet zo vlotjes, want je zou denken dat Errin en Silas net zo voor elkaar bestemd zijn als in het eerste deel Twylla en Lief. Misschien komt dat goed in het derde deel, maar voorlopig ziet het daar niet naar uit.
De Slapende Prins doet zijn naam absoluut geen eer aan: hij is machtig en slim.

Ook deel twee leest als een trein, zelfs al weet je in het begin niet waarom we hier lezen over een heel andere hoofdpersoon. Wees gerust: alles zal op zijn plek vallen, maar natuurlijk is het verhaal daar niet mee gedaan: er komt nog een derde deel!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt De vergiftigde gave
De dochter van de zondeneter deel 1
Melinda Salisbury

Hoewel de zeventienjarige Twylla niet van koninklijke bloede is, woont ze toch als een prinses in het kasteel, waar de koningin de scepter zwaait. De koning is een aardige man, en de prins ook, maar die ziet Twylla niet zo vaak. Wie ze wel de hele dag ziet zijn twee wachters, ze wordt continu bewaakt.

Want Twylla is bijzonder! Ze is de incarnatie van Daunen, dochter van de goden Dæg en Næht. En zij heeft een extra gave: als mensen haar alleen maar aanraken, sterven zij een gruwelijke dood. Daarvoor moet zij regelmatig dageraadschade drinken.
De enigen die haar kunnen aanraken zijn het koninklijk paar en hun zoon. Zij is dan ook naar het paleis gehaald om te trouwen met Merek, de prins, om later te heersen over Lormere, hun rijk.

Eigenlijk is ze een gevangene, en dat is des te erger omdat het haar eigen keuze was. Ze had ook bij haar ouders en zusje kunnen blijven, in buurland Tregellië. Haar moeder is een zondeneter: door bepaalde gerechten te eten bij een overlijden worden de zonden van de overledenen weggenomen. Zij is zo rond als een tonnetje door al dat eten, maar toch had het gezin het niet best. Als Twylla mee zou gaan, zou de koningin de achterblijvers geld sturen. Twylla hoort nooit iets van hen, ze kan alleen maar hopen dat het goed gaat met ze.

Alles verandert op de dag dat een van haar twee wachters vervangen wordt door een nieuwe krijger: Lief, eveneens afkomstig uit Tregellië. Hij is niet bang van haar, en dat is zo bijzonder dat er een vriendschap ontstaat tussen de twee. Maar ongeveer in dezelfde tijd komt ook prins Merek terug van waar hij ook was, en hij begint haar voor te bereiden op hun huwelijk. Wil ze dat wel? Trouwen met de prins en een rijk leventje leiden? Of kiest ze liever een vrij maar arm bestaan met Lief?

Terwijl ze de eerste stappen op het gebied van de liefde zet, lijkt ook haar verstand te rijpen. Ze ziet duidelijker wat er aan de hand is in het paleis. Alleen voor Lief is ze blind. Want hij deugt toch echt niet als wachter met zijn aanmoedigingen om meer vrijheid te verkrijgen.

Dit is het meeslepende eerste boek van een historische fantasytrilogie waarin thema’s als religie, democratie en vriendschap een plaats krijgen. Het leest als een trein door de romantiek en spanningsboog die het verhaal dragen. Als hier een trilogie moet ontstaan dan ben ik benieuwd: het verhaal lijkt namelijk afgerond.
De omslag is erg mooi gemaakt: het geeft precies de hoofdpersoon met haar gave weer.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 15+

Melinda Salisbury