Erik Jan Tillema

IQ
Erik Jan Tillema

Een middelbare school, maar niet zomaar een. De naam zegt het al: Het Einsteincollege is voor hele slimme jongeren.
Ieder jaar wordt door middel van een IQ-test bepaald wie de slimste leerling van de school is, en de meesten doen graag mee aan de verplichte toets. Niet alleen wil de directeur dat zijn school de beste van het land is, iedere leerling wil de slimste zijn!
Ook de vriendinnen Isa en Claire hebben zo hun redenen om de slimste te willen worden.

Bij Isa thuis is de sfeer niet echt leuk, maar ze is veel bij Claire. Ze vindt het wel leuk dat ze slim is, maar als er een leerling van de school bij een ongeluk om het leven komt en niemand op school lijkt daarbij stil te staan, laat ze haar protest luidkeels horen. Als ze dan ook nog zegt dat ze die IQ-testen maar niks vindt, heeft ze de rector behoorlijk tegen zich in het harnas gejaagd. Ze heet zichzelf ook meer in zijn blikveld geplaatst, dat zal ze al snel merken.

Claire is een meisje dat zich nergens iets van aantrekt: ze draagt kleren waar een ander echt niet mee gezien wil worden, het liefst verschijnt ze in het roze. Maar uiterlijk bedriegt: als ze ergens op gespitst is, is het wel dat zij de slimste wordt. Nu de jongen die dat was, er niet meer is, ziet ze een kans. Zij moet zich bewijzen in de ogen van haar vader. Die is dan wel erg rijk, zodat het Claire aan niets ontbreekt. Behalve waardering. Aandacht. Ze moèt de slimste worden!

Als na Kevin, die bij het ongeluk om het leven is gekomen, ook de nieuwe nummer een, Stijn, een geheimzinnige dood sterft, begint Isa achterdochtig te worden. Toeval? Hm… Ze gelooft er niets van, zeker niet als er nog meer leerlingen komen te overlijden. En die zaten allemaal in het groepje hoogbegaafden, die speciaal bijles kregen om nog slimmer te worden.

'Mijn opgeheven arm zakt langzaam als ik naar hem kijk, Isa en Eveline hebben het ook door: er is iets met Yasr aan de hand. Hij loopt niet normaal. Bij elke stap lijkt hij zijn evenwicht te verliezen. De enige reden dat hij niet op de grond smakt, is omdat hij een been naar voren zet en zo struikelt hij onze kant op. Het is dat ik niet in zombies geloof, anders zou ik denken dat we worden aangevallen door een ondode.’

Die bijles is ook wel vreemd: ze krijgen de opdracht om een mysterieuze tekst te vertalen. Claire snapt er niets van. Isa ook niet ondanks haar talenknobbel. Maar behalve de rector zijn er nog twee leraren die hen behoorlijk achter de vodden zitten. Intussen wordt Isa nog argwanender en ze probeert Claire maar ook Eveline, ook horend bij het groepje van de slimsten, zover te krijgen dat ze onderzoek doen.
Kunnen deze drie meiden, superslim als ze zijn, er achter komen wat er aan de hand is?

Soms heb je dat met griezelverhalen: dat je even het boek moet wegleggen omdat je denkt te weten wat er komen gaat en dat dus eigenlijk niet wil lezen. Maar natuurlijk trekt zo’n boek je weer: je moet gewoon doorlezen! Want misschien is het anders dan je denkt? Nou anders was het zeker, maar niet minder eng!

Erik Jan Tillema (1983) is godsdienstwetenschapper en verhalenverteller. Voor de griezelige Young Adultboeken put hij inspiratie uit eeuwenoude teksten uit verschillende religies.

ISBN 9789044851182 | hardcover | 256 pagina's | Uitgeverij Clavis | augustus 2023
Leeftijd vanaf 15 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Bloedmaïs
Erik Jan Tillema

Als de zestienjarige Daisy, haar iets oudere broer James en hun ouders naar hun nieuwe huis in Nederkarspel rijden, zijn ze daar al een paar maanden niet geweest. De hoge muur van maïs verrast hen dan ook: zoveel maïs! En zo hoog!

‘Jemig,’ mompelde haar moeder. Het klonk verbaasd, ietwat geschrokken. ‘Dat is wel heel hoog.’
‘Is dat…’ begon haar broer, waarna hij stilviel.
Met vijftig kilometer per uur reden ze er langs. De weg was kaarsrecht en uitgestorven. Haar vader leunde voorover, bijna met zijn kin op het stuur, en keek van links naar rechts.
‘Mais,’ prevelde Daisy.
Het kriebelde in haar buik. Ze voelde zich opgesloten, gevangen.’

Net een leger van miljoenen plantensoldaten, denkt ze.
En dan heeft ze nog geen idee want:

‘In het maisveld gebeuren de ergste dingen.’

Het verhuizen was natuurlijk toch al niet waar de twee jongeren op zaten te wachten, maar wat er eigenlijk uitzag als een lieflijk dorpje waar ze best snel hun draai zouden kunnen vinden, blijkt een nogal besloten gemeenschap. Er wonen mensen die daar al tien jaar geleden zijn komen wonen en die nog steeds behandeld worden als ‘nieuwkomers’. En dat niet op een aardige manier.
Daisy ontdekt dat er iets afschuwelijks gebeurd is in hun huis.
James wordt belaagd door de dorpsjongeren, maar voor er erger gebeurt, redt een eerdere nieuwkomer hem. Deze Anna wordt een vriendin. Gelukkig maar, want ze zijn echt niet welkom, dat laten de bewoners duidelijk merken. Vooral de familie Flintboer, voor wie het hele dorp ontzag heeft – zeg maar bang is – zou liever zien dat ze weer vertrekken.

Maar wat is er dan gaande? Wat gebeurt er in dat maisveld? Het lijkt wel of die stengels hen roepen…
En de overbuurvrouw, is zij nu wel of niet op hun hand?

Een jeugdthriller in de sfeer van Stephen King. Niet voor watjes! Dat zie je al aan de omslag.
Waanzin kent vele vormen namelijk.

Erik Jan Tillema schreef eerder jeugdthrillers, onder andere de trilogie over dat huis in de polder, maar deze lijvige thriller slaat alles (tot nu toe dus).
Op ingenieuze manier weet hij al meteen vanaf het begin spanning in het verhaal te brengen:
- Er is een intrigerende proloog.
- Een jongen en een vader zijn lang naamloos.
- De school ziet eruit 'alsof kinderen daar nog lijfstraffen krijgen’
- En een agent die het ronduit zegt: ‘U bent hier niet welkom’…
En als dan het verhaal écht begint, dan zit je huiverend op je stoel (of waar je ook leest).

Erik Jan Tillema (1983) is godsdienstwetenschapper en waarschijnlijk dol op griezelverhalen. Vertellen kan hij ze in ieder geval!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 15+

Erik Jan Tillema