Azijn in mijn aderen
Orchida Bachnoe
'Als ik in de spiegel keek, zag ik een onopvallende, espressokleurige dwerg terugkijken. Mijn ogen als pietepeuterige beukennootjes boven mijn pinokkioneus en mijn mond weinig kissable.’
Anjani is duidelijk niet erg blij met zichzelf. Haar idool is Bollywoodster Tara Ishara. Zij is mooi en geliefd. Hoe moet Anjani ooit zo worden? Ze droomt erover terwijl ze braaf leert voor haar schoolonderzoeken.
Het verhaal begint op de dag dat haar idool zelfmoord pleegt. Dat Anjani er kapot van is, is niet vreemd, maar die avond hoort ze duidelijk Tara’s stem, die in haar hoofd tegen haar praat.
‘Anjani, jij bent een speciaal meisje. Je weet het zelf niet eens. Je hebt een belangrijke taak te vervullen en ik ga je daarbij helpen.’
Verbijsterd doet het meisje wat er gezegd wordt: ze moet een zelfmoorddagboek bij gaan houden, gegevens opzoeken, en daarin duidelijk maken waarom mensen een eind aan hun leven willen maken. Het is in de Hindostaanse cultuur absoluut verboden om je eigen leven te beëindigen, zelfmoordenaars worden ‘opgesloten in de kast van schande’. Zij zijn vermoord door het leven, zegt Tara.
Anjani heeft nog meer geheimen: ze doet aan zelfmutilatie, op momenten dat het haar tegenzit. Zo leert ze haar klasgenoot Teela beter kennen: zij doet dat ook. De meisjes worden bloedzusters.
Teela komt uit een compleet ander milieu: ze heeft alleen een moeder die onder druk van haar broer hard werkt, terwijl hij hun verblijfsvergunning achter houdt. Ze zijn arm, en Teela neemt het niet zo nauw met de norm: ze rookt, gebruikt drugs, drinkt en van jongens is ze ook niet vies. Anjani heeft een vriend, maar Teela helpt haar snel uit de droom: Misja laat haar diverse dingen betalen terwijl hij omgaat met een ander.
Als Anjani ook nog een gesprek tussen haar ouders afluistert, neemt ze een besluit, geholpen door Tara. Samen met Teela stapt ze op het vliegtuig, naar Mumbai. Ze gaan het maken!
Het is een vlot lopend, meeslepend tienerverhaal: een sprookje, dat eindigt in Bollywoodsfeer.
Maar dan wel in een modern, ietwat satirisch jasje. Drugs en drank versus Hindostaanse tradities; leven versus dood. Het leest als een trein, en zelfs de onbekende termen nemen de vaart niet weg (een woordenlijstje ontbreekt). Anjani en Teela vertellen hun verhaal ieder apart, en komen heel overtuigend over. Ze hebben het over hun meisjesdromen, over de belemmeringen die hun achtergrond hen daarbij oplegt.
Al zijn hun avonturen fantastisch, maar er is wel degelijk die serieuze ondertoon. Het is een boek dat door jongeren gelezen zal worden, misschien echter zouden hun ouders er juist een boodschap aan hebben: Het is niet altijd goed tradities in ere te houden.
ISBN 9789062656936 |gebonden met leeslint| 144 pagina's | Knipscheer | april 2012
Leeftijd: 15 plus
© Marjo, 27 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER