Ademloos
Jennifer Niven
Het ging allemaal zo goed in het leven van Claudine (Claude). Het eindexamen nadert en eenmaal haar diploma op zak, gaat ze met haar beste vriendin Saz een roadtrip maken. Helaas zullen hun wegen zich scheiden na de vakantie, want ze gaan ieder in een andere stad studeren (dit is Amerika, met eindeloze afstanden!). Maar beste vriendinnen, dat gaat nooit over toch?
Claudine heeft haar vriendje, Shane, die is er nog wel na de vakantie. Of niet, daar is ze realistisch in, maar dan heeft ze deze eerste liefde in ieder geval meegepikt. Want eigenlijk is degene met wie ze verkering zou willen niet Shane, maar Wyatt Jones!
Claudine is een achttienjarig meisje, dat droomt van de liefde. Van alle mogelijkheden die nog voor haar open liggen. Zoals jonge meiden dat doen.
Maar aan wat er echt gebeurt, dat had nooit in haar hoofd op kunnen komen: Haar vader kondigt – voor Claudine out of the blue – aan dat hij zijn vrouw en dochter gaat verlaten. Haar moeder, die schrijfster is, besluit met haar dochter naar het huis van haar familie te gaan, in ieder geval voor een aantal weken. Dat huis bevindt zich op een eiland voor de kust van de staat Georgia.
Dag roadtrip! Dag afscheidsreis met Saz! Helemaal geen Saz meer trouwens, en geen Shane, geen Wyatt, want er is nauwelijks bereik op het eiland!
Claude is wanhopig. Haar toekomst naar de maan. Maar op de boot naar het eiland komt ze tot een inzicht:
‘Ergens diep in mijn binnenste, heel ver weg, beginnen opeens vlinders te fladderen.
Ik stel me voor dat ik vrij ben als een paard en even ben ik overal en nergens tegelijk. Zweef ik. Ik stel me een zomer voor waarin ik de persoon word die ik wil zijn, wie dat ook is. Waarin ik doe wat ik wil doen, wat dat ook is. Waarin ik aan niemand anders denk omdat er ook niemand aan mij denkt.‘
Natuurlijk wordt het het Grote Avontuur. Niet alleen zal ze ontdekken wie ze is, ze ontmoet ook haar Grote Liefde. Maar dat gaat gepaard met de nodige strubbelingen en valkuilen. Miah is een jongen met een moeilijke achtergrond.
Een gewone roman? Nou nee, echt niet. Dit is romantiek in optima forma!
Jennifer Niven heeft al eerder bewezen dat ze haar lezers tot in het diepst van hun ziel kan raken, en ze doet het met dit boek ook. Toch is het geen tranentrekker, Niven heeft een integere manier van vertellen, diep invoelend. Zuiver psychologisch.
Hier ben je even helemaal stil van.
‘Het besef dat je hier compleet afgesloten bent van de echte wereld kan soms best zenuwslopend zijn. Maar verdwalen in je eigen gedachten is vele malen enger dan al die griezelige dingen op dit eiland.’
De setting is perfect natuurlijk: Claudine wordt echt compleet op zichzelf teruggeworpen. Er is geen contact met haar oude wereld en haar moeder is er wel, maar die is druk met onderzoek naar haar familie, om daar over te gaan schrijven. Claudine heeft dus zeeën van tijd om de liefde te ontdekken in al haar vormen.
Deze roman zal jongeren zeker aanspreken, er wordt geschreven over wat zij als onzekere jongvolwassenen ook mee- en doormaken, over gevoelens en moeilijke keuzes, die vooral naar voren komen in de diepe gesprekken tussen Claudine en Miah.
Prachtig, en ja, adembenemend.
Jennifer Niven (1968, Charlotte) is journalist van origine, maar ze schreef ook scenario’s, en maakte ze films. Ze schreef eerder o.a. voor jongeren ‘Op mijn schouders’’en ‘Waar het licht is'.
ISBN 9789048858552 | paperback | 352 pagina's | Uitgeverij Moon | mei 2021
Vertaald uit het Engels door Elise Kuip | Leeftijd vanaf 15 jaar
© Marjo, 7 juli 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Op mijn schouders
Jennifer Niven
‘Ik ben niet gemeen, maar ik ga wel iets gemeens doen. Je zult me er vast om haten, en je bent denk ik niet de enige, maar toch ga ik het doen.’
Dit is de aanhef van een brief waarin een van de hoofdpersonen uitlegt wat hij is. Hij heeft een aandoening die hem anders maakt, iets wat niemand aan hem ziet, maar waar hij wel heel veel last van heeft. Hij heeft prosoagnosie, het moeilijke woord voor gezichtsblindheid. Dat betekent dat hij geen gezichten kan herkennen.
Stel het je voor: je bent gewoon thuis, iemand komt de kamer in, en je ziet niet wie het is. Niet alleen vrienden en kennissen, maar ook familieleden, degenen die je het best zou moeten herkennen, zijn volkomen vreemden voor je. Ook zijn eigen gezicht in de spiegel herkent hij niet. Dat is nog vervelender als mensen hun uiterlijke kenmerken, zoals haardracht, gaan veranderen. Jack, zo heet deze jongen, heeft een eigen manier gevonden om het op te lossen:
Knik naar iedereen, en glimlach.
Wees charmant en verdomd grappig
Wees de gangmaker van ieder feest, maar drink absoluut geen alcohol.
Allicht gaat het weleens fout, maar Jack is er goed in geworden mensen te herkennen aan hun manier van lopen en hun stem natuurlijk.
De andere hoofdpersoon is Libby Strout:
‘Waarschijnlijk ken je me wel. Je hebt vast het filmpje gezien waarin ik uit mijn eigen huis word bevrijd. Bij de laatste telling hadden 6.345.981 mensen het bekeken, dus de kans is groot dat jij een van hen bent. Drie jaar geleden was ik de dikste tiener van Amerika. Op mijn zwaarst woog ik 297 kilo.’
Als Libby naar een nieuwe school gaat, weet ze van tevoren dat ze bekeken zal worden. Maar ze is sterk genoeg, denkt ze. Dat zal ze moeten bewijzen als ze Jack ontmoet. Twee kwetsbare tieners, met de nodige problemen, die elkaar leren kennen en waarderen na de nodige strubbelingen, dat zijn de elementen van een liefdesroman waar jongeren van zullen smullen.
Libby mag de ik-vorm voor haar rekening nemen, Jack is in een hij-perspectief. Om en om zijn ze aan het woord en vertellen ze een ontroerend, maar misschien ook wat onwaarschijnlijk verhaal. Maar dat laatste maakt niet uit, Jennifer Niven heeft een vlotte pen, en is heel goed in vlotte dialogen.
Ze schrijft over het ware leven, over vooroordelen, en veroordelen. En over acceptatie en vriendschap. Zij wil graag tieners die met zichzelf in de knoop zitten een hart onder de riem steken. Zoals ze het jongere broertje van Jack laat zeggen: 'ik wil mezelf zijn'
De Amerikaanse Jenniver Niven (1968, Charlotte (VS) is de schrijfster van het succesvolle Waar het licht is, dat reeds verfilmd is.
ISBN 9789048836154 | paperback |368 pagina's | Uitgeverij Moon| april 2017
Leeftijd vanaf 15 jaar
© Marjo, 23 juni 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Waar het licht is
Jennifer Niven
‘Niemand van ons weet hoe lang hij leeft, misschien nog een maand, misschien nog vijftig jaar. Ik leef graag alsof ik alleen maar die twee dagen heb.’
Als Finch zich af staat te vragen, daar boven op de richel van de klokkentoren, of het vandaag een goede dag is om dood te gaan, ziet hij ver onder zich iemand naar boven wijzen. Wijst hij naar hem? Maar als hij de richting in kijkt waarin gewezen wordt, ziet hij een meisje staan. Ook op die richel, aan de andere kant van de toren!
‘Kom je hier vaak? Want dit is, zeg maar, mijn vaste stek, en ik herinner me niet dat ik jou hier al eens heb gezien.’
Hij kent haar wel: Violet heet ze. Ze is populair, cheerleader, het mooiste meisje van de school: een lief hartvormig gezichtje met grote ogen. Wat in hemelsnaam doet dat meisje daar? Hij weet haar naar beneden te praten en krijgt als dank een kus op zijn wang. Het is het begin van een vriendschap, die in de ogen van hun medeleerlingen uiterst eigenaardig is.
Finch is een buitenbeentje, hij is cynisch, en heeft last van slaapstoornissen en depressiviteit, waardoor hij vaak niet op school is. Als hij er wel is, gedraagt hij zich opvallend en niet alleen door op die klokkentoren te gaan staan. Zijn moeder, die moeite heeft zich staande te houden nadat haar echtgenoot haar verlaten heeft voor een ander, heeft nauwelijks aandacht voor hem en zijn jongere zusje. Er is een oudere zus die haar eigen gang gaat. Het leven is waardeloos, vindt Finch. Een einde er aan maken is het beste voor iedereen.
Maar nu heeft hij Violet ontmoet. Iemand om voor te leven. Iemand om te helpen, proberen te voorkomen dat zij wordt als hij, een freak.
Violet heeft alle lust om te leven verloren na de dood van haar zus. Ze zit met een enorm schuldgevoel. Voor een project op school reizen ze samen door Indiana. Het doet Violet goed. Ze durft weer auto te rijden. Ze onderneemt weer dingen. Met Finch, maar ook alleen, of met vriendinnen.
‘Ik stuur een sms naar Violet: 'Jij bent alle kleuren ineen, op volle sterkte. ''Je bent echt geschift, Finch. Maar dat is het liefste wat er ooit tegen me is gezegd.'
Het verhaal van deze twee jongeren die met zichzelf en de wereld worstelen wordt om en om door beiden verteld. Dat het geen loodzwaar verhaal wordt ligt aan de toon. Finchs humor zorgt daar voor. En het feit dat er iets groeit tussen hen. Tegelijk weet je: er dreigt iets. Kunnen deze jongeren het leven aan?
Jennifer Niven beschrijft het leven van jongeren herkenbaar: zo zijn jongeren: onzeker terwijl ze tegelijk brutaal de wereld in stappen. Recht voor zijn raap, en tegelijk geheimzinnig. In zichzelf gekeerd tot ze zich herkennen in die ander. Al lezend weet je: dit is een boek dat verfilmd gaat worden, zo mooi en aangrijpend is het.
Een tragisch verhaal over het leven. Over vriendschap die meer kan worden.
Jennifer Niven (1968 Charlotte, VS) schreef eerder voor volwassenen. Waar het licht is is haar eerste young adult-roman. Als aanvulling op het boek lanceerde Jennifer het webmagazine Germ.
ISBN 9789048821785 | paperback| 336 pagina's| Uitgeverij Moon| april 2015
Vertaald uit het Engels door Aleid van Eekelen-Benders Leeftijd vanaf 15 jaar.
© Marjo, 9 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
