Portret in zwart

Anne-Rose, dichteres, schrijft haar autobiografie als ze op vakantie is in Denemarken.
Ze heeft niet zo'n fijne jeugd gehad, hetgeen grotendeels te maken heeft met haar aard: ze is een buitenbeentje, niet in staat om contact te maken met anderen. De enige waar ze dat wel mee kan is ook een buitenbeentje: Claude.
Met hem heeft ze een fijne tijd tot ze zwanger raakt en door haar ouders gedwongen wordt om abortus te plegen. Claude weet van niets, en ze is niet in staat het hem te vertellen, als alles achter de rug is. Hij concludeert uit haar stugge afstandelijkheid dat ook zij hem niet meer moet en pleegt zelfmoord.
Dat komt er dan voor Anne-Rose nog bij: schuldgevoel. Als haar ouders gestorven zijn trekt ze naar Parijs, want 'de Meester' heeft haar gedichten opgemerkt; ze moet haar vleugels uitslaan.
Overdag leeft en werkt ze in haar geliefde Parijs, waar ze haar ogen bewust sluit voor de vuiligheid die een grote stad met zich meebrengt, maar 's nachts, in haar dromen, is ze in Stockholm. Ze is er nooit geweest en zal er nooit komen -de pogingen die ze onderneemt om de stad met eigen ogen te zien mislukken- maar ze kent iedere straat, iedere winkel in haar dromen. Een nieuwe vriend, Maurice, bevestigt haar onvermogen: ze kan alleen maar een briefwisseling met hem aan.
En zo sterft ze, eenzaam en vrijwel alleen, in de grote stad.

Dankzij Lecca's fraaie stijl van schrijven heb ik het boek uitgelezen, maar het verhaal boeide me helemaal niet. Misschien nog eens een ander boek van deze schrijver proberen...
De vertaling staat vol met fouten, die me ook erg storen... 'ik wordt' verschillende keren, 'stijle trappen'... en als er een nichtje op bezoek komt, vraagt die niet waar haar tante is, nee, ze vraagt naar haar oma! En nog meer van die dingen.
Ook vind ik de titel niet goed, de vertaling dan. De Italiaanse titel is 'terugtrekking in de nacht'. Dat past veel beter. Letterlijk en figuurlijk. Dat portret zie ik helemaal niet.

Paperback | 155 Pagina's | Uitgeverij Prometheus ISBN10: 9044602381 Vertaald door Marieke van Laake

© Marjo, mei 2007

Reageren? Klik hier!