Kukolka
Lana Lux

Ze noemen haar Kukolka, wat popje betekent, maar eigenlijk heet ze Samira. Ze groeit op in een kindertehuis in de jaren negentig in de Oekraïne. Een hardvochtig bestaan met weinig liefde, heel veel regels, veel pesterijen en vernedering en veel straf. Ze heeft één troost daar, haar vriendin Marina. Maar Marina wordt geadopteerd door pleegouders en verhuist naar Duitsland. Ze houden contact en Kukolka wil vanaf dat moment maar één ding… ook naar Duitsland, bij Marina zijn en het goed hebben. Ze krijgt een pakket uit Duitsland en een brief van Marina waarin staat dat ze ook bij hen in Duitsland moet komen wonen, er staat al een logeerbed wat je onder haar eigen bed kunt schuiven voor haar klaar. Ze vlucht, zeven jaar oud, uit het kindertehuis, en komt op straat terecht. Daar ontmoet ze Rocky die zich over haar ontfermd. Ze komt terecht in een leegstaand huis met andere kinderen, zonder stroom, gas, licht, water of toilet, maar met een eigen sofa om te slapen. Ze raakt als snel bevind met de oudere Lydia die zich over haar ontfermd.

Rocky laat de kinderen bedelen en zakkenrollen, en Kukolka  met haar lange zwarte haren en grote blauwgroene ogen behaalt hoge dagopbrengsten. Rocky is gek op haar. Hij belooft haar dat hij een deel van het geld van haar opbrengsten apart zal leggen om voor haar te sparen zodat ze een treinkaartje naar Duitsland kan kopen en naar Marina kan. Deze belofte blijkt uiteraard op leugens gestoeld, wat tot een diepe ontgoocheling leidt als ze dat ontdekt. Als Kukolka terwijl ze staat te zingen op straat de knappe Dima tegenkomt, die zich over haar wil ontfermen, laat ze dan ook alles achter en gaat met hem mee. Ze is dan tien jaar.

Dima neemt haar mee naar Duitsland, waar hij woont en schimmige zaken doet. Ook hij doet mooie beloftes, hij zal voor haar op zoek gaan naar het adres van Marina. Al lezend dreint het woord “loverboy”, wat in het boek nergens voor komt, inmiddels al bladzijdes lang dreigend door je hoofd. En niet ten onrechte. Dima deelt haar op feestjes met zijn vrienden, maar daarnaast komen al snel de klassieke verhalen over schulden die hij heeft en dat hij het niet overleefd als zij hem niet helpt, één keertje maar, en voor ze het weet komt ze in de kinderprostitutie, kinderhandel en vrouwenhandel terecht.

Je hart breekt bij het lezen van dit boek keer op keer. Kinderen die drugs gebruiken om te overleven, kinderen die uitgebuit worden en aangezet tot bedelen en zakkenrollen, kinderen die honger lijden, kinderen die dood gaan, pedofilie, kinderprostitutie van zéér jonge meisjes. Het wordt expliciet beschreven en je houd het er bijna niet droog bij, terwijl je tegelijkertijd razend bent… op systemen wereldwijd die kinderen tussen de mazen van het net door laat glippen waardoor ze in een niemandsland terecht komen waar iedereen misbruik van hen kan maken en aan hen kan verdienen, op de daders die weerloze meisjes misbruiken en uitbuiten, op de klanten van zulke jonge en kwetsbare meisjes, op de wereld waarin zulke gruwelijke zaken op een dergelijk grote schaal gebeuren dat er hele industrieën van kinder- en vrouwenhandel  omheen gebouwd zijn, en op iedereen, inclusief mezelf, die wel weet dat dit soort dingen op zulke grote schaal gebeuren, maar niets doet.

Het is een confronterend en hartverscheurend boek. Geen ontspannen literatuur voor het slapen gaan en wellicht ook niet voor alle lezers geschikt. Je wilt het als lezer niet weten, je wilt de confrontatie met zoveel leed en misbruik uit de weg gaan. Maar het gebeurt, en het moet op de kaart gezet blijven worden. Dit boek zal daar zeker aan bijdragen en is in die zin een belangrijk boek.

Dat Kukolka al op bladzijde één je hart steelt, en dat er toch nog een soort van happy end in zicht is, hélpt wel gelukkig. Al breekt op de laatste bladzijdes helaas nog één keer je hart.

Lana Lux werd in 1986 geboren in de Oekraïne. Op tienjarige leeftijd vluchtte ze met haar ouders naar Duitsland. Ze studeerde voedingswetenschappen en volgde een toneelopleiding. Kukolka is haar debuut.

ISBN 9789046823569 | Paperback | 301 pagina's | Uitgeverij Nieuw Amsterdam | mei 2018
Vertaling Marcel Misset

Wil, 7 juni 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER