http://www.harokraak.nl

Lekhoofd
Haro Kraak


Noah Kremer lijdt aan synesthesie: hij proeft geluiden en ziet letters en cijfers in kleuren.
Jarenlang dacht hij dat iedereen dat had, maar toen hij ontdekte dat het niet zo was vielen ineens allerlei dingen op zijn plek. ‘De grenzen tussen mijn zintuigen waren geenszins waterdicht. Er lekte van alles in dit hoofd.’ Duidelijkheid dus, maar tegelijk inderdaad ‘een lijden aan’. Want Noah is raar, een freak.

‘Zo komt hij op school in de problemen wanneer hij probeert uit te leggen waarom hij het moeilijk vindt om ‘witte sommen’ op te lossen: ‘Misschien probeert u het extra moeilijk te maken, en dat is niet erg, maar ik ben al niet zo goed in rekenen en dan schrijft u de één, de drie en de acht allemaal wit in plaats van lichtblauw, donkerrood en mintgroen en ik vraag me gewoon af waarom.’ De reactie van de juf is niet mis te verstaan: ‘Als je nog één keer zulke nonsens uitkraamt in mijn klas, Noah, dan moet je voortaan alle sommen voor het bord maken. Ik laat me niet voor de gek houden door een kind van tien.’

Dan ontmoet hij op de middelbare school Teun, net als hij een eenling, al heeft Noah heel lang niet door dat er met Teun ook iets aan de hand is. Hij is blij met een vriend, en als Teun, die de zoon is van een psychiater, hem ook helpt te ontdekken wat er bij hem allemaal anders is dan bij de doorsnee mens, is hij redelijk gelukkig.

Noah groeit op, krijgt medische problemen – epilepsie – maar is natuurlijk een gewone tiener die de wereld wil ontdekken. Helaas grijpt hij met Teun naar drugs. Het is aanvankelijk een deel van hun experimenten, maar het loopt uit in misbruik.
Thuis is de situatie ook niet erg evenwichtig. Noah betrapt zijn moeder op stelen en zij bekent dat ze kleptomane neigingen heeft. Zijn vader gaat failliet, maar wil er zijn levenswijze niet voor aanpassen. Hoe raar het ook klinkt: de huwelijksproblemen van Noahs ouders vormen de aanleiding tot een breuk met Teun, en Noah vervalt van kwaad tot erger.
Ook dit is een deel van de thematiek: de ouders weten niet hoe ze met Noah om moeten gaan. Ze weten evenmin als de jongen zelf lang niet wat er aan de hand is, maar daarnaast hebben ze zelf problemen, en willen ze koste wat kost de schijn voor de buitenwereld ophouden.

Het verhaal wordt verteld als terugblik, op aanraden van Feiko, zijn begeleider in het centrum waar Noah zich bevindt. Wat de aanleiding is dat hij in een instelling ligt? Dat wordt pas duidelijk als je zo ver in het verhaal zit dat je het ook uit leest.

In de eerste helft van het boek denk je dat het thema van het boek synesthesie is, maar daar is in het tweede deel nauwelijks meer sprake van. Dan gaat het meer om het thema vriendschap. Het boek lijkt daardoor onevenwichtig. Als je het boek kunt zien als een coming of age waarbij de hoofdpersoon zijn afwijkingen een plaatsje moet zien te geven voor hij echt volwassen genoemd kan worden, dan lees je het verhaal al heel anders. Die onevenwichtigheid is jammer, want dat deze debutant een talent heeft is duidelijk. Laten we dus een tweede boek afwachten.

Haro Kraak (1986) studeerde sociologie en journalistiek in Amsterdam en is bekend als verslaggever en recensent bij de Volkskrant. Hij schrijft onder andere over literatuur, populaire cultuur en media.

ISBN 9789025447410 | paperback | 240 pagina's | Atlas Contact | september 2016

© Marjo, 2 november 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER