http://www.arynkyle.com

God van de dieren

De twaalfjarige Alice Winston woont met haar ouders in een afgelegen huis in Desert Valley. Haar moeder is na de geboorte van Alice in bed gekropen en komt er zelden meer uit. Haar vader probeert met veel pijn en moeite een paardenfokkerij draaiende te houden. Zus Nona, de lieveling van haar vader, is er een half jaar geleden vandoor gegaan met een rodeorijder.
Alice is een stil en teruggetrokken meisje, erg eenzaam ook, ze heeft geen vriendinnen. Ze mist haar zus verschrikkelijk.

"Ik wilde Valerie vertellen dat mijn zus ons niet belde, dat ze haast nooit schreef, dat ik me 's nachts in de stille donkere uren probeerde voor te stellen wat er in haar leven gebeurde, wat er zo opwindend en belangrijk was dat ze ons helemaal vergat en ons door het leven liet zwalken zonder haar."

Nona was degene die leven in de brouwerij bracht en eigenlijk de fokkerij draaiende hield. Zij kon lezen en schrijven met de paarden en presteerde goed bij wedstrijden. Sinds haar vertrek werkt Alice na schooltijd in de stallen en hoopt op een goedkeurend woord van haar vader.
Als er een meisje dood aangetroffen wordt in het kanaal zegt Alice op school dat het haar vriendin was, wat haar aandacht oplevert. Alice liegt constant om zichzelf staande te houden.
Die zomer stapelen de rekeningen zich op en voelt vader zich genoodzaakt de stallen beschikbaar te stellen voor de paarden van de rijke buren. Alice volgt met lichte verbijstering de gesprekken van de dames en observeert het gedrag en hun kleding. Gesloten als Alice is krijgt ze ook met deze vrouwen geen contact.
Sheila Altman neemt les bij Alices vader en Sheila is dan ook de enige waar Alice een beetje contact mee heeft. Sheila is een naïef meisje, dat gek is op haar paard, het paard waar Nona vroeger op reed en wedstrijden mee won. Alice vindt haar eigenlijk maar een beetje dom kind. Voor haar vader liegt ze tegen haar en zegt dat Sheila goed rijdt, vorderingen maakt...
Eén vrouw van de groep rijke dames springt eruit, zij is aardig, ziet dat Alice te weinig aandacht krijgt, uit haar kleren gegroeid is, teveel op zichzelf is aangewezen. Zij geeft Alice cadeautjes, zorgt voor passende kleding en Alice accepteert alles met een onvoorstelbare gelatenheid. De vrouw neemt les en vader geeft die les... Steeds vaker ziet Alice dingen tussen de vrouw en haar vader gebeuren maar ook dit accepteert ze stoïcijns.
Een leraar heeft Alice verteld dat het meisje dat dood is gegaan hem vaak belde... en op een dag begint Alice hem ook te bellen...

"Ik draaide de telefoon om in mijn handen. De afgelopen weken had ik wel honderd keer in het telefoonboek gekeken, wel duizend keer bij mezelf het nummer herhaald. In mijn lichaam zat nu alleen nog lawaai: het drukte mijn longen plat en pompte door mijn ledematen. Mijn vingers bewogen over de telefoontoetsen alsof ze zich onder water bevonden, mijn hele lichaam verdronk in het kabaal van mijn eigen hartslag. De telefoon ging vijf keer over voor hij opnam. 'Meneer Delmar?' vroeg ik..."

Er ontstaat een vriendschap die steeds verder gaat, steeds meer op het randje lijkt te worden.
En dan komt haar zus terug... en gebeuren er aangrijpende dingen die alles doen veranderen.

Aanvankelijk had ik een beetje weerzin tegen dit boek, vast weer een soort 'paardenfluisteraar' verhaal. Maar hoewel de paarden ook een belangrijke rol spelen is het een aangrijpend verhaal over een meisje dat zoekt naar enige vorm van liefde. Met haar bijna stugge houding tegenover andere mensen maakt ze het zichzelf niet makkelijk. Haar moeder leeft zo in haar eigen wereldje dat daar nauwelijks communicatie mee mogelijk is. Over de tijd dat haar moeder nog wel op de been was komt Alice met stukjes en beetjes wat te weten. Haar vader heeft hetzelfde karakter als Alice, hij is ook in zichzelf gekeerd en bovendien vol zorgen over de toekomst. Hij kan zichzelf nauwelijks overeind houden laat staan Alice opvangen.

Het boek is in sobere stijl geschreven wat het eigenlijk nog aangrijpender maakt. Er gebeuren dingen die erg ingrijpen in het leven van Alice. Je verwacht steeds dat er iets gaat gebeuren maar dan blijken de gebeurtenissen heel anders dan de schrijfster je deed vermoeden. Het contrast arm/rijk komt schrijnend naar voren. Geen vrolijk boek, wel mooi.

ISBN 978 90 468 0197 0 Paperback met flappen 368 blz. Uitgeverij Nieuw Amsterdam april 2007
The God of Animals vertaling Marion Op den Camp 

© Dettie, juli 2007

Voor meer informatie over het boek, klik hier

Reageren? Klik hier!