http://thealim.org

Een oceaan van tijd
Thea Lim

Even een denkoefening:

Stel je voor dat er een ramp gebeurt die meer dan de helft van de bevolking wegvaagt. Tien jaar later is er tussen de overlevenden een slimmerik die een tijdreismachine uitvindt. Handig denkt men: nu kunnen we terug in de tijd om de ramp te voorkomen.
Maar helaas: de tijdsspanne die de machine aankan schiet net tekort, het begin van de ramp is achter de rug en al velen zijn gestorven.
Dan is er een andere slimmerik die bedenkt dat er in het verleden nog wel voldoende werkkrachten waren (die zijn er nu niet meer): ongeschoold  en gespecialiseerd, en die zou je naar de toekomst kunnen halen.
Het is een idee met veel haken en ogen maar het biedt genoeg stof om hier een verhaal van te maken. Thea Lim pakt dat aan in de vorm van een roman.

Er is een pandemie in 1981, waarvoor geen vaccin is. Als Frank besmet raakt, neemt zijn vriendin Polly die nog gezond is een drastisch besluit. Het verhaal speelt in Amerika, waar mensen zelf opdraaien voor hun ziektekosten, hetgeen voor de meeste mensen onbetaalbaar is. TimeRaiser, de organisatie die het tijdreizen uitbaat, biedt een goede ziektekostenverzekering aan in ruil voor het contract. Polly tekent zo’n contract en vertrekt naar 1993. Ze heeft met Frank afspraken gemaakt over hoe ze elkaar weer zullen ontmoeten in 1993. 

‘Ze had de papieren getekend, ze had ingestemd, dus ze had het allemaal aan zichzelf te danken. Ze had het gedaan zonder het gewicht van wat ze deed te begrijpen. Tot op dit moment had de keuze die ze gemaakt zijn ware, perverse aard geheimgehouden: het was onomkeerbaar, en pas achteraf te bevatten.’

Het eerste probleem is dat de organisatie niet zo betrouwbaar blijkt te zijn: het is 1998 als Polly aankomt, en ze schrikt enorm als ze ziet wat er van de wereld geworden is. Wat de Verenigde Staten van Amerika waren zijn nu twee staten, er waren orkanen die de bebouwing hebben vernield en de aarde is vergiftigd.
Polly zit in feite gevangen, ze is niet alleen gebonden aan het contract, zich vrij bewegen door de omgeving lijkt eveneens onmogelijk. Hoe moet ze naar de afgesproken plek komen die in een verboden gebied ligt? 
Leeft Frank nog wel?

De ene dystopie is de andere niet. Behalve dat zo'n verhaal vaak ontaardt in een strijd tussen goed en kwaad, gaat het veelal over een wereld boordevol technologische snufjes waarbij je zo’n wereld makkelijk als bizar en irreëel kunt afdoen. Dit verhaal speelt evenwel voor de lezer in het verleden. Dat is al eigenaardig, een toekomstverhaal in het verleden, maar is nog erger: die toekomst kunnen we ons eigenlijk heel goed voorstellen! Thea Kim schetst een vrij realistisch beeld van een wereld die een totale chaos is geworden. Maar waar mensen mensen blijven, herkenbaar en zeker niet geïdealiseerd. Het is verwarrend.

Maar het is een roman. De kern van het verhaal is de relatie van Polly en Frank. In een andere verhaallijn lezen we over het ontstaan en verloop van hun relatie, in de nog ‘gewone’ wereld. De grote vraag is of de twee elkaar ooit terug zullen zien. En dan? Franks leven moet dan zijn gebruikelijke verloop gehad hebben, en dan is hij wel bijna twintig jaar ouder.
Maar dat is een futiliteit als je leest over de problemen waarmee mensen in 1998 te maken hebben.
Ondanks de vele haken en ogen is het een verhaal dat boeit en verontrust.

Thea Lim(1981) groeide op in Singapore. Ze studeerde aan de universiteit van Houston. Nu schrijft ze onder andere voor Shameless Magazine en The Guardian en geeft ze les aan de universiteit van Toronto.
Deze roman is haar debuut.

ISBN 9789044354409 | paperback | 320 pagina's | House of the Books | december 2018
Vertaald uit het Engels door Marjet Schumacher.

© Marjo, 6 maart 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER