De wereldziel
Frédéric Lenoir

Het boek begint met zeven wijzen die een innerlijke stem horen of dromen of een visioen krijgen waardoor ze moeten afreizen naar Toulanka, een boeddhistisch klooster in Tibet.  En zo komt het dat rabbijn Salomon, sjamaan Aansya, pater Pedro, de hindoeïstische mystica Ma Ananda, de oude wijze Chinese meester Tjong, Sheik Youssouf de stichter van een kleine soefimoslimbroederschap uit Nigeria en Gabriëlle de filosofe, met haar veertienjarige dochter Natina binnen één week in Tibet arriveren. Ze spreken allen Engels en krijgen daardoor makkelijk contact met elkaar.

"Wat deden ze hier? Niemand wist het. De wonderlijke manier waarop er contact met hen was opgenomen en het feit dat ze vertegenwoordigers waren van de belangrijkste filosofische en geestelijke stromingen van de mensheid leken erop te duiden dat het lot hen duidelijk met een bedoeling bijeengebracht had. Maar welke?"

De oude Tibetaanse lama Dorjé weet alleen maar dat hij een visioen had gehad dat hij deze mensen moest verwelkomen en moest begeleiden naar het klooster waar de jonge twaalfjarige Lama Tenzin Pema Rinpoché de leiding heeft. Tenzin wacht op hen.

De bijeengekomen mensen blijken verrassend goed met elkaar overweg te kunnen. De eerste dagen in het klooster wisselen ze met elkaar van gedachten over hun tradities en spirituele stromingen, welke veel overeenkomsten blijken te vertonen.
De jonge Tenzin en Natina zoeken elkaars gezelschap en vatten diepe genegenheid voor elkaar op. Allen wachten op wat komen gaat, ze weten nog steeds niet waarom ze in het klooster zijn. De dagen verstrijken, ze worden een beetje ongeduldig, wat moeten ze daar? Ze besluiten de volgende ochtend te vertrekken...

Maar die nacht hebben ze allemaal dezelfde droom, er komt een vreselijke ramp waardoor alle heilige religieuze plaatsen verwoest worden. Het is nu uiteindelijk duidelijk geworden, ze zijn bij elkaar omdat ze een boodschap na moeten laten voor de overlevenden van de ramp. Dat moeten universele fundamentele wijsheden zijn. Maar hoe pakken ze dat aan? Hoe kunnen ze dat achterlaten?
De kinderen hebben ook iets gedroomd, namelijk dat ze een beekje waren die plotseling water kreeg uit acht stromen (de acht aanwezige wijzen) Ze werden een grote rivier die dorre stukken land overstroomden en daar begonnen allerlei planten en bloemen te groeien...
De volwassenen weten nu dat het de kinderen zullen zijn die de universele boodschap door zullen geven.
Vervolgens gaan de volwassenen met elkaar in gesprek om gezamenlijk tot de universele fundamentele wijsheden te komen en deze boeiende en zeer interessante gesprekken kunnen wij als lezer volgen. Ze komen uiteindelijk tot overeenstemming en formuleren de boodschap die de wereldziel uitdraagt...

Soms zijn er van die boeken die je liever voor jezelf wil houden. Dat zijn van die boeken die indruk hebben gemaakt en waarmee je in je hoofd nog een tijd bezig bent. Je bent het nog aan het overdenken en slaat steeds weer een pagina op, hoe stond het er ook alweer, wat werd daar ook alweer over gezegd? Je wilt eigenlijk niet dat iemand commentaar heeft op het boek. Je wilt niet dat er laatdunkend of snerend over gesproken wordt omdat je er zelf zo van genoten hebt. Je hebt wel je op- en aanmerkingen maar die zijn van jou zelf. Net als bij opmerkingen over mensen die je lief zijn, jij mag inwendig misschien wel je bedenkingen over ze hebben maar een buitenstaander niet, ze moeten van je geliefden afblijven. Zoiets voelde ik ook bij dit boek.
Elke wijze heeft een eigen stem, een eigen inbreng in de existentiële wijsheden.  Deze variëren van nuchtere opmerkingen tot voorbeeldverhalen. Omdat er zoveel meningen zijn heb je daar soms je vraagtekens bij maar de uiteindelijke slotconclusie is aldoor mooi en goed doordacht.
De enige opmerking die ik moet maken is waarom de wereld eerst in elkaar moet storten voordat deze wijsheden toegepast kunnen worden. Maar dat is een retorische vraag, daar weet denkelijk iedereen het antwoord wel op.
Een mooi, helder geschreven en vooral boeiend boek!

ISBN 9789025903367 Hardcover 192 pagina's Uitgeverij Ten Have augustus 2013
Vertaald door Geertrui Marks en Lia Tuijtelaars

Dettie, 20 november 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER