Leegland
Marjan Brouwers

Van Nederland zoals wij het kennen is nog maar weinig over na een klimaatoorlog, overstromingen en aardbevingen. Er is een enclave rond Amersfoort-aan-Zee, er is de Archipel Amsterdam, en ten zuiden van deze overgebleven bewoonbare gebieden ligt ook de enclave Nijmegen. En, Leegland.

Zou dat Leegland, een gebied in het noorden waar vele mensen naar toe vluchten, een verzinsel zijn of zou het wel degelijk bestaan?
De president van Amersfoort-aan-Zee beweert van niet. Wie de enclave verlaat is ten dode opgeschreven. Maar waarom zou je vluchten? Hebben mensen het niet goed daar?
Niet dus. Er is een flinke tweedeling: de aanhangers van de president hebben het goed, en zijn leger ook. Maar een groot deel van de burgerbevolking is arm, en heeft er moeite mee zich aan de regels te houden. Wie dat niet doet, riskeert zware straffen: brandmerken is nog het minste, de beul hakt handen af, of deelt stokslagen uit. Ook verbanning kan je te wachten staan, naar Fort Zwolle.
Het is geen ideale samenleving.
En dan kun je nog ziek worden, er heerst een dodelijk virus, het Vikingvirus.

Wetenschapper Walter Rademaker werkt hard aan een oplossing, een geneesmiddel voor dat virus. Zijn zoon Julius helpt hem, net als diens halfzus Eva.
Als Julius ontdekt wat zijn vader eigenlijk doet - en gedaan heeft - is hij geschokt en absoluut bereid om het meisje te helpen dat op zijn pad komt. Als hij naar Fort Zwolle gestuurd wordt, ontmoet hij in de trein Senna, een soldate die gebrandmerkt is en verbannen wordt wegens desertie.
Als de trein aangevallen wordt door rebellen – die zijn er ook nog – weten ze samen te ontsnappen.
Een spannend avontuur volgt, waarin ze elkaar een paar keer kwijt raken. Ze ontmoeten mensen van allerlei pluimage, met allemaal een eigen agenda. Het is niet altijd duidelijk wie betrouwbaar is en wie niet.

‘Goed dan, ik ga mee, maar als ik ook maar een moment aan haar twijfel, schakel ik haar uit.’
‘Zo’n oud vrouwtje?’
‘Geloof me, ik heb peuters soldaten zien doden. Kinderen met granaten in hun knuistjes. Dus ja, ik maak haar dood als ze iets probeert.’
‘Wat jij wil, soldatenmeisje,’ zei Julius met een brede grijns en haastte zich op zijn zwabberbenen achter het oude mensje aan. Sukkel, dacht Senna. Die vertrouwt echt iedereen. Leven wij in dezelfde verrotte wereld?
Julius keek over zijn schouder en lachte naar haar. ‘Kom je?’

De proloog (niet dit stukje tekst!) trekt de lezer onmiddellijk het verhaal in: een pasgeboren kind wordt door zijn eigen vader bij de moeder weggehaald. Subject J52A belandt in een laboratorium.
Daarna volgt het verhaal dat vanuit wisselend perspectief verteld wordt, vooral dat van Senna en Julius, maar ook Eva doet mee.
Deze fictieve wereld wordt overtuigend beschreven, vooral omdat er zoveel elementen inzitten die helemaal niet zo bizar zijn als je zou denken. En omdat het verhaal in Nederland speelt, zelfs al heet het niet meer zo, is het herkenbaar. Zelfs al is er dwangarbeid, en is bidden verboden.
Het levert een intrigerende en spannende dystopische roman op. Hopelijk wordt het nooit onze toekomst, maar…

Marjan Brouwers (1963, Midwolde) studeerde Engels aan de Rijksuniversiteit Groningen. Ze schrijft columns, brochures en andere teksten voor allerlei opdrachtgevers en maakte samen met Jeannette van Ditzhuijzen eerder een boek over kastelen in Nederland.
In mei 2016 verscheen hun roman Ren, Janina, ren!, een verhaal dat zich in Polen afspeelt tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Leegland is haar echte debuut.

Zie ook http://leegland.nl

ISBN 9789054523888 | paperback |250 pagina's | Uitgeverij Passage| oktober 2020
Ook voor Young Adults

© Marjo, 18 januari 2021

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER