Stille wateren
Anne Berry
Vier jonge mensen ontmoeten elkaar, en herkennen iets in de ander. Alle vier hebben ze een jeugdtrauma, en die trauma’s hebben allemaal te maken met water.
Owens zusje is vrijwel onder zijn ogen in zee verdronken; Catherine zakte samen met haar nichtje door het ijs en heeft dat niet kunnen verwerken; Sean wilde perse leren zwemmen om te kunnen ontsnappen aan een in zijn ogen saai boerenleven, maar kreeg een uitermate woedende vader over zich heen.
Naomi’s trauma heeft slechts zijdelings te maken met water. Zij is juist dol op water, met name de zee, omdat die haar reinigt.
Als ze volwassen zijn ontmoeten ze elkaar in Londen. Het is 1976, een erg hete, broeierige zomer.
Ze weten niets van elkaars verleden, maar natuurlijk hebben de trauma’s hen gevormd tot wie ze zijn. Ze zijn gekwetst en vertrouwen niemand meer. Van iemand houden is nog moeilijker.
'Ze houdt niet van hem. Ze houdt niet van deze Ierse man. Ze vindt hem niet eens aantrekkelijk. Ook niet afstotend - dat niet. Ze voelt voor hem wat je voelt voor iemand met wie je toevallig in een vastgelopen lift zit.'
Catherine en Sean zijn getrouwd, niet uit liefde, maar als een soort vlucht. Er is een kind, een dochtertje, die het leven voor Catherine niet makkelijker maakt: ze huilt veel. Sean is met andere dingen bezig en is nauwelijks thuis. Hij werkt in een kraam waar vooral toeristen allerlei prullaria komen kopen. Naomi helpt hem daarbij en is bovendien zijn minnares.
Later zal Owen er bij komen, als hij een bijbaantje zoekt in Londen. Hij wil er gaan studeren.
Vier beschadigde mensen. Zullen ze in staat zijn hun verleden te verwerken? Is er voor hen toch nog wat geluk weggelegd?
Er is wel een chronologische lijn die door het verhaal loopt, maar doordat er steeds gewisseld wordt van vertelperspectief en er vaak flashbacks zijn, lijkt het alsof die er niet is. Anne Berry weet heel aannemelijk te brengen hoe deze vier mensen gevormd worden door hetgeen ze in hun jonge jaren meemaken. Ze kunnen hun jeugdervaringen niet vergeten, het komt steeds terug: in gedachten of in dromen, soms zelfs in waanideeën. Heel mooi beschreven is de manier waarop ze daarmee omgaan, met zichzelf maar ook hoe ze zichzelf herkennen in de ander.
Maar één van hen is onherstelbaar beschadigd. Eén van hen maakt plannen die gevaarlijk zijn voor de anderen. Dat wordt heel langzaam duidelijk: een trage spanningsboog, die evenwel onontkoombaar tot een climax moet leiden.
ISBN 9789032512675 | paperback |367 pagina's | De Kern | maart 2012
Uit het Engels vertaald door Els Franci-Ekeler
© Marjo, 17 juli 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER