Hotel du Lac
Anita Brookner

"Dat Anita Brookers roman Hotel du Lac in 1984 de belangwekkende Man Booker Prize won, veroorzaakte literaire commotie. Want hoe kon juist dit boek, dat door velen werd afgedaan als een 'vrouwenromannetje' zo'n prestigieuze prijs winnen?
De vooringenomen snobs hadden ongelijk: in werkelijkheid was Brookner een enorm belezen en begaafd auteur en de faam van Hotel du Lac groeide tot ongekende hoogte. Het is de meest tijdloze roman van de twintigste eeuw." [...]
(Flaptekst Hotel du Lac)

Schrijfster Edith Hope (39) heeft in de ogen van haar omgeving een misstap begaan en is met zachte dwang door haar buurvrouw, tevens vriendin, Penelope Milne op het vliegtuig gezet. Edith moet maar even een tijdje verdwijnen totdat de gemoederen bedaard zijn. En zo komt het dat Edith aan het eind van de zomer in Hotel du Lac aan het Meer van Genève verblijft.

"En na een heilzaam verblijf in deze grijze eenzaamheid zal ik zonder twijfel terug mogen komen om mijn vreedzame bestaan te hervatten en weer te worden voordat ik die blijkbaar afschuwelijke daad beging."

De 'grijze eenzaamheid' wordt bij haar aankomst benadrukt door het trieste, mistige herfstweer - het meer is nauwelijks te zien - en het gebrek aan hotelgasten. Het toeristenseizoen is voorbij, het hotel maakt zich langzaam maar gestaag op voor de winterstop.
Het hotel zelf straalt een chique voldaanheid uit.  Het is een hotel dat het moet hebben van mond tot mond reclame en van de vaste gasten die de rustige, accurate, nagenoeg onzichtbare bediening, de fraaie kraakheldere kamers en het uitstekende hotelrestaurant weten te waarderen.

Het verblijf in het hotel geeft Edith de ruimte om haar leven te overdenken en vooral hoe ze verder wil, kan of moet. Ze mist haar grote liefde David, die ze trouw brieven schrijft, welke ze overigens niet verstuurt. Ze weet niet of hij haar na haar 'afschuwelijke' daad nog wil kennen. Ze overdenkt ook de gebeurtenis en begrijpt de commotie niet helemaal. Aan een kant voelt ze zich bevrijd van de druk van haar woonomgeving, aan de andere kant voelt ze zich ontheemd en weet ze niet goed welke houding ze aan moet nemen.

In feite loopt ze met haar ziel onder haar arm, wat haar zelf bevreemd, want hoewel ze uiterlijk een beschaafde, nette, vrij onopvallende, keurig geklede vrouw is bruist ze inwendig van de ideeën en idealen en is ze rebels, wars van regels en zeer gesteld op haar vrijheid. Deze tijd in het hotel zou eerder een welkome uitdaging moeten zijn maar zo voelt ze het niet, ze weet het even niet meer. Als lezer mag je meekijken in haar opstandige en ontredderde hoofd en dan ontdek je dat ze eigenlijk stikt in haar keurige schrijversleventje.

De ontmoetingen en de gesprekken met de enkele hotelgasten, voornamelijk vrouwen en een paar mannen, zijn aanvankelijk zoals dat altijd gaat in een nieuwe omgeving. Mensen die elkaar voor het eerst ontmoeten zijn nieuwsgierig naar elkaar en zetten hun beste beentje voor om zo innemend mogelijk over te komen. Er worden beleefdheden uitgewisseld en korte gesprekjes gevoerd, er wordt wat gelachen, wat leuke anekdotes verteld en langzamerhand leer je elkaar een beetje kennen. Zo gaat het ook in het hotel. Er zijn intrigerende gasten, die Edith lijken op te nemen in hun kringetje. Edith voelt zich daardoor wat minder alleen, zelfs het weer lijkt zich aan haar stemming aan te passen want de mist trekt op en er volgen een paar zonnige, aangename dagen.
Edith wandelt wat, heeft intrigerende gesprekken met een van de manlijke gasten en voelt dat het verblijf haar gedachten prikkelen en nieuwe impulsen geven. Haar leven lijkt door het hotelverblijf en de gasten een grote wending te nemen.

Maar haar stemming slaat om als de glans van het nieuwe verdwijnt, als de vriendelijke façade waarachter iedereen zich in eerste instantie verschuilt begint af te brokkelen. Gewend als Edith, als schrijfster zijnde, is om te observeren, prikt ze al snel door de zorgvuldig opgebouwde laagjes beschaving heen. Er is meer verval en onvolkomenheden, zelfs perversiteit in ieders leven dan de gasten willen toegeven. Het lijkt alsof iedereen wel een reden heeft om buiten het seizoen om in het hotel te verblijven. Maar de herfst slaat in alle hevigheid toe, de terrassen worden ontruimd, het hotel raakt leger en samen met deze 'onttakeling' weet de inmiddels emotioneel sterkere Edith dat haar tijd in het hotel erop zit. Ze moet verder...

Er is weinig actie in het verhaal maar misschien is het verhaal daarom juist zo fascinerend. Het zijn vooral de observaties en de gevoelens van Edith die Anita Brookner zo prachtig weet weer te geven. Heel knap is dat zelfs de omgeving zich lijkt aan te passen aan de gebeurtenissen in het hotel.
Kortom, een mooi filmisch en invoelend verhaal. Lezen!

ISBN 9789401606493 | Hardcover | 216 pagina's met nawoord | Xander Uitgevers | februari 2017
Vertaald door Eva Wolff

© Dettie, 27 februari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER