Als wij schurken waren
M.L. Rio
Als Oliver Marks na tien jaar de gevangenis verlaat wordt hij benaderd door de politie-inspecteur die zijn zaak onderzocht. Deze man, Colborne, wil weten of Oliver die moord echt gepleegd heeft. Er waren twijfels, maar Oliver bekende, dus hij werd veroordeeld. Nu staat hij op het punt zijn penning neer te leggen. Er is echter nog één ding dat hij graag zou willen weten: Heeft Oliver die moord tien jaar geleden nu wel of niet gepleegd? Nu Colborne weg gaat bij de politie kan Oliver het rustig vertellen: is hij wel of niet schuldig?
Vervolgens vertelt Oliver over dat laatste jaar aan de kunstacademie, het Dellecher Classical Conservatory, een bewogen jaar waarin een van zijn vrienden stierf.
De leerling-acteurs zijn: Meredith, Filippa, Wren, Richard, Alexander, James en – verteller en hoofdpersoon - Oliver. Zij studeren in dit jaar drama’s - geheel of delen - van Shakespeare in: Macbeth, Julius Caesar, Romeo en Julia en King Lear.
Het is het vierde jaar, en tegen die tijd hebben ze min of meer een vaste rol: de hoofdrol en de bijrollen, ze weten tevoren wel wie ze zal krijgen.
Tot dat een keer anders is. Niet alleen op het toneel, maar ook in het echte leven veranderen dingen.
Met z’n zevenen waren ze, altijd bezig met de teksten van Shakespeare. Tijdens het jaar en ook als afsluiting voeren ze toneelstukken op van de bard. Ze zijn er zo mee verweven dat ze soms zelfs met elkaar communiceren in citaten uit de toneelstukken.
En dat is niet alleen voor henzelf, voor de inspecteur, maar ook voor de lezer een probleem. Wie zijn deze jongelui echt? Spelen ze altijd een rol, of kunnen ze ook wel zichzelf zijn? Maar wanneer dan?
De onderlinge relaties leken vastgesteld, maar wankelen nu ook. Niets wordt uitgesproken, de sfeer is wazig, soms zelfs dreigend. En dan wordt die ene jongen dood aangetroffen. Is een van hen de moordenaar?
Wie? Waarom? Hoe?
Het geheimzinnige, het onuitgesprokene, smeulende gevoelens, waarbij vriendschap maar ook jaloezie een rol spelen, het levert een broeierige roman op. Waarbij je aan het eind dan misschien wel weet wie de moordenaar is, maar waarbij veel vragen onbeantwoord blijven. Dat heeft grotendeels te maken met de teksten van Shakespeare, die niet bewerkt zijn, en daardoor vaak onbegrijpelijk voor een leek.
Het boek is opgebouwd als een toneelstuk. In bedrijven en scènes (toneel).
M.L. Rio werkte jarenlang in boekwinkels en theaters en behaalde een master in Shakespeare studies aan het King’s College in Londen.
ISBN 9789041715968 | paperback | 336 pagina's | Uitgeverij Rainbow | maart 2024 | NUR 3402
Vertaald uit het Engels door Anne Jongeling
© Marjo, 13 juni 2024
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
Als wij schurken waren
M.L. Rio
Het Dellecher Classical Conservatory is een instituut waar jonge mensen zich vier jaar lang verdiepen in de teksten van Shakespeare en leren hoe zij diens komedies en tragedies op het toneel moeten vertolken. Als het verhaal begint zijn er tien jaar verstreken na een dramatisch verlopen jaar: zeven vierdejaarsstudenten houden zich bezig met de tragedies zoals bijvoorbeeld Romeo en Julia, Caesar en King Lear. Hun dagen zijn vol Shakespeare, voor hen is er niets anders. Na drie jaar spreken ze zelfs met elkaar door middel van flarden tekst uit de toneelstukken van de bard.
Het leven van deze studenten ondergaat een dramatische verandering als een van hen dood wordt aangetroffen. Het is duidelijk dat een van de anderen de dader is. Maar hoe heeft het zover kunnen komen?
Joseph Colborne, de inspecteur die op de zaak werd gezet, bezoekt nu Oliver Marks, de ik-verteller, die een straf van tien jaar heeft uitgezeten. Colborne heeft al die jaren getwijfeld aan de waarheid van diens verhaal en nu hij met pensioen is, vraagt hij Oliver om hem eindelijk de ware toedracht te vertellen. Is Oliver echt de dader? Maar als hij dat niet is, waarom heeft hij dan al die jaren in de gevangenis doorgebracht?
Oliver zal zijn verhaal vertellen, op voorwaarden:
‘Ten eerste begin ik er pas mee als ik hier weg ben, niet eerder. Ten tweede mag het geen nadelige gevolgen hebben, voor mij noch voor iemand anders. Ik wil niet opnieuw in staat van beschuldiging gesteld worden. En tot slot: het is niet als excuus bedoeld.’
Dan volgt een verhaal dat opgebouwd is als een toneelstuk, met bedrijven en tonelen.
Al doet het verhaal erg denken aan ‘De verborgen geschiedenis’, het is meteen ook heel anders. Shakespeare in plaats van de Griekse beschaving, maar wel een groepje studenten op een sektarisch college.
De leerling-acteurs zijn behalve Oliver de meisjes Meredith, Filippa en Wren, en daarnaast Richard, Alexander en James. In het vierde jaar wordt de hechte vriendschap die zij voor elkaar denken te hebben danig op de proef gesteld.
Natuurlijk zijn de verhoudingen onderling niet gelijk, er is altijd meer gevoel voor de een dan voor de ander, en in dit laatste jaar worden die discrepanties op de spits gedreven. Er zijn verliefdheden en vriendschappen, die leiden tot jaloezie en wedijver. Er zijn al of niet beantwoorde verlangens, er ontstaat zelfs afkeer en vijandschap, emoties die ze nooit verwacht hadden binnen hun groepje en die naar buiten komen door zich in te leven in de tekst die zij bestuderen.
Misverstanden en veronderstellingen, plus alle emoties waar Shakespeare mee speelt in zijn stukken, het is allemaal zeer menselijk. Het is niet vreemd dat deze jongeren die Shakespeare ademen, al deze gevoelens sterker ervaren dan verwacht zou kunnen worden.
Zij citeren er op los, en zoals Oliver het verhaal vertelt zijn er steeds overeenkomsten tussen de geschreven teksten en hun eigen leven.
'Vervloekt jij,' kraaide Philippa, 'jij valserik, jij poppenspeler!'
'Ai, spelen we zo het spel,' zei Meredith, 'ben ik te klein, jij barbierstok? Zeg op!'
'Ontstemd en verbolgen is zij een waardige tegenstander.' antwoordde Philippa. 'Op school al een duivelin.'' Weer klonk er vals gelach.
'Laat u mij zo beledigen?' zei Meredith. 'Voorwaarts, ik zal haar krijgen!'
De jongelui zijn hier een spel aan het spelen in het water...
Voor wie geen liefhebber is van dit soort teksten is het een lastig boek, maar voor de fijnproever die wel geniet van zijn toneelstukken is het verhaal van begin tot eind een feest. De ingehouden spanning die groeit en groeit tot de uiteindelijke ontlading, de onderlinge verhoudingen, en vooral de vraag: wat is er nu eigenlijk gebeurd?
Literatuur en psychologie vormen de geslaagde bestanddelen van dit debuut van M.L Rio. Zij behaalde haar master als actrice aan King's College London en Shakespeare’s Globe.
We want more!
ISBN 9789025448516 | Paperback | 424 pagina's | Atlas Contact| oktober 2017
Vertaald uit het Engels door Anne Jongeling
© Marjo, 8 februari 2018
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER