De olijfboom
Lucinda Riley
2016. Alex arriveert in Pandora, het zomerhuis op Cyprus waar hij tien jaar eerder een heftige zomer beleefde met zijn familie. Al die jaren is er niemand meer geweest, maar daar gaat verandering in komen. Hij inspecteert het huis, en komt daarbij ook in de ‘bezemkast’. Zo noemde hij zeer kleine kamer waar hij zich afzonderde van de rest van het gezelschap. Dat was vooral omdat hij geen kamer wilde delen met Rupes, de zoon van zijn vaders vriend, maar eigenlijk voelde hij zich heel prettig in het kamertje. Daar stonden planken vol met boeken!
Die staan er nog steeds, net als zijn eigen dagboek, waarin hij schreef over alles wat er gebeurde tijdens zijn verblijf daar.
In die zomer had hij zich voorgenomen om een antwoord te krijgen op die ene belangrijke vraag: wie is nu eigenlijk mijn vader?
Het vakantiehuis is in het bezit gekomen van zijn moeder Helena, toen haar oom Angus overleed. Vierentwintig jaar eerder logeerde zij een zomer lang bij haar oom en werd verliefd op een Cypriotische jongen, zoon van een wijnboer. De man woont nog steeds op het eiland, vlak bij Pandora, en als de dertienjarige Alex hoort dat hij Alexis heet, en als hij bovendien de spanning voelt die er tussen zijn moeder en die man bestaat, denkt hij dat Alexis zijn vader wel eens zou kunnen zijn. Dan moet zijn moeder ook na die zomer nog contact hebben gehad met deze man! Nu is ze evenwel al tien jaar getrouwd met William. Alex heeft een stiefzusje, de vijfjarige Immy, en een stiefbroertje, de drie jaar oude Fred.
Maar Alex krijgt de kans niet om vragen te stellen, het huis blijkt niet in de beste staat, zijn moeder heeft het erg druk, en er komen steeds weer nieuwe gasten aan in het zomerhuis, en iedere nieuwe gast brengt weer nieuwe spanningen met zich mee.
Vrienden van zijn ouders Jules en haar man Sacha arriveren, met eerder genoemde Rupes en hun adoptief dochtertje Viola. De ex van William stuurt hun gezamenlijke dochter, de vijftienjarige Chloe, naar Cyprus, en ook een andere vriendin van Helena, de vrijgezel Sadie, komt logeren.
En later komt er een speciale gast: Fabio, de voormalige danspartner van Helena, die samen een glansrijke carrière in de danswereld tegemoet leken te gaan, tot iemand een spaak in het wiel stak.
Fabio is degene die zonder dat te weten de lont in het kruitvat ontsteekt…
Alexis en zijn zonen blijken redders in de nood, als het gaat om kapotte leidingen of vervoer voor nieuwe meubels, toch kunnen zij ook niet alle problemen oplossen.
Chloe blijkt een heel aardig meisje te zijn, maar ze is een tiener die haar vleugels uit wil slaan. De twee puberjongens ijveren voor haar onverdeelde aandacht, al zien zij lijdzaam hoe er nog andere kapers op de kust zijn..
Het ontgaat William en ook Alex niet dat Alexis nog zeer geïnteresseerd is in Helena en zij vragen zich af wat er tussen die twee aan de hand was, en vooral is.
In het huwelijk van Jules en Sacha loopt het niet lekker, en Sadie is enigszins wanhopig op zoek naar een relatie. Al deze mensen hebben zo hun eigen zorgen, en er zijn een paar geheimen die vanuit het verleden hun tentakels uitstrekken binnen het gezelschap. Met soms heel vervelende gevolgen.
Alex is een jongen met ‘een torenhoog IQ, wat theoretisch goed klonk, maar in de praktijk voor meer problemen zorgde dan zijn hooggespannen brein ooit kon oplossen. Hij gedroeg zich meer als een oude man dan als een tiener.’
Dat merkt de lezer aan de toon van het dagboek waarin hij vertelt over die bijzondere zomer. In de eerste hoofdstukken van dit romantische verhaal wordt het palet langzaam gevuld met diverse bestanddelen die de basis vormen van een wonderlijke schildering. Verleden en heden zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.
Het wordt een hete zomer daar op Cyprus wanneer Pandora’s doos wordt geopend.
Het is heerlijke vakantielectuur, het boek is lijvig, maar zit goed in elkaar. Er zijn zoveel kleine en grotere lijnen die in en om elkaar heen kronkelen, zoveel gebeurtenissen en geheimen, en dus ook zoveel oplossingen dat het je vanaf het begin tot het einde blijft boeien.
Lucinda Riley (1971, Lisburn, Noord-Ierland) woonde de eerste paar jaar van haar leven in het dorp Drumbeg bij Belfast,voordat ze naar Engeland verhuisde. Zij schreef behalve de populaire serie over de zeven zussen ook andere succesvolle historische fictie.
ISBN 9789401610445 | Paperback | 432 pagina’s | Uitgeverij Xander | april 2019
Uit het Engels vertaald door Anne-Marieke Buijs
© Marjo, 20 juli 2019
Lees de reactie op het forum en/of reageer. Klik HIER
Terug naar Wharton Park
Lucinda Riley
Julia Forrester is een beroemd pianiste. Ze heeft een riant huis in Zuid-Frankrijk maar in het begin van dit verhaal heeft ze zich teruggetrokken in een klein vochtig huisje in haar geboortestreek in Engeland. Haar man en zoontje zijn een aantal maanden geleden bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. De auto waarin de twee zaten is in een gemene bocht van de weg af geraakt en in brand gevlogen. Ook de lichamen zijn verbrand. Julia is in diepe rouw en weet niet hoe ze het leven zonder haar twee dierbaren weer op moet pakken.
Terug in de omgeving uit haar jeugd maakt ze kennis met Kit Crawford. Hij is de erfgenaam van Wharton Park, een groot landgoed waar Julia's opa en oma jarenlang hebben gewerkt. Opa Bill als tuinman en oma Elsie als dienstmeisje. Julia vertoefde er als kind graag, vooral in de prachtige kassen met orchideeën. Kit heeft het landgoed onlangs geërfd maar moet het verkopen. De onderhoudskosten en de schulden van het landgoed zijn zo hoog opgelopen dat Kit zich genoodzaakt ziet deze stap te zetten. Wel wil hij in de oude personeelswoningen gaan wonen. Zijn bedoeling is om de huisjes tot een prettig woonhuis te renoveren. De renovatiewerkzaamheden zijn nog maar nauwelijks begonnen wanneer Kit een dagboek vindt onder de vloer van een van de oude huisjes. Het is geschreven door een man en Kit gaat ervan uit dat het van de voormalige bewoner Bill is. Hij geeft het dagboek daarom aan Julia.
Met het dagboek begint nog een verhaal. Wanneer Julia het dagboek aan haar oma geeft, opa Bill leeft niet meer, rakelt dit oude familiegeheimen op. Deze geheimen gaan over Elsie en Bill maar vooral over de voormalige bewoners van Wharton Park: Olivia en Harry Crawford. Dit verhaal begint vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Olivia begeeft zich net als Harry in chique kringen wanneer ze kennis met elkaar maken. Olivia is erg onder de indruk van Harry en hoopt op een romance. Harry is echter niet trouwlustig. Harry’s moeder weet hem te overtuigen van het feit dat Olivia de perfecte lady voor het landgoed zal zijn. Ze haalt Harry over een huwelijk met Olivia te sluiten. Arme Olivia is blind van verliefdheid en denkt in Harry haar ware liefde gevonden te hebben. Na het sluiten van het huwelijk komt ze al snel van een koude kermis thuis. Harry neemt helemaal geen notie van haar en in bed gebeurt er niks. Wanneer Harry dan eindelijk toch het huwelijksbed met Olivia deelt is dat uit plichtmatigheid. Er moet immers een erfgenaam komen.
Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Harry en ook Bill moeten dienen in het leger. Beiden worden krijgsgevangen genomen in Chagi, Japan en komen pas na viereneenhalf jaar weer vrij. Harry is ernstig ziek en wordt door een oude vriend naar buurland Thailand gebracht om te herstellen. Hier ontmoet hij de piepjonge Lidia. Wat Harry nooit dacht te ervaren overkomt hem in dit verre land: Hij wordt halsoverkop verliefd. Thuis wachten zijn vrouw en het landgoed dat hij straks moet gaan beheren. Harry staat voor de moeilijkste keus van zijn leven. Zal hij kiezen tussen zijn verplichtingen of zijn hart? In het heden staat Julia voor dezelfde keus wanneer ze verliefd wordt op Kit en haar dood gewaande echtgenoot Xavier ineens voor haar neus staat.
Dit boek vertelt twee liefdesverhalen met zowel het geluk als de pijn en het verdriet dat een liefde met zich mee kan brengen. Het gaat over de verbittering die ontstaan kan wanneer een liefde niet beantwoord wordt. Over kiezen tussen het hart en het verstand. Over de Engelsen die zo moeilijk hun gevoelens tonen en de invloed van een familiegeheim die het leven van vele generaties kan beïnvloeden. De teksten zijn eenvoudig en ongecompliceerd en de schrijfstijl is haast ouderwets te noemen. Aan de binnenkant van de kaft staan prachtige afbeeldingen van orchideeën. Het boek ademt een zekere knusheid uit. Een heerlijke kneuterige roman.
Onder de naam Lucinda Edmonds schreef Lucinda Riley al eerder een aantal boeken. Daarna zette ze het schrijven op een laag pitje om een gezin te stichten. Tijdens deze periode ontwierp en bouwde ze een huis in Thailand waaruit ze inspiratie putte om weer met schrijven te beginnen. Momenteel woont ze samen met haar man en vier kinderen in Norfolk en Frankrijk.
ISBN 9789032512996 gebonden 576 pagina’s | uitgeverij De Kern | augustus 2011
Vertaald door Ans van der Graaff
© Annemarie, 6 augustus 2011
Lees de reacties op het Leestafelforum en/of reageer, klik HIER