De poort
Natsume Sõseki 

Sõsuke en zijn vrouw Oyone wonen in een eenvoudig huisje aan de voet van een enorme rots. Als het hard regent dan lekt het dak en de winterse kou kan slechts door de lente verdreven worden. Omdat Sõsuke zijn opleiding aan de universiteit niet heeft afgemaakt, heeft hij een eenvoudige en weinig uitdagende baan. Sõsuke en Oyone moeten elke cent weloverwogen uitgeven, soms loopt Sõsuke maandenlang op kapotte schoenen. Toch is het echtpaar tevreden met hun leven. Ze hebben elkaar en dat is genoeg.

“Voor de buitenwereld waren ze nog steeds twee personen. Voor henzelf waren ze een onscheidbare eenheid geworden, met hart en ziel in elkaar vergroeid. Ze leken op twee druppels olie die op water terecht gekomen waren in een grote kom. Die werden niet samen een, maar afgestoten door het water lagen ze zo hecht tegen elkaar aangedrukt dat ze niet meer uit elkaar gehaald konden worden.”

Het leven van Sõsuke en Oyone bevat geen uitdagingen of emotionele uitspattingen. Ze houden niet van onregelmatigheden en dat er nauwelijks visite komt vinden ze allesbehalve vervelend. Eens waren alle ogen op hen gericht en dat pakte niet goed uit. Problemen gaan ze tegenwoordig zorgvuldig uit de weg of ze wachten geduldig tot het probleem vanzelf verdwijnt.

“Wel speelde bij hen vaag het idee dat hun leven weinig opwindends had. En toch deden ze elke dag hetzelfde en waren ze zo al die lange jaren doorgekomen. De oorzaak van dit alles was niet dat ze van begin af aan hun belangstelling voor de maatschappij verloren hadden. Het was uitsluitend en alleen omdat juist de maatschappij hen buitengesloten had en hun koud de rug toegekeerd had. Omdat ze naar buiten toe niet de kans hadden gekregen om zich te kunnen ontwikkelen, waren ze naar binnen gaan groeien. Hun leven had aan breedte ingeboet, maar aan diepte gewonnen.”

Eens ging Sõsuke een veelbelovende en rijke toekomst tegemoet. Geldzorgen kende de jonge Sõsuke niet en zorgen al evenmin. Tijdens zijn studie nam zijn leven echter een compleet andere wending en heeft hij geleerd het geluk in de liefde te vinden en niet in rijkdom. Oyone is een tevreden vrouw met weinig wensen. Wel kent het echtpaar een stil verdriet. De beminnelijke Oyone meent dat ze gestraft wordt voor fouten uit het verleden en draagt haar smart gelaten.

Het verleden laat zich echter niet zomaar vergeten. Sõsuke merkt dat een gevoel van onbehagen langzaam maar zeker zijn sereniteit overstemt. Hij voelt hoe een tergende onrust bezit van hem neemt en wanneer personen uit het verleden zijn rust dreigen te verstoren, slaat hij op de vlucht en gaat hij in retraite.

De poort is een mooi, ingetogen verhaal dat zijn kracht uit de bescheiden vertelwijze en inhoud haalt. Ondanks de eenvoud is het toch een heel gelaagd verhaal. Sõsuke en Oyone zijn erg terughoudend, uiterst beleefd en trekken het liefst zo min mogelijk de aandacht. Soms doen ze zichzelf in hun nederigheid tekort maar toch is hun leven benijdenswaardig. Ze zijn tevreden en genieten van de kleine dingen in het leven. Ze staan zo min mogelijk stil bij het verleden terwijl ze toch het nodige meegemaakt hebben. Dit Japanse verhaal is geschreven in 1910 maar ouderwets is het niet. Tegenwoordig verlangen steeds meer mensen naar rust en eenvoud. De poortbiedt een mooi kleingehouden en bedachtzaam verhaal. Een pareltje.

ISBN 9789081990134 | paperback | 161 pagina's| Uitgeverij HaEs producties| november 2013
Vertaald door Erika de Poorter

© Annemarie, 14 januari 2014

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER