Rein
Wim Duijst

De hoofdpersoon is de achtenveertigjarige Rein (!)Vaneveld. Na een ernstige nierziekte hebben zijn nieren het bijna begeven. Zonder donornier zal hij zeker komen te overlijden. Zijn partner Christa heeft psychische problemen; al zou ze willen, weinig kans dat de medici zullen toelaten dat zij doneert.
In een opwelling plaatst Rein een oproep op Facebook. Reacties komen wel, maar geen serieuze.
Behalve die ene: van Jenny Kleinendorst.
Toen zij weer eens een keertje op de tijdlijn van Rein keek, zoals ze af en toe deed, las ze de oproep.
Hoewel ze betwijfelt of hij nog weet wie ze is, na dertig jaar, stuurt ze een reactie.
Rein is verbijsterd.

‘Hoe is het mogelijk. Moeiteloos haalt hij haar gezicht voor de geest: bruine krullen, donkere ogen waarmee ze je verwonderd aan kon kijken en altijd iets van een glimlach. Maar ze had ook een sombere kant, een waar hij nooit de vinger op heeft kunnen leggen.’

Hij was achttien, zij zestien, en bij hun eerste ontmoeting was het meteen raak. Zelf vonden ze het geen probleem dat Rein uit een gereformeerd gezin kwam en dat haar vader een communist was die iedere vorm van geloof afkeurde. Maar haar vader betrapte hen in een compromitterende situatie en dwingt haar de verkering af te breken.
Al snel blijkt dat ze geen van beiden die eerste liefde ooit konden vergeten.
Wat betekent dat voor de hernieuwde kennismaking? Rein is intussen getrouwd, geen kinderen. Jenny heeft een vijfentwintigjarige zoon, met een verstandelijke beperking.
Is de jaloezie van Christa gegrond?

Achterin het boek zijn een aantal blogs toegevoegd. Die gingen vooraf aan dit boek, en de schrijver vertelt er in hoe dit boek tot stand is gekomen. Wim Duijst heeft zelf een nier gedoneerd en weet dus heel goed wat er allemaal komt kijken bij dat proces. Maar wie nu denkt: zo’n medisch verhaal dat wil ik helemaal niet lezen, die denkt maar beter een tweede keer na. Wim Duijst is namelijk een goed verteller, lees ook zijn eerdere boeken maar!

En zo heeft hij van Rein een prachtige psychologische roman weten te maken. Een indringend verhaal over een nierdonatie. Gefictionaliseerd, maar natuurlijk geen sinecure, niet voor de donor die een heel proces van onderzoeken en gesprekken moet ondergaan, voor überhaupt toestemming wordt gegeven. Maar natuurlijk ook niet voor degene die de nier nodig heeft: diens gezondheid gaat er intussen niet op vooruit. Dit wordt goed verteld, maar zonder dat het zwaar wordt. Deze verhaallijn zit namelijk verpakt in een verhaal over een relatie, met flashbacks die voor de duidelijkheid in de verleden tijd staan in tegenstelling tot het lopende verhaal. En nog wat andere specifieke Duijst thematiek: het geloof en Spakenburg: ‘Je hebt Spakenburg en de rest van Nederland.’

Wim Duijst (Spakenburg, 1953) schreef eerder ‘Zwijgend verleden’,  ‘De engel van Spakenburg’, ‘Een man uit de krant’, als ook de novelle ‘Dood zaad’ en ‘Het verzwegen kind’.

ISBN 9789460684791 | paperback | 320 pagina’s | Uitgeverij Marmer | februari 2022

© Marjo, 15 juli 2022

Lees de reacties op het forum, klik HIER