Het vergeten seizoen
Het verhaal speelt in het midden van de negentiende eeuw, in het oosten van Nederland.
Er is een jong meisje dat stigmata vertoont. Iedere vrijdag om drie uur verzamelen zich de omwoners bij haar hutje en ze vereren het meisje dat zwaar ziek is. Ze heeft een jaar terug een trap van een paard gekregen in haar kruis, en de wonden daar zijn niet goed behandeld, en gaan etteren. Het vlees versterft, en het meisje is eigenlijk niets meer. Haar moeder verzorgt haar en zij is ook degene die de goedgelovigen ontvangt. Als de bisschop dit ter ore komt stuurt hij er Pastoor Peters op af. Hij moet de jongedame gaan ontmaskeren, want het kan haast niet zijn dat een meisje van onbeduidende en armoedige afkomst een teken van Jezus zou krijgen, zoals ze beweert.
Pastoor Peters krijgt te maken met een nieuw dorpsdokter, die er van uit gaat dat een andere intellectueel zoals een geestelijke, wel oor zal hebben voor zijn vraag: hij wil namelijk het meisje opereren, zodat ze in ieder geval weer zelfstandig kan plassen. Maar haar moeder laat hem niet toe. Ze vertrouwen zijn geneeskunst niet en hij gelooft niet, hij is niet katholiek. Ook Pastoor Peters is wantrouwig, maar de dokter is -naast die geheimzinnige non- de enige met wie hij normaal kan praten. De dorpelingen hebben met de pastoor evenveel op als met de dokter: zeer weinig.
Dan is er nog de huishoudster die een zwakzinnige zoon heeft, Jan, die de pastoor blijkt te volgen als een schoothondje. Al merkt de pastoor daar aanvankelijk weinig van, later heeft hij er voordeel van. Want het gaat niet zoals het moet: het meisje volhardt, en de pastoor komt niet achter haar geheim.
Een duister boek. De sfeer is naargeestig, en wordt niet bepaald verlevendigd door de stoelgangproblemen van de pastoor die breed uitgemeten worden. De man weet met zichzelf geen raad, hij is alleen en eenzaam, en ziet zijn opdracht niet zitten. Als hij ook nog ontdekt dat hij in al zijn doen en laten bespied wordt, verdwijnt al zijn zelfvertrouwen. Hoe moet hij deze opdracht tot een goed einde brengen?
Peter Delpeut voegt een nawoord toe aan zijn boek: hoewel alles fictie is, zijn er in de negentiende eeuw wel gevallen geweest van vrouwen die stigmata vertoonden. Een van die verhalen is het uitgangspunt van het boek geweest. Verder heeft hij onderzoek gedaan naar hoe de weersomstandigheden geweest kunnen zijn, hoe het landschap er uit zag en hoe de leefomstandigheden waren. Dat alles vind je inderdaad terug in het boek in uitgebreide beschrijvingen.
Is het aan aanrader... tja, ik persoonlijk vind de geestesgesteldheid van meneer pastoor die zeer breed uitgemeten wordt, niet zo interessant. Hij is een gekweld man, maar over zijn verleden en hoe het komt dat hij is zoals hij is komen we niet veel te weten.
Paperback | 256 Pagina's | Uitgeverij Augustus 2007 ISBN10: 9045700190 | ISBN13: 9789045700199
© Marjo, oktober 2007
Reageren? Klik hier!