Boekenarchief C-D

Dieter Ceustermans

Vluchtmisdrijf



Vreemd genoeg heeft deze roman nog geen aandacht gekregen, terwijl het dat zeker verdient. Wel is er al een tweede druk van verschenen, maar wat zegt dat eigenlijk?
Een mooi geschreven en ontroerend verhaal over de liefde. Liefde is een afgezaagd thema, maar de Vlaming Ceustermans weet toch een aparte invalshoek te vinden. Twee mensen vertellen hun verhaal, waarbij Peter het merendeel voor zijn rekening neemt.

"Zelfhaat moest verlichting bieden, alsof de mislukkingen waaruit zijn leven was opgebouwd nog enigszins konden worden goedgemaakt, alsof de roetzwarte rouwrand om zijn armzalige bestaan nog enigszins kon worden verguld. Ik deug niet, maar ik weet het tenminste en ik veracht mezelf erom. Zoiets. Zelfhaat als een morele witwasmachine."

Dit stukje tekst geeft de man kernachtig weer. Er wordt nog wel een oorzaak in het verleden gezocht, een hilarisch wrange episode in zijn leven, maar Ceustermans laat zijn hoofdpersoon daar geen excuus van maken. Evenmin doet hij dat met het verhaal van de zoon van Peter en echtgenote Mia. Geen pathos, wel ontroering, zoals in het hele verdere verhaal.


Als het verhaal begint, heeft Mia het besluit genomen euthanasie te plegen, hij brengt haar naar het ziekenhuis. Herinneringen brengen zowel Peter als Mia terug in de tijd, waardoor hun leven zich ontvouwt:
hoe hij Els ontmoette, het moment waarop de bodem onder zijn voeten wegviel. Hoe hij, laf als hij was, Mia niet onder ogen durfde komen maar een brief schreef en bij Els introk, die hem een contract liet ondertekenen. Daarmee tekende hij ook haar lot, het contract was een zwaard dat boven zijn hoofd hing.
Zijn leven is een 'vluchtmisdrijf', zoals hij dat als rechter zegt tegen Els de advocate:

'Els, het is gewoon niet mogelijk om al die mensen hier op te nemen en bovendien is het ook geen goed idee, want hun geboorteland raakt er alleen maar verder mee achterop. Uiteindelijk plegen zij een soort vluchtmisdrijf. Ze laten hun land en hun landgenoten in de steek.'

'Toen het bed leeg was, waren er zes zakken tot barstens toe gevuld. Zes zakken die een heel leven vertelden, maar hij had geen zin om naar hun verhaal te luisteren.'

'Terwijl hij opnieuw de woonkamer inliep, overviel hem het gevoel dat hij naar een film zat te kijken, waarin hij zelf de hoofdrol speelde. Hij zag hoe hij moeizaam van het ene naar het andere meubelstuk zwalkte. Hij zag hoe hij bij het salontafeltje bleef staan en langdurig neerkeek op de whiskyfles die haar hals uitnodigend de hoogte instak en hij zag hoe hij die fles na een paar minuten opnam en de kamer doorslingerde, om ze een paar meter verderop, vlak voor de deur naar de gang, op de vloer uit elkaar te zien spatten. Hij zag ook hoe hij tijdens die hele scène als een bezetene liep te brullen, maar hij kon niets verstaan van wat hij zei.'

Ach, ik heb nog veel meer citaten, ik vind dit een prachtig geschreven verhaal over de mens in al zijn macht en onmacht, waarbij afkeuring omslaat in begrip. Tussen al die op elkaar lijkende debuten een verademing!!


ISBN 978 90 254 31631 Paperback 239 pagina's | Uitgeverij Contact | mei 2009

Marjo, juli 2009

Lees de reacties en/of reageer, klik HIER