
Zeer terecht dat Tommy Wieringa een actie is gaan voeren om dit boek in de boekwinkels te krijgen. Het is een heerlijk verhaal.
Fransje woont in het dorp Lomark, een plaatsje waar zelden iets gebeurt, het leven kabbelt daar voort en generatie op genreatie blijft vlak bij het ouderlijk huis wonen. Fransje is een jongen die na een ongeluk "moet je maar niet in het gras gaan liggen als ze aan het maaien zijn" in een rolstoel terecht is gekomen. Hij kan niet praten en kan alleen één arm goed gebruiken. Fransje noteert alle gebeurtenissen die in het dorp plaatsvinden, zo ook de komst van Joe Speedboot met zijn moeder en zus. vanaf die tijd wordt het slaperige dorpje levendiger. Joe heeft een uitstraling die iedereen aanzet tot actie. In zijn schrift schrijft Fransje:
"Hij was niet zozeer een buitengewone jongen, hij was een kracht die vrijkwam. Je had verwachtingsvolle tintelingen in zijn buurt - er was een energie die vorm aannam in zijn handen, in een los verband toverde hij bommen, racebrommers en vliegtuigen tevoorschijn en jongleerde ermee als een lichtzinnige tovenaar. Ik had nog nooit iemand ontmoet bij wie het idee zo vanzelfsprekend leidde tot uitvoering, op wie angst en conventies zo weinig greep hadden."
En: "Joe Speedboot is geboren met een verkeerde naam. Hij was een jaar of tien toen hij besloot dat hij die naam, die naam als een klompvoet, zou afleggen."
Joe accepteert Fransje als zijnde een mens zonder handicap zoals hij iedereen accepteert zoals ze zijn.
Joe zit dus vol plannen en weet ze ook te verwezenlijken. Op een dag heeft hij weer wat nieuws bedacht. Fransje moet alles uit zijn ene goede arm halen wat er in zit! Trainingen en gewichtheffen maken Fransjes arm zo dik en breed als een dijbeen. Joe weet zelfs een manier te vinden waardoor Fransje geld kan verdienen met zijn kracht.
Fransje is nu niet langer degene die erbij zit maar is werkelijk actief, het gaat om hém. Fransje krijgt eigenwaarde, voelt zich geweldig en leert Joe, doordat deze hem overal naar toe brengt, beter kennen wat hem af en toe verbijsterd maar ook enorm plezier doet. Ook PJ, het mooiste meisje van het dorp, waar Fransje enorm verliefd op is ziet Fransje. Ze práát met hem, tot verlegenheid en plezier van Fransje!
Nadat Joe weggegaan is uit Lomark blijft de melancholie hangen. Fransje kijkt met weemoed, plezier en liefde terug naar die tijd.
Het verhaal pakt je beet en laat je niet meer los tot de laatste bladzijde. Bij alle plannen van Joe denk je, nee dit lukt hem niet... of toch? Alles straalt een positiviteit en energie uit. Fransje is de verteller en Wieringa weet hem zeer goed neer te zetten. Bij sommige situaties zit je met een brede grijns te lezen. Joe is de man die mensen vooruit helpt, dit alles met een nonchalance die heerlijk is. Door een paar woorden, een paar ideeën hardop uit te spreken gaan mensen geloven in zichzelf.
Het verhaal is heel beeldend, je ziet alles voor je en het is ook niet verwonderlijk dat dit boek verfilmd gaat worden. Bij het lezen zag ik alles al levendig voor me. Als je zin hebt in een prettig boek, waarbij na het lezen een vrolijk gevoel achterblijft dan zou ik dit boek zeker lezen!
Paperback Uitgever: De Bezige Bij 316 bladzijden ISBN 90 234 1433 0
© Dettie