Het duistere dal
Thomas Willmann

Aanvankelijk wil men de vreemdeling, die op zijn muildier het dal is binnengereden, weren. In het dal vormt men een hechte gemeenschap die geen ruimte voor onbekenden biedt. De man reageert vriendelijk op de barse ontvangst. Hij vertelt dat hij Greider heet en naar het dal is gekomen om schilderijen te maken. Hij wil de winter in het dal doorbrengen en daarna weer vertrekken. Zijn vriendelijke woorden weten de dorpelingen niet te overreden maar de goed gevulde geldbuidel die hij hen toewerpt, doet dat wel.

Een aantal mannen eisen de leiding op en na uitvoerig overleg wordt besloten dat Greider mag blijven. Hij mag in het huis van weduwe Gader en haar dochter Luzi verblijven op voorwaarde dat hij hen de helpende hand zal toesteken. Greider gaat akkoord waarna hij naar het huis van de weduwe wordt gebracht. Mevrouw Gader ontvangt haar onverwachte gast uiterst beleefd en vriendelijk maar Greider heeft meteen door dat ze van niks wist. Niemand heeft met de vrouw overlegd en het lijkt ook wel of de bazige mannen haar zenuwachtig en licht angstig maken.

Greider krijgt een bescheiden kamer toegewezen en trekt bij de twee vrouwen in. Ze mogen elkaar wel maar steeds als Greider het gesprek op de mannen die hem naar het huis toe brachten brengt, stuit hij op stilzwijgen. Uiteindelijk vertrouwt de weduwe hem toe dat de zes mannen zonen van boer Brenner zijn. De informatiestroom stokt opnieuw.

Dagelijks trekt Greider op zijn trouwe muildier het dal in om de omgeving te verkennen. Schilderen doet hij nog niet, in plaats daarvan maakt hij prachtige schetsen. Greider heeft talent. Nog altijd voelt hij zich een vreemde eend in de bijt. De bewoners van het dal zijn gesloten en hebben duidelijk geen behoefte aan contact met de onverwachte logé. Ze vormen een zelfvoorzienende gemeenschap, een geheel eigen wereld met eigen waarden, normen en regels.

Het eerste pak sneeuw valt, niemand kan het dal meer betreden of verlaten. Ook Greider kan niet meer vertrekken maar dat is hij ook niet van plan. Nog altijd struint hij door de omgeving waarbij hij heel langzaam en onopvallend een steeds groter gebied verkent. Weduwe Gader en Luzi hebben weinig klusjes voor hem en geven Greider alle ruimte zijn gang te gaan. De aanvankelijke onwennigheid is uitgegroeid tot een warm en hartelijk contact.

Niet lang na het intreden van de winter is Greider getuige van een waar dorpsdrama. Tijdens het houthakken raakt de jongste zoon van de familie Brenner bekneld onder een boom die in volle vaart de bergen af suist. Tegen de tijd dat de boom beneden is, is het stoere lichaam van de boerenzoon niet meer dan een verwrongen massa vlees en bloed. De dorpelingen kijken toe hoe vader Brenner tijdens het omhelzen van zijn dode kind bemerkt dat het hoofd van zijn zoon niet langer aan de romp vastzit. De dorpelingen tonen nauwelijks emoties en ook als niet veel later de tweede zoon om het leven komt, gaat het leven door alsof er niets gebeurd is.

Na het eerste ongeluk schildert Greider dan eindelijk. Is het toeval dat er twee mannen om het leven zijn gekomen sinds hij het dal heeft betreden? Er is iets met Greider. Iets onheilspellends. Heeft hij iets met de dood van de twee mannen te maken? Is hij in werkelijkheid met een heel ander doel naar het dal gekomen? Maar waarom zou hij, een buitenstaander, inwoners van een hechte, besloten gemeenschap iets aan willen doen?

Het duistere dal is de debuutroman van de Duitser Thomas Willmann. Willmann blijkt een geboren verteller. In mooie volzinnen schetst hij een levendig beeld van de gemeenschap en de onverwachte gast. Er gaat iets mysterieus van het dorp in het dal uit en dat geldt ook voor het personage Greider. Achter zijn vriendelijkheid gaat kilte schuil. Het verhaal begint kalm en sfeervol maar langzaam sluipt een thrillerachtige spanning de vertelling binnen. De verhaalwendingen zijn abrupt en zaaien soms lichte verwarring. Als lezer doe je er goed aan om nieuwe gebeurtenissen rustig op je in te laten werken. Uiteindelijk zal de waarheid glashelder en ondubbelzinnig zijn.

Het duistere dal begint als een sfeervolle roman, gaat over in een macaber sprookje en eindigt met een klapper. Een vreemde combinatie misschien maar het werkt. Thomas Willmann bedient zich van een prachtige schrijfstijl en weet de lezer van begin tot eind te intrigeren. Een zeer geslaagd debuut.

ISBN 9789048824076|  paperback met flappen | 320 pagina's| Meridiaan uitgevers | juni 2015
Vertaald door Goverdien Hauth-Grubben

© Annemarie, 7 juni 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER