Boekenarchief W-X-Y-Z

Lucas Zandberg

http://www.lucaszandberg.nl

https://www.facebook.com/lucas.zandberg

http://loodmagazine.nl/het-boekje-open-lucas-zandberg

 

De geschiedenis van mijn onvoorstelbare ouderdom
Lucas Zandberg


'Moeder bezat de eeuwige jeugd en we werden geregeld voor zusjes aangezien. Ik zag er op mijn vijfendertigste geen dag jonger uit dan ik was, terwijl moeder met gemak door kon gaan voor veertig. Bij tijd en wijle dreef dat gegeven me tot waanzin. Zelfs nu, na al die jaren, kan ik me er nog kwaad om maken.'


Aan het woord is Renée, zij en haar moeder Hélène worden vaak als tweeling aangezien terwijl Hélène 23 jaar ouder is. En dat gegeven is precies de reden waarom Renée na de dood van haar moeder, Hélènes identiteit aanneemt. Zij en haar man Célestin willen hun paradijselijke leventje voort kunnen zetten. Ze woonden namelijk gratis in een prachtig huisje dankzij de goodwill van grootvader en hadden geen financiële zorgen doordat moeder ze af en toe een goedgevulde envelop toestak.
Maar Grootvader leeft inmiddels niet meer en moeder Hélène moest een enorm bedrag aan successierechten betalen om de erfenis in ontvangst te mogen nemen. En nu is Hélène ook heel onverwacht overleden...


Het is Célestin die met het plan komt. Als ze nu eens opgeven dat Renée gestorven is in plaats van Hélène? Dan hoeven ze geen erfbelasting te betalen en kunnen ze hun ongecompliceerde leventje voortzetten. Renée, nog geschokt om de onverwachte dood van haar moeder, stemt ermee in.  Ze wonen toch ver weg van alles en iedereen en vrienden hebben ze nauwelijks, ze hebben genoeg aan elkaar en hun zoontje Étienne.


Pas later dringt tot Renée door wat ze gedaan heeft. Ze heeft zichzelf doodverklaard! Ze kan niet meer terug! Voortaan leeft ze als Hélène Dubois bij haar schoonzoon en kleinkind in huis.
Aanvankelijk overheerst de angst ontdekt te worden, maar het is opmerkelijk hoe eenvoudig ze met hun leugen wegkomen. Alleen hun zoon Étienne weigert hardnekkig zijn moeder oma te noemen. Maar ach ook daar is een mouw aan te passen.


De Tweede Wereldoorlog breekt uit, tot schrik van Renée wordt er een Duitse soldaat bij hen ingekwartierd. Maar ook dit levert geen problemen op en zo langzamerhand went Renée aan het feit dat ze voortaan als een oudere versie van zichzelf door het leven gaat.


Het verhaal zou hierna kunnen verzanden in een relaas over een vrouw die zonder problemen verder leeft onder een valse identiteit. Maar het knappe van Lucas Zandberg is dat hij zich volledig ingeleefd heeft in de vrouw die zich drieëntwintig jaar ouder moet voordoen dan zij in werkelijkheid is. Aanvankelijk is de bewondering voor het jeugdige uiterlijk van Renée groot maar acceptabel. Maar als de 'leeftijdsgenoten' van Renée hun kwaaltjes krijgen wordt het problematischer. Renée heeft zich haar moeders identiteit echter zo eigen gemaakt dat ze toch geloofwaardig blijft. Als lezer geniet je enorm mee met haar spitsvondigheid. Ook zorgt Lucas Zandberg voor onverwachte wendingen waardoor je verwacht dat Renée alsnog door de mand zal vallen.


Maar het meest bijzondere van het verhaal is uiteindelijk dat Renée ouder en ouder wordt, zelfs héél oud wordt en daar moet dan ook nog eens drieëntwintig jaar bij opgeteld worden... met alle hilarische gevolgen van dien!


Het geheel is een heerlijk en boeiend verhaal over een markante vrouw geworden dat je in één ruk uitleest.
Lucas Zandberg heeft zichzelf opnieuw overtroffen!


ISBN 9789029545631 | Paperback | 240 pagina's | Arbeiderspers | 29 maart 2022

© Dettie, 13 mei 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Keizerlijk geel
Lucas  Zandberg


Wie zich een klein beetje verdiept heeft in de Chinese geschiedenis weet dat keizerin Cixi daar een belangrijk rol in heeft gespeeld. Ze 'regeerde' meer dan veertig jaar over het keizerrijk China. En dat alles omdat zij het geluk had een zoon te baren. De enige zoon van de heersende keizer.


Cixi was de dochter van een lagere ambtenaar, maar keizer Xianfeng koos o.a. haar als bijvrouw. Omdat zij hem een zoon schonk steeg zij op de maatschappelijk ladder naar de belangrijkste bijvrouw van de keizer, alleen de keizerin zelf had zij nog boven zich staan.


Westerlingen waren barbaren, maar toen de Britten en de Fransen tijdens de Tweede Opiumoorlog (1856-1860) de Chinese hoofdstad Peking aanvielen vluchtte de keizer. Dit tot grote ergernis van Cixi. Deze gebeurtenis werd bepalend voor haar latere handelen, zij zou zich nooit zo laf tonen. De keizer overleed ver van zijn geliefde paleis en daarmee werd de zoon van Cixi de nieuwe keizer, maar hij was pas vijf jaar oud.


Cixi pakte meteen uit. Zij zette hulp van prins Gong, een lid van de Chinese keizerlijke familie, de in haar ogen incompetente ministerraad af. Zij werd samen met de keizerin, regentes van Tonghzi, haar zoon. De veel vriendelijker en meer naïeve keizerin nam de verzorging van het kind op zich, tot leedwezen van Cixi. Maar samen met Gong, die ze tot hoofd van hoofd van Algemene en Binnenlandse Zaken had benoemd nam zij de regeringstaken op zich en dat deed ze met verve! Zij regeerde met strakke maar intelligente hand.

Zij genoot van haar taak, ook al moest ze achter een scherm zitten tijdens het bespreken van staatszaken. Als vrouw zou zij anders een onbeduidend onderdeel van de harem van haar overleden man zijn geworden. Maar nu kon zij zich profileren en dat deed ze goed. Ze deed alles uit belang van haar geliefde zoon. Alles stond in het teken van hem.
Toen hij echter zestien jaar werd en de taak van haar over zou moeten nemen bleek dat hij niet erg geïnteresseerd was in staatszaken, wel in vertier en plezier. Zijn regeerperiode zou vermoedelijk naar de ondergang van China geleid hebben, maar tot groot verdriet van Cixi overleed haar zoon na twee jaar aan de pokken.


Opnieuw werd zij regentes, dit keer over de door de keizerin en Cixi geadopteerde vierjarig neefje Zaitian. Maar deze jongen was uit een heel ander hout gesneden dan Tonghzi, hij dacht na, was intelligent en deed wat hij zelf wilde. Tegen zijn 'moeder' was hij beleefd maar achter haar rug smeedde hij wilde hervormingsplannen.
De Japanners zouden dan grote invloed krijgen.


Ook de Westerlingen drongen zich nog steeds op, maar met het laffe voorbeeld van haar man voor ogen, bleef Cixi stand houden en uiteindelijk zijn het de Boksers die tegen hen in opstand komen. Aanvankelijk was Cixi daar blij mee, het betekende immers het behoud van het keizerrijk, maar het liep teveel uit de hand en opnieuw moest Cixi radicaal ingrijpen.


We lezen over de enorme inzet van Cixi, die af en toe, zo gauw haar macht in het geding was, tot zeer radicale maatregelen overging. Het was een zeer pittige dame die haar mannetje stond. Zij streed voor haar China. Maar we lezen ook over de andere kant van Cixi, over haar wanhoop, haar verdriet, haar warme gevoelens voor twee opeenvolgende mannen die haar altijd met raad en daad terzijde stonden.Kortom, ook Cixi is een gewoon mens.


Lucas Zanberg stelt met nadruk dat dit boek een roman is maar hij heeft wel de geschiedenis zo dicht mogelijk benaderd. Hij heeft zich heel knap weten in te leven in het toenmalige keizerlijk hof met alle rangen en standen en do's en don'ts. Cixi wordt dankzij Zanbergs pen een vrouw van formaat, maar wel mét een hart. Je hebt na afloop bijna het gevoel dat je Cixi persoonlijk gekend hebt! Ze heeft een heel eigen stem gekregen. Ook heeft Zandberg de enorme keizerlijke kluwen weten te ontwarren en in een begrijpelijk verhaal weer te geven. Mooi en knap gedaan!


ISBN 9789029540094 | Paperback | 335 pagina's | Uitgeverij De Arbeiderspers | november 2019

© Dettie, 18 november 2019

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

De rendementsdenker
Lucas Zandberg


Groot was mijn verrassing toen ik ontdekte dat Lucas Zandberg, na vier historische romans, deze keer een zeer actuele, satirische roman geschreven heeft.


Het begint allemaal met Robert, de net afgestudeerde, vierentwintig jarige, leraar Engels, die aangenomen wordt op het ROC Leyderschans, een mbo school in Groningen. De directeur, Diederik Meesters (what's in a name) blijkt zeer bevlogen te zijn. In het sollicitatiegesprek benadrukt Diederik dat ook...


Hier draait het om lesgeven en het contact met de leerlingen.
Goede lessen en een veilig pedagogisch klimaat, is alles wat we willen hier bij Welzijn. [...]
Het draait hier om goed onderwijs, niet om vernieuwing om de vernieuwing.


De school staat dan ook als uitstekend aangeschreven. Ouders willen graag dat hun kinderen hier les krijgen.

Robert blijkt een rasleraar, een natuurtalent. Samen met zijn collega Lilian bespreken ze de verouderde lesmethode en Robert ontwikkelt een heel nieuw lesprogramma wat zowel bij de directie als de leerlingen goed aanslaat. Robert heeft het zeer naar zijn zin op zijn nieuwe werkplek.


Maar alles verandert - en niet ten goede - door het noodlottige ongeluk waarbij Diederik de dood vindt en Margot Steenstra als nieuwe sectormanager wordt aangesteld. We hebben deze uit Amsterdam afkomstige vrouw al in eerdere hoofdstukken leren kennen. Ze was directrice bij de politie, haar relatie is net beëindigd en ze is onlangs verhuisd naar het kleine plaatsje Leermens (!) in Groningen. Van haar haptonoom moet ze leren haar gevoelens meer te tonen en ze moet een belevingsdagboek bijhouden die wij als lezer in mogen zien. Zo komen we te weten dat zij in feite niets weet over het onderwijs, maar acht wat geeft het:


"In wezen verschilt zo'n mbo-instelling niet van een vakbond, een politiebureau of een verzekeringskantoor. Het onderwijs moet je zien als een bedrijf, waarbij lesgevende fte's de werknemers zijn. Zij leveren het product, namelijk onderwijs. En dat doen zij aan de consument, de leerlingen. Zo eenvoudig is dat, hoe moeilijk je er ook over gaat zitten doen."


Met deze instelling en het extra geldpotje dat ze vindt, begint ze haar bewind op het ROC. Als eerste schakelt ze Advice4U in, een - geldverslindend - adviesbureau en neemt ze teamleiders aan, die het aanspreekpunt vormen voor het onderwijsgevend personeel. Zo heeft zij tenminste geen last van al dat 'geneuzel'. Op advies van David, haar goeroe van Advice4U, organiseert ze een sessie - een inspiratiedag volgens David - met alle lesgevenden in Drenthe maar op een of andere wonderlijke manier raken alle geopperde ideeën rond het Creatief Project Management (CPM) 'zoek' en zijn alleen de positieve opmerkingen over het CPM bewaard gebleven. Kortom, Margot manipuleert alles haar kant op. Ze laat zich uit in holle frases en houdt zich verre van degelijk, inhoudelijk commentaar. Als zij er maar wel bij vaart.


Ook het College van bestuur houdt zich met heel andere zaken bezig dan waar het in feite om gaat. Het nieuwe, futuristische, kapitalen kostende, nieuwe schoolgebouw is veel belangrijker, vooral de bestuur- en managersruimtes hebben hun grote aandacht. Dat de school ook nog een groot aantal leerlingen moet herbergen is bijzaak, het draait om prestige, om het uiterlijk, om kunst!
Ondertussen is het op de school zelf, dankzij het steeds wisselende beleid en lesmateriaal, voor de leraren nauwelijks meer te doen.


Het verhaal wordt in elkaar afwisselende hoofdstukken door Margot en Robert verteld, wat de afstand tussen leidinggevende en werknemer nog eens extra benadrukt. De hele gang van zaken is bij tijden hilarisch te noemen maar is vooral schrijnend en wrang.


Deze roman is gebaseerd op de gang van zaken rond het ROC Leiden maar iedereen weet dat het er niet alleen daar zo aan toe gaat. Het gat tussen de werkvloer en het schoolmanagement wordt steeds groter. Het échte onderwijs, het lesgeven en het belang van de leerlingen, wordt steeds meer het ondergeschoven kindje, dankzij ondeskundig beleid en prestigegericht eigenbelang. Het is te hopen dat veel mensen in het onderwijs dit boek gaan lezen. - Het boek is bijna een pleidooi voor goed onderwijs - Wie weet opent dit verhaal de ogen, verruimt het de blik, en gaan de leerlingen zelf weer als eerste tellen! Dat zou mooi zijn.


ISBN 9789029511704 | Paperback | 271 pagina's | Uitgeverij Arbeiderspers | april 2017

© Dettie, 13 mei 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

De vergeten prins
Lucas Zandberg


Willem van Oranje Nassau, oudste zoon van Willem III en koningin Sophie, halfbroer van de latere koningin Wilhelmina, daarover gaat deze roman. Wiwill, zo genoemd door zijn vrienden, is een vrij onbekend gebleven telg van de Oranjefamilie en dat is precies wat Lucas Zandberg zo aantrok, zoals hij in een radio-interview laat weten. Hoewel hij zich wel aan de geschiedkundige feiten hield, leverde die betrekkelijke onbekendheid hem namelijk de vrijheid, het karakter van WiWill naar zijn hand te zetten.


We ontmoeten de inmiddels zesendertigjarige WiWill voor het eerst in Parijs, ver van het verstikkende leven in Nederland. Zijn ouders hebben een vreselijk huwelijk en bovendien voelt WiWill er niets voor om zijn vader op te volgen, ondanks de gedegen opleiding en geestelijke begeleiding van jonkheer en voormalig gouverneur Eduard de Casembroot.
WiWill geniet zeer van de vele pleziertjes die het Parijse leven hem te bieden heeft. Maar als hij besluit zijn geliefde, operazangeres Emilie Ambre, in huis te nemen komt dezelfde jonkheer hem berispen en vertellen dat zijn financiële toelage ingetrokken zal worden indien WiWill de relatie met Emilie niet beëindigt. WiWill neemt daarop een bijzonder besluit, hij zal Emilie meenemen naar Nederland en haar voorstellen aan zijn vader. Niet wetende wat voor toestanden hij daarmee op zijn nek zal halen...


Uiteindelijk loopt alles heel anders dan WiWill verwacht had. Maar dan ontmoet hij gravin Mathilde van Limburg Stirum (Mattie) en zij blijkt de liefde van zijn leven. Met haar wil hij verder, met haar wil hij trouwen. Maar de koning geeft geen toestemming ondanks zijn eigen bizarre, liederlijke leven vol seksuele uitspattingen. WiWill moet van de koning trouwen met iemand van koninklijke bloede, wat WiWill natuurlijk weigert, het is Mattie of niemand. Hij heeft altijd al gezegd dat hij zal trouwen uit liefde en maakt nu zijn uitspraak ook waar, hij is zelfs bereid afstand te doen van de troon.
De weigering van de koning - en de Raad van Ministers -  leidt tot allerlei lastige verwikkelingen waarbij WiWill voor moeilijke keuzes geplaatst wordt.


Het bijzondere is dat WiWill in dit verhaal begeleid wordt door Johannes, zijn lakei en enige vriend. Johannes kent WiWill door en door. Hij is het die achter de schermen allerlei zaken discreet weet te regelen en de kroonprins ten alle tijden bijstaat in zijn bijzondere leven. Johannes gaat zelfs mee, gekleed in afdankertjes van WiWill, naar feesten waar ook WiWills goede vriend Edward, de kroonprins van Engeland, veelal aanwezig is. WiWill heeft af en toe een neerbuigende houding naar Johannes, wijst hem soms zijn plek maar de lakei slikt dan even en gaat onverstoorbaar door met zijn werk en biedt WiWill constant zijn onvoorwaardelijke vriendschap en trouw aan.


Het is deze combinatie, de vriendschap tussen de, overigens fictieve, nuchtere Johannes en de emotionele kroonprins van Oranje die het verhaal prachtig in balans houdt.  Het is puur genieten. Lucas Zandberg heeft zich zo ingeleefd in die tijd, die omgeving en die situaties dat je het gevoel hebt een tijdreis gemaakt te hebben. Als het boek uit is moet je weer even omschakelen naar de eenentwintigste eeuw.
Leuke bijkomstigheid is natuurlijk, dat dankzij dit boek de vergeten prins voorgoed uit de vergetelheid gehaald is.
Na Mayling en Mijn leven is van mij  heeft Lucas Zandberg opnieuw een erg prettig en goed geschreven boek geleverd, het lijkt wel of zijn schrijven steeds beter wordt. Ik heb zeer genoten van dit mooie verhaal.


Lucas Zandberg
(Langezwaag, 10 oktober 1977) is een Nederlandse schrijver. Zijn romans hebben veelal een biografische en/of historische kern. Na een stilte van drie jaar verscheen in 2015 De vergeten prins. Deze roman is een mengeling van feit en fictie, losjes gebaseerd op een periode in het leven van de Nederlandse kroonprins Willem van Oranje-Nassau.


ISBN 9789029538800 | Paperback | 224 pagina's | Arbeiderspers | 30 juni 2015

© Dettie, 5 augustus 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Mijn leven is van mij
Lucas Zandberg


De titel van dit boek kun je letterlijk nemen, het is namelijk het verhaal over een zeer eigenzinnige keizerin die op zestienjarige leeftijd trouwt met de keizer van Oostenrijk. Haar naam was Elisabeth, Amalia, Eugenie von Wittelsbach, hertogin van Beieren. Bij ons, dankzij de zoete films die elk jaar rond Kerstmis getoond worden, beter bekend onder de naam Sisi.

Het verhaal is inmiddels wel bekend. De in alle vrijheid grootgebrachte Sisi gaat met haar zus en moeder naar Ischl waar haar zus Helene (Néné) zich zal verloven met haar neef Franz Joseph. Dat is zo bekokstooft door haar en zijn moeder, aartshertogin Sophie. Maar Franz Joseph valt als een blok voor Sisi de vijftienjarige zus van Néné en vraagt haar ten huwelijk...


Het stel trouwt en de zestienjarige Elisabeth heeft al snel door dat ze totaal niets in te brengen heeft. Haar enige taak is voor een troonopvolger zorgen.  Elisabeth verveelt zich enorm in Wenen en mocht ze liefde hebben gevoeld voor Franz-Joseph dan is die al snel bekoeld.
Zijn moeder bepaalt haar hele leven en Elisabeth ergert zich enorm aan de gehoorzaamheid van haar man aan zijn moeder.
Elisabeth baart twee dochters, Sophie en Gisela, maar mag ze niet grootbrengen, schoonmama Sophie neemt die taak over. Sophie overlijdt op tweejarige leeftijd nadat alle twee de kinderen ernstig zijn zijn geweest. Het wordt Elisabeth zeer kwalijk genomen want het gebeurde op een reis die zij met haar twee kinderen ondernam. Elisabeth is ontroostbaar.
Als ze eindelijk de gewenste troonopvolger heeft gebaard, wordt ook dit kind aan de zorg van schoonmoeder Sophie toevertrouwd. De jongen krijgt een zeer Spartaanse opvoeding. Een van de weinige dingen die Elisabeth voor hem kan doen is zorgen dat hij liefdevoller grootgebracht wordt door een goede, vriendelijke leermeester aan te stellen.


'Nu de troonopvolger er is, ben je eindelijk vrij, je hebt je taak volbracht' zegt haar vader. Die woorden neemt Elisabeth dankbaar aan en vanaf die tijd leidt zij haar eigen leven dat uit veel reizen bestaat, tot wanhoop van Franz Joseph. Ook haar uiterlijk is een constante bron van aandacht. Ze wil slank en aantrekkelijk zijn en als ze ouder wordt mag niemand haar meer fotograferen. Verder is ze een zeer goede amazone en zeer geïnteresseerd in poëzie. Toch is het geen gelukkige vrouw, ze is onrustig, heeft depressies en weet niet goed wat ze met haar leven aan moet.


Lucas Zandbergs debuut, getiteld Sisi's winterlied, rammelde nogal, er zaten een paar storende redactiefouten in en het verhaal zelf had veel weg van de Sisi-films. Het was een aardig boek maar niet geweldig. Inmiddels heeft hij het boek helemaal herschreven en dit boek Mijn leven is van mij levert een veel interessanter verhaal en zeker een interessantere vrouw op. In dit boek wordt de keizerin ook consequent Elisabeth genoemd waardoor er ook meer afstand komt van de Sisi-films.
Lucas Zandberg zet een zeer eigenzinnige vrouw neer die haar leven zelf bepaalt. Ze is niet de lieve schattige vrouw uit de films maar eerder een dame die precies doet waar ze zin in heeft, tegen het egoïstische aan is. Ze blijkt ook vrij intelligent en een goed politiek inzicht te hebben waar ze overigens niets mee kan. Naar haar ideeën en inzichten wordt niet geluisterd.
Wel een zwak punt zijn enkele conversaties in het boek die soms neigen naar de toon in de Sisi films, maar verder wordt er een heel andere, dit keer zeer boeiende, vrouw beschreven, van het jonge prille bruidje tot haar gewelddadige eind aan toe.

Lucas Zandberg heeft er goed aan gedaan zijn boek te herschrijven, de stijl en het verhaal zijn vele malen keer beter dan zijn debuutboek. Knap dat hij dit heeft kunnen doen. Mooi toepasselijk is ook de cover van het boek waarop Elisabeth als een speelkaart is afgebeeld. Want dat was ze, een speelkaart van haar tijd.

ISBN 9789491065927 Paperback 208 pagina's Uitgeverij kleine Uil april 2015

© Dettie, 6 april 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

Mayling
Moeder van het Chinese volk
Lucas Zandberg


Lucas Zandberg begint zich langzamerhand te ontpoppen als een expert in het schrijven van historische romans. Na Sisi's winterlied over de beroemde keizerin Sisi en De laatste maîtresse over de maîtresse van de Franse koning Lodewijk XVI  is er nu het mooie boek Mayling, deze keer dus niet over een Westerse vrouw maar over de vrouw van Chinese Chiang Kai-Shek.


Op de cover kijkt dit echtpaar ons vriendelijk aan. Wie een beetje de Chinese geschiedenis kent weet dat het er allemaal niet echt liefelijk aan toe ging in het China aan het begin van twintigste eeuw. Zeker Chiang Kai-Chek heeft behoorlijk gruwelijke daden op zijn naam staan.


Toch heeft Lucas Zandberg wel een heel interessant personage gekozen. Mayling is namelijk een vrouw die grote invloed heeft gehad in China.
Mayling Soong (1897 – 2003) komt uit een zeer rijke familie. Haar vader, de predikant Charlie Soong, verdiende een fortuin met de verkoop van bijbels in China.
Middelste Zus, Chingling, (1893 - 1981) die aanvankelijk als privésecretaresse werkte voor de grote Sun Yat-sen (1813-1888), trouwde stiekem met deze 'vader van het moderne China' tot grote schrik van haar ouders.


"Sun is voor mij de verwezenlijking van de toekomst. Hij zal China veranderen en ik wil aan zijn zijde staan wanneer dat gebeurt. Sun Yat-sen is de enige man die ooit een moderne toekomst kan waarborgen."


Aldus Chingling, die haar hele leven de ideeën van Sun Yat-sen nastreefde. Ook al kon dat leiden tot een breuk met haar familie, ze stond vierkant achter de wens van haar man om van China een republiek naar Westers (Amerikaans) model te maken. Sun legde de grondslag voor de Drie Volksbeginselen, nationalisme, socialisme (volkswelzijn) en democratie en deze beginselen vormden de rode draad in het leven van Chingling, die pas tien jaar getrouwd was met Sun toen hij overleed aan kanker.
Grote Zus, Ailing, (1889 – 1973) was getrouwd met China's rijkste man van die tijd, Hsiang-Hsi Kung.
Om weer te geven hoe de karakters van de zussen zijn: Grote Zus Ailing houdt van geld, Chingling van China en Mayling van macht.


Maar dit boek draait dus om het leven van Mayling Soong, de vrouw die vanaf haar achtste jaar in Amerika op kostschool zat en op negentienjarige leeftijd afstudeerde aan het Wellesley College met een graad in Engelse literatuur en filosofie. Zij zou later veel profijt hebben van het feit dat zij zo uitstekend de Engelse taal beheerste.
Weer terug in China raakt zij geïnteresseerd in Chiang Kai-Chek. Chiang stond toen al bekend als een man met een vechtersmentaliteit 'een echte militair'. Hij was leider van de Kwomintang en protegé en opvolger van Sun. Chiang heeft al een bloedbad op zijn naam staan, dankzij hem lieten twaalfduizend Chinezen het leven na 'een zuivering van communistische elementen'.
Natuurlijk keert Chingling, indachtig de drie volksbeginselen, zich tegen deze gruwelijke zuivering en wil niets meer met Chiang te maken hebben.


Chingling, beter bekend als Madame Sun Yat-sen, is populair en haar afkeer van Chiang kan schade brengen aan het Soong kapitaal. Grote Zus ziet zich genoodzaakt het enorme kapitaal veilig te stellen en arrangeert een huwelijk tussen Chiang en Mayling. Als Chiang de zwager van Chingling wordt dan kan ze hem geen kwaad hart toedragen....


In het boek wordt duidelijk dat Mayling kiest voor Chiang omdat hij haar de gewenste macht kan leveren en zeer tegen de zin van haar ouders, trouwt Mayling op 1 december 1927 dan ook met Chang Kai-Chek. Maar hij heeft Maylings moeder wel moeten beloven dat hij zich bekeert tot het christendom. Chingling woont de huwelijksinzegening overigens niet bij.
Na de huwelijksvoltrekking begint het leven zoals Mayling zich voorgesteld heeft. Zij zal een moeder voor het Chinese volk worden... Chiang is inmiddels de machtigste man van China geworden.
Het stel trekt naar Nanking dat zij uitroepen tot de nieuwe hoofdstad van China. Omdat Chiang geen Engels spreekt wordt Mayling zijn vertaalster en al snel doet zij veel meer dan dat. Zij 'vertaalt' Chiangs stugge woorden op een diplomatieke wijze en leest hem artikelen voor uit de buitenlandse media.


De vechtersmentaliteit van Chiang doet zich gelden. Onder zijn regime worden burgers met communistische ideeën stelselmatig uitgeroeid.
Mayling, de verteller van het verhaal, ziet het als een noodzakelijk kwaad. Toch zoekt ze naar een vreedzame manier om China te zuiveren en lanceert de Nieuw Leven Beweging. Een idealistische beweging die het volk oproept zich fatsoenlijker te gedragen. Geen gespuug meer op de grond en mannen moeten uit de buurt van vrouwen, drank en het gokspel blijven, ongedierte, zoals ratten en vliegen, moet vernietigd worden. Kleding moet proper zijn, want die schaars geklede Chinezen geven China een slecht imago. Vrouwen mogen hun haar niet meer kunstmatig krullen en roken mag ook niet meer. Mayling was verbijsterd toen zij een keer door het platteland reed, wat een krotten, wat een armoedige bedoening... Niemand hield zich aan de regels van haar Nieuw Leven Beweging!
(De zussen blijven overigens alle drie een grote invloed houden op de top van de Chinese regering. De omgang die zij met elkaar hebben wisselt van liefdevol tot elkaar vermijden.)

Als Japan Mantsjoerije aanvalt en annexeert neemt de populariteit van Chiang af. Japan behaalt de ene na de andere overwinning. Het Westen en Amerika bemoeien zich weinig met deze ontwikkelingen ondanks mooie verdragen waarin beloofd werd China in geval van nood te ondersteunen. Mayling zit dankzij haar gedegen kennis van de Engelse taal ook aan de onderhandelingstafel. Chiang en Mayling moeten overigens wel steeds verder China in vluchten wegens het oprukkende Japanse leger. Dat vluchten zet kwaad bloed bij de bevolking. Eenmaal veilig in Chungking besluit Mayling dat nu toch wel weer haar Nieuw Leven Beweging aandacht moet krijgen en de regels nageleefd moet worden, het is echt in het belang van het volk...


Lucas Zandberg schetst een portret van een vrouw die ondanks haar onwetendheid over de echte wensen van het volk en haar honger naar macht ook daadwerkelijk veel weet te bereiken, ze richt scholen en weeshuizen op, ze wordt internationaal een zeer gerespecteerde en gewaardeerde dame. De tijd zit haar echter niet mee, de Tweede Wereldoorlog is uitgebroken en wat er allemaal in het verre Azië gebeurt heeft geen prioriteit. Tijdens deze oorlog bezoekt zij de president van Amerika om de aandacht op China te vestigen en dat doet zij uitstekend. Ze spreekt het Amerikaans congres toe en blijft bezig om hulp te krijgen van het Westen om onder het communistische en Japanse juk uit te komen. Ze dwingt respect en bewondering af door haar gevatte antwoorden, kennis van zaken en uitstekende Engels. Ze krijgt heel het Westen aan haar voeten. Langzamerhand wordt Maylings invloed steeds groter vooral omdat eindelijk de rest van de wereld zich met China en Japan begint te bemoeien. Maar of dat genoeg is...


Wat zo bijzonder is aan dit boek is dat Lucas Zandberg Mayling zonder oordeel heeft neergezet. Zij was zoals zij was. Hij bekritiseert haar niet maar hemelt haar ook niet op. Mayling leefde in een interessante tijd, precies tussen de val van de Qing-dynastie en de latere opkomst van Mao Zedong. De complexe Chinese geschiedenis in die periode weet de schrijver perfect in te weven in het verhaal rond Mayling. De lezer kan goed volgen wat zich allemaal afspeelt in de familie maar ook wat buiten de muren van deze rijke wereld plaatsvindt.


Mayling is heel oud geworden, honderdvijf. Het hele verhaal is door haar verteld en ook dit heeft Lucas Zandberg op een zeer aannemelijke wijze gedaan. Hij heeft zich fantastisch in weten te leven in deze Chinese dame, wat knap is voor een man afkomstig uit het Westen.
Hij levert op een heel natuurlijke manier historische informatie aan die relevant is voor dat moment in het verhaal. Prima gedaan.
Lucas Zandberg is overgestapt naar een andere uitgever en ook dat is goed te merken. In het boek Sisi's winterlied zaten enkele storende redigeerfouten. Dit boek zit gelukkig wat dat betreft nu ook goed in elkaar.
Het is in alle opzichten een uitstekend en prettig leesbaar boek geworden. Kortom, een grote aanrader! Lezen dit boek!


ISBN 9789029583480 Paperback 304 pagina's uitgeverij De Arbeiderspers mei 2012

Dettie, 20 mei 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

 

De laatste maîtresse
Lucas Zandberg


Deze roman speelt zich af in de jaren voor en tijdens de Franse revolutie. Jeanne is zestien als ze uit het klooster komt. Haar eerste baantjes mislukken omdat ze te veel echtgenoten het hoofd op hol brengt. Haar arme moeder wil graag een lui leventje leiden en stuurt erop aan dat Jeanne de prostitutie ingaat. Ze wordt dan een soort chique prostituee voor een graaf. Vanaf dan gaat het haar voor de wind. Ze wordt de belangrijkste maîtresse van Lodewijk XV en gaat op Versailles wonen. Dat hof hangt van decadentie aan elkaar. Zo heeft de kat van de koning een eigen appartement terwijl het gewone volk niets te eten heeft. Jeanne wordt er genegeerd vanwege haar lage komaf. Maar het volk is juist kwaad op haar omdat zij haar klasse verraadt.


Lucas Zandberg debuteerde met het niet zo sterke Sisi's Winterlied. Deze tweede roman is een stuk beter. Het verhaal is mooi geschreven, levendig en boeiend. Het schuurt alleen soms wel tegen de damesroman aan. De hoofdpersoon wil je als lezer graag beschermen tegen zichzelf. Tegen het einde toe wordt het steeds spannender omdat dan de Franse revolutie uitbreekt.


ISBN 978 90 542 9403 0 Uitgeverij Conserve Oktober 2010

Mirjam Bolt, 17 oktober 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

 
Sisi's winterlied


Door de Romi Schneider films heeft Sisi een zoetsappig imago gekregen. Elisabeth, de 19e eeuwse keizerin van Oostenrijk, werd in haar tijd echter Sisi genoemd en zoetsappig was ze niet.


Sisi is een jaar of vijftig als ze op een dag hoort dat haar zoon Rudolf samen met zijn minnares zelfmoord heeft gepleegd. Vanaf zijn geboorte heeft Sisi nooit een goede band met haar zoon gehad. Ze heeft een hekel aan haar taken en stort zich op haar hobby's: paardrijden, dichten en vooral haar schoonheid. Rudolf hunkert naar haar liefde maar Sisi heeft het te druk met zichzelf, vooral als ze met het ouder worden haar schoonheid verliest. De liefde die ze Rudolf onthoudt schenkt ze aan haar lievelingsdochter. Na zijn dood besteedt Sisi ineens wel tijd aan haar zoon.


De schrijver speelt een spelletje met de lezer en doet dat knap. Om het hoofdstuk verandert hij van tijd, waardoor je het ene moment met de jonge Sisi te maken hebt (vóór Rudolfs dood) en dan met de oudere Sisi (ná Rudolfs dood). Dat klinkt ingewikkeld maar het is gemakkelijk te volgen. Langzaamaan krijg je zo steeds meer informatie over de hoofdpersoon en haar eigenaardigheden. Daardoor riep Sisi in het begin bij mij heel andere gevoelens op dan later in het verhaal.


De prettige, verzorgde stijl leest vlot weg. Na een ijzersterk eerste hoofdstuk liggen de emoties er vooral in het tweede hoofdstuk te dik bovenop. Later vervaagt dat. De ziekelijke obsessie met haar uiterlijk wordt goed beschreven. De andere personages reageren net zo verbaasd op Sisi's alsmaar vreemder wordende gedrag als de lezer. Grappig zijn de stukken waarin de hoofdpersoon zich op haar eigen manier van haar taken als keizerin kwijt en waarin haar hofdames mee moeten doen met haar bewegings- en reismanie. Een fraai en toegankelijk debuut met meer diepgang dan je zou denken.


Paperback | 223 Pagina's | Uitgeverij Conserve 2007 | ISBN: 9789054292500

© Gordana, november 2007

Reageren? Klik hier!