Danslessen
Pieter Waterdrinker

De hoofdpersoon in dit boek is de elfjarige Boeb Waterman. Dat ruikt naar een autobiografisch verhaal, en inderdaad is in ieder geval de plaats waar het zich afspeelt, een familiehotel in Zandvoort, een gegeven dat uit het leven van de schrijver gegrepen is. Ook de tijd zou kloppen. Pieter Waterdrinker is geboren in 1961, het boek speelt eind jaren zestig, begin zeventig.
Het is ook zijn debuutroman. Het is een gegeven dat debutanten vaak putten uit hun eigen leven.

Boeb is een eenzame jongen. Zijn moeder is net voor een half jaar naar Zweden vertrokken, omdat het huwelijk met haar man niet goed zit. Er zijn  geen broertjes of zusjes en vriendjes heeft hij ook niet. Met zijn vader woont hij in het familiehotel, dat in de winter gesloten is voor gasten, maar wel open staat voor feesten en partijen. Dat loopt echter niet zo goed dus als er zich een man, een Vlaming, meldt die het hotel wil afhuren om er danslessen te geven, hapt vader Waterman meteen toe. Ook opa Waterman die het hotel eerder runde staat er achter.
Hoewel deze twee mannen het zelf met de normen ook niet zo nauw nemen zouden hun haren toch ten berge zijn gerezen als ze hadden geweten wat die meneer Lulovski allemaal bekokstoofde.
En -  misschien gelukkig voor Boeb - is hij een naïeve jongeman, een jongen van zijn tijd:  hij ziet, maar hij begrijpt niet. En met vragen kan hij bij niemand terecht. Want doet die man met zijn filmcamera toch de hele tijd? En waarom vertellen mensen niet de waarheid?
De goede lezer kan zijn optelsommetjes wel maken, maar de jongen heeft nauwelijks een idee. Ook niet als de puberteit doorbreekt.
Hij is blij met zijn vriendinnetje, de stiefdochter van Lulovski, en die danslessen voor het danstoernooi, dat vult de tijd, en hij geniet ervan om met Françoise over de vloer te zwieren.
Het is het verhaal van een toch spannende zomer die abrupt tot een einde komt.

Een boeiend verhaal, dat voor een lezer die wat meer weet van de omgeving en de tijd misschien ook nog herkenning zal geven. Er komt een burgemeester in voor die het niet zo nauw neemt, er is sprake van een projectontwikkelaar, die de authenticiteit van Zandvoort bedreigt.
De manier van vertellen doet erg denken aan Erwin Mortiers boeken, maar waar Mortier dat het hele boek volhoudt, komt bij Waterdrinker op het laatst naar buiten dat de jongen het verhaal als een terugblik vertelt.
Dit debuut van Waterdrinker smaakt zeker naar meer.

‘Maar toen ze mij tot een meter of drie was genaderd en ik een duik voren nam om het hondje in haar sprong op te vangen, hoorde ik ineens de klap van twee blote handen tegen elkaar. Het was alsof ik in de lucht had gegrepen. Ik verloor mijn evenwicht, viel, maakte een duizeling voorover in het zand en begon te rollen en te rollen, in sneltreinvaart het dun weer af. Net zolang tot ik vanzelf weer tot stilstand kwam.’

ISBN9789029556194 | 235 pagina's | Hardcover | Arbeiderspers | april 1998

© Marjo, 25 februari  2011

Lees de reacties op het Leestafelforum en of reageer, klik HIER