Roza
Olivier Willemsen

In 1959 werden op de Djatlovpas in het Oeralgebergte de lichamen gevonden van negen jonge mensen. Zij waren bergbeklimmers, op weg naar de top van de Otorten. Het is tot op heden een raadsel hoe zij om het leven zijn gekomen. Toen het eerste vijftal gevonden werd, droegen ze nauwelijks tot geen kleding, ze lagen niet bij elkaar, en hun tent was opengesneden. Van binnenuit. Hadden ze de beschutting van hun tent zo halsoverkop verlaten? En waarom dan?  Ook leek het of er iemand in een boom was geklommen, er waren takken afgebroken. Twee maanden later werden de anderen gevonden, in een ravijn verderop, zwaar toegetakeld.

In Roza gaat een Nederlandse student op zoek naar de waarheid achter deze geschiedenis. Maar het is lang geleden, en het is Rusland, een land dat zijn geheimen niet graag prijs geeft. Hij ontmoet Roza Andreja Onilova, nu een oude vrouw.

Na de inleiding begint het boek met haar verhaal, een terugblik op die tijd. Met haar ouders en broertje Oleg woont zij in een izba, een houten boerenwoning. Roza, dan twaalf jaar, is bevriend met Boris, de zoon van de slager. Zij zagen de studenten voor het eerst in de gymzaal van de school in Serov, waar ze onderdak hadden gevonden, voor ze op pad zouden gaan. Rusland is dol op zijn helden: de groep kwam in de klas om zich voor te stellen. Daarbij maakt Roza oogcontact met een van de vrouwen, die haar later een blauw steentje in de hand duwde. De groep werd uitgezwaaid, niemand zag hen terug. Zijn ze aangevallen door beren? Of vermoord door de stam bergmensen? En wat was dat felle witte licht dat de mensen zagen? En wat betekende het gesprek dat Roza afluisterde?

Toen de studenten dood gevonden werden veranderde de sfeer in het stadje. Er liepen mannen in zwart uniform met wapens en mensen werden opgepakt. Als soldaten aan hun deur staan, weet Roza te ontkomen. Samen met Boris vlucht zij weg uit Rusland. Zijn zij werkelijk het doelwit van een geheime militie, die mensen vermoorden om een geheim een geheim te laten blijven?

Als de Nederlandse student de hoogbejaarde Roza weet op te sporen blijkt zij in Coos Bay, Oregon te wonen. Haar zoon waarschuwt: haar geheugen is niet meer wat het geweest is. Haar verhaal lijkt te kloppen met de feiten die bekend zijn, maar daar ligt het probleem: kloppen die feiten eigenlijk wel? Kun je vertrouwen op de informatie die zoveel jaar geleden naar buiten is gekomen? Dat was pas tijdens de periode Gorbatsjov. Er kan veel gesjoemeld zijn. In hoeverre kloppen de feiten die wij als nu als waar aannemen echt of zijn ze misschien toch fictief? Misschien is het enige echte feit wel dat de negen jongeren dood zijn?

Dat is de grote vraag en het levert een boeiend verhaal op. Waan of werkelijkheid? Mystificatie of onbetwistbare feiten?
Willemsen speelt met de lezer, maar dat levert een leuk en boeiend spelletje op!

Olivier Willemsen (1980) groeide op in het Brabantse dorp Haps aan de grens met Duitsland. Hij studeerde geschiedenis aan de UvA en werkt nu als tekstschrijver en columnist voor debatcentrum De Balie. Olivier Willemsen debuteerde in 2014 met de roman "Morgen komt Liesbeth'.

ISBN 9789463360418 | Paperback | 192 pagina's |Uitgeverij De Harmonie | maart 2018

© Marjo, 21 mei 2018

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER