De man met de hoed
Corrie Gramser
Dit debuut van Gramser is, zoals we op haar website kunnen lezen, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Sterker nog het gaat zelfs om een autobiografische roman. Het boek is, volgens de auteur zelf, een roman over hoop. Het betreft hier de hoop op een beter leven die Paula, de hoofdpersoon in het boek, ontleent aan een voorspelling op de kermis. Moeilijke momenten in haar leven houdt ze extreem lang vol omdat haar nu eenmaal verteld is dat haar leven zwaar zal zijn. Ze heeft zich bij voorbaat geschikt in haar lot en wacht op een man met een hoed. Want dan, had de waarzegster gezegd, zou ze het beter krijgen. Dan zou het goed zijn.
Dit boek is een prachtig debuut. Het verhaal is afwisselend geplaatst in het begin van de jaren zestig en aan het eind van de jaren tachtig van de vorige eeuw. Nellie, in het boek de dochter van de hoofdpersoon Paula (en in het echte leven waarschijnlijk de auteur zelf) heeft in november 1987 een stageplek in een revalidatiecentrum in de plaats waar zij is opgegroeid en logeert daarom af en toe bij haar ouders. Als zij daar verblijft observeert zij het zeer moeizame contact tussen haar inmiddels zieke vader en haar rusteloze, snibbige en soms zelfs harde moeder. Nelly raakt daarover in gesprek met haar moeder en zo ontvouwt zich ook het levensverhaal van moeder Paula vanaf juli 1961.
De sfeer in het boek is erg mooi getroffen. Ik was zelf kind in de jaren zestig en de beschrijvingen van personen en plaatsen in het boek brengen je terug naar die tijd. Niet alleen omschrijvingen van de omgeving, maar ook van de onderlinge relaties tussen mensen, met bijvoorbeeld buren, werkgevers en met familie zijn raak getroffen. Aan de ene kant de grote solidariteit aan de andere kant de soms harde oordelen over het levenspad van een ander. Hoofdpersoon Paula is een gescheiden vrouw met een zoontje. Hoe men daar destijds tegenaan keek is door Gramser heel raak beschreven. Het is daarom ook dat de omgeving Paula weer aan de man probeert te brengen, een vrouw alleen met een kind nog wel dat hoort niet.
Paula gaat, en wat destijds vaker gebeurde, eerst bij haar toekomstige man, die weduwnaar is met drie kinderen aan de slag als hulp in het gezin. Voorafgaand aan dit samenleven, zijn er brieven geschreven en Paula vraagt haar dochter Nelly om deze eens te lezen om zo zicht te krijgen op hoe de relatie tussen haar ouders destijds is ontstaan en hoe liefdevol die destijds was. Mooi beschrijft de auteur hoe Paula steeds uitkijkt naar deze brieven en ook haar zoontje Gertje ontvangt brieven van de man die zijn tweede vader zal worden.
Later in het boek beschrijft de auteur hoe beklemmend de relatie zich uiteindelijk ontwikkelt en waarom er een grote verwijdering tussen Paula en haar nieuwe man Roef ontstaat. Nelly is het enige kind dat van Paula en Roef samen is en het is daarmee misschien wel waarom zij zo'n bijzonder positie in het gezin inneemt. Zij zou de verbindende factor moeten zijn en daarom is het misschien voor haar juist wel het meest moeilijk?
Paula begint zich in de loop van de tijd van de tijd af te vragen wie toch die man met die hoed moet zijn, waar de waarzegster op de kermis het over had. Zij hoopte dat het Roef zou zijn, maar realiseert zich inmiddels dat hij het niet is. Voor wie wil weten wie het dan wel is, raad ik aan dit boek te lezen, dat is zeker de moeite waard. Het is zo'n boek waarin je helemaal op kunt gaan, je bent echt aanwezig bij de mensen in dit boek en begaan met hun levensverhaal. Dat is zeker de verdienste van de auteur die met dit debuut een heerlijk boek heeft geschreven waarin je weg kunt kruipen.
Over de auteur: Corrie Gramser (1965) gaf na een carrière van twintig jaar als ergotherapeut in de psychiatrie haar schrijfpassie voorrang. Met haar bedrijf Zinexprez heeft ze als doel om, naast zelf schrijven, ook anderen te stimuleren om te schrijven. Ze is ervan overtuigd dat schrijven een gezonde invloed heeft op lichaam en geest. Dit wil ze anderen graag laten ervaren.
ISBN 9789461537881 | Paperback | 454 pagina's | Uitgeverij Aspekt | november 2015
© Ria, 11 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER