John Grogan

Marley & ik
John Grogan


Hoewel ik meer een kattenmens ben en ik me afvroeg wat ik nu met een hondenboek moest ben ik blij dat ik het gelezen heb. Het is namelijk een hartverwarmend boek.


John en zijn vrouw Jenny zijn net getrouwd en hebben beiden in hun ouderlijk huis een hond gehad. Nu hun huis helemaal klaar is komt het verlangen naar een eigen hond naar boven. Het wordt Marley, een blonde labradorpup.
De lieve, schattige puppy groeit op tot een Labrador retriever van vierenveertig kilo. Wat iedereen aanvankelijk zo lief vond van Marley wordt minder leuk als hij hetzelfde gedrag vertoond als grote hond. Het slopen van meubels, het alles kapotknauwen, het rommelen in de afvalbak en niet te vergeten zijn uitbundige begroeting... Vierenveertig kilo die aan komt denderen, tegen je opspringt en je liefdevol met zijn poten op je schouders of om je nek  in je gezicht en nek likt. Niet iedereen die in huize Grogan komt is daar van gediend. Maar toch... Marley is een schat van een beest, John en Jenny zijn gek op hem.
Als het eerste kind, zoon Patrick, wordt geboren blijkt Marley ook de huisvriend die alles goed vindt van het kleintje én hem bovendien beschermd. Maar ook blijkt het een hond die weet wanneer er iets heel serieus gebeurt zoals toen het buurmeisje 's nachts werd aangevallen. Als een standbeeld zit hij naast haar, wachtend op de politie en ambulance. John heeft zijn eigen hond nog nooit zo waaks gezien. Niemand mag er langs behalve als John zegt dat het goed is.
Maar Marley sleept Jenny ook door de eindeloos lange tijd heen tijdens haar tweede zwangerschap waarvoor ze in bed moet blijven en niet mag doen. Hij zit of ligt naast haar, ze vallen samen in slaap, hij troost Jenny als het nodig is...
Toch is hij zo enorm ongehoorzaam en sloopt zo veel dat het af en toe nauwelijks meer te doen is. Na de bevalling, mede door enorm slaapgebrek en zorgen om het nieuwe kindje dat alles uitspuugt wat het eet, is Jenny het zat. De hond sloopt álles, kussens, het bankstel, kleren... kortom alles wat te slopen valt, sloopt hij. De hond moet weg... maar dat kunnen ze natuurlijk niet, Marley gaat op cursus en langzamerhand leert hij wat wel en niet kan. Maar zijn streken raakt hij nooit helemaal kwijt.


Het verhaal is fantastisch om te lezen. John Grogan beschrijft alles zo levendig dat je het gevoel hebt dat het ook een beetje jouw hond is. Je zit soms hardop te lachen, zoals bij de eerste keer van Marley  in de sneeuw of de keer dat ze thuiskomen en Marley weer iets gedaan had wat niet mocht en onder bed gekropen was... hij moet heel veel moeite hebben gedaan om daar onder te komen met zijn grote lijf.
Of de keer dat hij voor het eerst hun zoontje ziet. Het kan niet anders dan dat je gaat houden van dat goeie, onhandige lobbes. En je laat ook een traantje als het beestje oud en op is en ze hem laten inslapen.
Erg leuk boek, goed en vlot geschreven. Ik zou er bijna een hondenmens van worden!


ISBN 9789044316674 Paperback, 302 pagina's | House of Books B.V., The | oktober 2006

Zie ook http://www.johngroganbooks.com

© Dettie, januari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER