Hans de Beer (illustrator)

Zie ook de recensies op Leestafel over boeken van Hans de Beer & Burny Bos voor jongeren van 0-3 jaar

Benno - Een berefijn paasfeest
Illustraties: Serena Romanelli
Tekst: Hans de Beer

Het is voorjaar en Benno, de kleine beer, wordt eindelijk wakker na een lange winterslaap.
Hij wil natuurlijk gelijk naar buiten en dat mag van mama. Ze heeft zelfs een verrassing voor Benno, Mama heeft namelijk alle vriendjes van Benno uitgenodigd.
Muisje vraagt gelijk of Mama Beer ook dit jaar weer verhaaltjes gaat vertellen want dat vindt hij zo leuk.

Mama Beer zegt ja, bovendien heeft ze iets leuks bedacht. De dieren moeten de witte eieren beschilderen en dan zal Mama ze verstoppen. Elk dier dat een ei vindt en terugbrengt naar Mama Beer mag om een verhaaltje vragen over hun lievelingsdier!

De dieren vinden dat geweldig en al gauw komen alle dieren de eieren brengen die ze gevonden hebben. Natuurlijk is de snelle haas het eerste terug.
Hij wil een verhaal over een ezel, want die heeft net zulke lange oren als hij! En zo vertelt Mama Beer een mooi verhaal - op rijm - over een ezel en een nachtegaal.
De ekster wil wel een verhaal horen over een pauw, want die heeft van die mooie veren.
Het muisje wil wel een verhaal over een uil, want daar is hij bang voor. En zo vertelt Mama Beer een heel mooi verhaal over een... klein uiltje!
Maar het allerleukste is de vraag van het wasbeertje, die net zijn ei mooi schoon heeft gepoetst. Hij wil een verhaal over rioolratten, want die houden niet van wassen!
En zo heeft Mama Beer voor elk dier een prachtig verhaal.

Het wordt een heerlijke middag en als afsluiter vertelt Mama Beer nog een extra lang verhaal en heeft er zelfs wat lekkers bij...
Het is gewoon een superpaasfeest!!!

Bij het verhaal staan afbeeldingen van Hans de Beer, dé illustrator waarvan wereldwijd al meer dan 10 miljoen boeken zijn verkocht.
Ook deze keer is het weer enorm genieten van de sfeer, de mooie en humoristische details, en de fijne kleurnuances.
Heerlijk paasboek en door de rijm is het ook heel prettig om voor te lezen.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kleine ijsbeer en de pandaberen
Hans de Beer

De Noordpool warmt nog sneller op dan de rest van de aarde, waardoor er steeds minder ijs is. Daardoor worden vaarroutes steeds meer bevaarbaar. De vader en moeder van Lars, de kleine ijsbeer, vinden dat maar niets en mopperen op die stinkschepen die steeds dichterbij komen. Lars vindt het eigenlijk wel spannend en als de laadklep van een groot cruiseschip open staat móet hij natuurlijk even aan boord om alles te bekijken.

Maar net als hij de laadruimte is binnengewandeld gaat de klep omhoog! Hij kan niet meer van het schip af! Gelukkig vangen de scheepsmuizen hem fantastisch op en beloven dat ze hem bij de volgende haven zullen helpen hem weer van boord te smokkelen. Nu de schrik eraf is, zegt Lars stoer. "Ik kom altijd weer thuis"
Maar als hij weer van het schip af is, heeft hij geen idee waar hij is. Hij loopt tussen lange bamboestengels. "Eerst het bos door en dan naar het noorden, fluitje van een cent" zegt Lars moedig tegen zichzelf.

Maar dat bos is wel heel groot, Lars loopt en loopt. Ineens ziet hij een soort zwartgevlekte ijsberen. Het zijn Ping en Pong, de pandaberentweeling.
Ze zijn heel aardig maar in een bamboebos is geen sneeuw en ijs en ook geen papa en mama ijsbeer...
Hoe komt Lars nu weer thuis? Wij helpen je wel zeggen Ping en Pong, maar voordat Lars weer bij zijn vader en moeder is, heeft hij nog een lange weg te gaan.

Hans de Beer heeft er weer een fraai werkstuk van gemaakt. Het kleine beertje zelf is al aantrekkelijk en aandoenlijk om te zien, maar ook alle prachtige details die De Beer in de tekeningen verwerkt zijn een lust voor het oog. Het is natuurlijk best spannend wat Lars allemaal beleeft maar nergens wordt het griezelig. Lars is gewoon een vriendelijk beertje die gelijk, overal waar hij komt, vrienden maakt. Ondertussen leer je ook nog het een en ander over de (dieren)wereld.
In elk boek is bovendien ook altijd een klein milieuaspect te vinden, zoals deze keer de opwarming van de aarde.
Kortom, zowel de tekst als de illustraties zijn prima, wat wil je nog meer?

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Kleine IJsbeer en de grote onderzeeboot

Alweer het tiende boek over het kleine ijsbeertje Lars. Opnieuw gaat het verhaal over een jong dier dat zijn familie kwijt is net als o.a. in de boeken over poolhondje Nanouk, rendiertje Olivier en ijsbeertje Lars zelf. Dit keer zijn de ijsbeertjes Nena en Nino hun ouders kwijtgeraakt.
Dankzij de opwarmende aarde breken ijsschotsen af en dat gebeurde ook bij de twee beertjes. Zij dobberden in het rond op volle zee totdat de kapitein van een onderzeeboot broertje en zusje ijsbeer oppikte en aan boord nam.
Lars heeft Nena en Nino gevonden dankzij Norbert de teckel, de scheepshond van de onderzeeboot. Norbert brengt Lars stiekem aan boord zodat hij met de kleine beertjes kan praten. Samen met Norbert helpt Lars de beertjes te ontsnappen zodat hij ze weer thuis kan brengen. Lars vindt het wel leuk om de grote broer te spelen maar eigenlijk weet hij ook niet zo goed waar hij naar toe moet. Gelukkig komen ze poolvosje Gijsje tegen die een heel goede neus heeft. Hij ruikt meteen waar de twee beertjes vandaan komen maar dat is wel héél ver weg... Wat nu?

Boeken van Hans de Beer staan garant voor een mooi verhaal en erg sfeervolle tekeningen en ook dit keer stelt hij niet teleur. De afbeeldingen zijn prachtig gedetailleerd. Bijvoorbeeld in de onderzeeboot zie je de gangen met slaapplaatsen, buizen, knoppen en meters. De kleine ijsbeertjes 'wonen' daar op een bed, op de vloer liggen kranten en staan etensbakjes. Heel mooi weergegeven allemaal. Ook grappig is dat de twee kleine ijsbeertjes drijvers dragen want ze kunnen nog niet zwemmen.
Opnieuw een prettig boek. De verhalen over Lars het kleine ijsbeertje geven je, ondanks zijn koude leefomgeving, altijd een heel warm gevoel.

ISBN 9789051161830 Hardcover 32 pagina's | Meander - Vier Windstreken | september 2011
Leeftijd vanaf 4 jaar

Dettie, 11 oktober 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Een ijsbeer in de tropen

Als je dit boek openslaat begin je al te glimlachen. Op de prachtige lichtgroen gekleurde binnenkant zie je een ijsbeertje slingeren aan een liaan.
Op de volgende, witte, pagina zie je links het ijsbeertje verbaasd spelen met een flinke slang en rechts het verbaasde ijsbeertje dat midden in een mierenpad staat. De mieren lopen gewoon door, over het beertje heen, en vervolgen hun weg. Het bekijken van deze afbeeldingen is al puur genieten en dan moet het verhaal nog beginnen...

Lars, de kleine ijsbeer, mag voor het eerst met zijn vader mee naar de grote ijsvlakte die aan de zee grenst. Eenmaal bij zee aangekomen, duikt vader er in en vangt een grote vis. Dat is hun avondeten zegt vader ijsbeer.
Daarna gaan ze slapen en vader leert Lars hoe hij een berg van sneeuw moet maken om daarachter, beschut tegen de koude wind, te kunnen slapen. Ieder heeft zijn eigen sneeuwberg. Maar als Lars wakker word schijnt de zon en drijft Lars op een ijsschots in zee! Zijn vader is nergens te bekennen.
Het water is warm en de ijsschots wordt steeds kleiner, gelukkig drijft er een grote ton en Lars weet naar de ton te zwemmen en er op te klimmen. maar wat nu? Na heel lang dobberen op zee, ziet Lars land, maar wat ziet het er raar uit! Het is helemaal groen! En de grond, het zand, is heel heet. Hij rent gauw terug naar zee om zijn pootjes te laten afkoelen en daar komt ineens een heel groot dier uit tevoorschijn! Boe! schreeuwt het beest. Het is Hippo het nijlpaard en die vindt zo'n witte beer maar gek. Lars vertelt zijn verhaal en op het eind zegt hij. 'Ik wil zo graag weer naar huis.'
Hippo vindt het wel zielig voor Lars en weet misschien wel een oplossing, maar of dat lukt?

Hans de Beer staat garant voor een goed verhaal en prachtige afbeeldingen. Je kunt zo'n boek bijna blindelings kopen. Ook nu is het weer genieten. De taal is eenvoudig, liefdevol en prettig en de letters zijn goed leesbaar voor kinderen. De inhoud zet je aan het denken over het verschil tussen een warme en koude omgeving. Welke dieren en planten er voorkomen.
Het is erg leuk te lezen hoe vreemd zo'n gekleurde wereld vol bloemen, gras, bomen en mooie dieren voor een ijsbeertje moet zijn. Hij weet niet wat hij ziet als er een vlinder voorbij komt in de prachtigste kleuren, het enige dier dat wit wordt net als Lars is de kameleon. Het boek eindigt net zo humoristisch als het begint met een prachtige in ijstint gekleurde pagina waarop je Lars een banaan ziet eten.

De glimlach die in het begin van het boek opkwam blijft nog lange tijd na het sluiten van boek op je gezicht.
Dit is Genieten! (met een hoofdletter).

ISBN 9055791857 Hardcover 28 pagina's | De Vier Windstreken | november 1997
Vanaf 4 jaar.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Teckel Teun zoekt het hogerop
Hans de Beer

De tien maanden oude Teckel Teun heeft een probleem, hij is zo klein. Hij kan nergens bij. Soms is dat wel handig want zo kan hij wel altijd naar buiten... door het kattenluikje. Hij mag ook al alleen naar het park omdat hij heel goed weet dat hij alleen bij groen licht mag oversteken. Maar waar hij ook komt, hij kan nergens bij.
We zien hem verlangend naar een bankje in het park staren, we zien hem met zijn neus omhoog bij de prullenbak staan, we zien hem zelfs op de rug van een dalmatiër, zodat hij wat verder kan kijken, meer kan zien, want dat is wat Teckel Teun zo graag wil.
Hij staat urenlang te dromen voor een etalage vol tv-schermen, al die mooie landschappen, wat zou hij dát graag eens in het echt zien. Als zijn lieve vriendin Emma vertelt dat er in de stad een grote brug over de rivier is waar vandaan je een prachtig uitzicht hebt, is Teckel Teun niet meer te houden. Hij móet er naar toe...
En zo gaat hij op pad, zijn neus achterna, maar voor hij bij de brug is moet hij nog wel wat hindernissen overwinnen...

Als je de naam Hans de Beer ziet dan weet je al dat het met de illustraties wel goed zit en dit boek bewijst dat opnieuw.
De kleuren van de aquarellen zijn zacht en toch sprekend, Teckel Teun is ondanks zijn rode truitje een echte teckel. En die grote wereld gezien door de ogen van het kleine hondje, wordt prachtig uitgebeeld. Traptreden, een stoeprand, alles is een obstakel, - kinderen zullen het ook wel herkennen - maar Teckel Teun is vastberaden... Hij zal de grote brug beklimmen.
Toch is hij ook weer heel blij als hij lekker warm in zijn mandje ligt, dan is klein zijn wel weer fijn.
Geweldig boekje.

Hans de Beer werd in 1957 geboren in Muiden. Toen hij in zijn puberteit een tijdje in het ziekenhuis lag, begon hij met tekenen. Na de middelbare school ging hij geschiedenis studeren, maar dat werd geen succes. Hij besloot naar de Rietveld Academie in Amsterdam te gaan en daar kreeg hij les van bekende illustratoren als Thé Tjong-Khing en Lydia Postma. Daar heeft hij zich gespecialiseerd in illustreren. De Beer heeft voor een aantal tijdschriften kindertekeningen gemaakt. Uit zijn afstudeerproject werd Een ijsbeer in de tropen geboren en met dit prentenboek begon het grote succes en de wereldwijde populariteit van Lars en alle andere helden van Hans de Beer.

Zie ook het Inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Haas en Mol zoeken een uitweg
Hans de Beer

Nog niet zo lang geleden woonde Haas aan de overkant van de snelweg. Maar hij was nieuwsgierig, hij stak de drukke weg over en kreeg een ongeluk. Sindsdien loopt hij mank en durft hij niet meer terug. Tot overmaat van ramp wordt hij ook nog eens gepest door Vos, Das en de broertjes Ton en Sjon Bever. Haas is er helemaal verdrietig van.

Gelukkig komt Mol uit zijn molshoop en fleurt Haas op. Hij heeft wel een idee, hij zal een tunnel graven naar de overkant, dan kan Haas terug naar zijn vrienden. Samen gaan ze hard aan de slag. Ze hebben het erg gezellig, ze lachen veel en in de pauzes eten ze de lekkerste dingen.
Maar het verkeer op de snelweg dendert en davert. De tunnel stort steeds in. Arme Haas, zo komt hij nooit meer thuis.
Ondertussen hebben Das, de broertjes Bever en andere dieren een beetje afgunstig staan te kijken naar de pret en het heerlijke eten die Mol en Haas hebben. Als ze nou eens meehelpen... zullen ze dan mee mogen picknicken en ook zo'n plezier hebben?

Met de boeken van Hans de Beer is het altijd honderd procent genieten. De kleuren en gedetailleerde tekeningen zijn een lust voor het oog. Hans de Beer weet werkelijkheid en fantasie steeds mooi te mengen. De omgeving ziet er levensecht uit, de dieren ook maar hebben menselijke trekjes gekregen en kleding aan, zoals een jasje, truitje, hemdje of een petje op.
Opnieuw een fantastisch mooi boek van deze bijzondere schrijver en illustrator.

ISBN 9789051163353 Hardcover 32 pagina's De Vier Windstreken maart 2014
formaat: 22,2 x 28,6 cm Leeftijd 4+

Lees de reacties op het form en/of reageer, klik HIER

alt Haas en Mol zoeken een uitweg
Hans de Beer

Haas kan de snelweg niet meer oversteken en woont nu aan de ‘verkeerde’ kant van die weg. De andere dieren noemen hem ‘Manke Haas’, hij loopt wat kreupel. Mol kan het niet aanzien, zeker niet als Das, Vos en de broertjes Bever het arme dier ook nog pesten.
Mol ziet hem zitten treuren en wil hem troosten. Ze hebben hem ook altijd gepest omdat hij niet goed kan zien. ‘Het went wel’, zegt hij. Maar als hij hoort wat het probleem is heeft hij een betere oplossing dan afwachten tot het went. Hij komt op het idee doordat Haas zeg: ‘Kon ik maar tunnels graven net als neef Konijn.’

Nou, graven, dat kan Mol heel goed. En dus beginnen ze aan het karwei: onder de weg een tunnel graven. Mol graaft, Haas brengt het zand weg, en hebben eigenlijk heel veel lol bij het zware werk. Als ze pauze nemen, picknicken ze, met allemaal lekkere dingen.
Dat wordt opgemerkt door de andere dieren. Ze zijn jaloers, zij willen ook lekker eten en plezier hebben!
Ze grijpen hun kans als de tunnel in stort: als zij nou eens helpen: Das kan ook graven, de gebroeders Bever kunnen de tunnel stutten met takken en ook de andere dieren helpen graag mee.
Het wordt natuurlijk een prachtige tunnel, en ze hebben er allemaal wat aan... En Haas heeft een leuke verrassing in petto!

Een leuk verhaal, met een boodschap zoals dat toch meestal wel het geval is bij prentenboeken, en natuurlijk prachtige tekeningen van Hans de Beer himself.
Wie zijn boeken kent - de serie rond de Kleine IJsbeer, en andere verhalen van Mol - weten wel dat het niet fout kan gaan. De dieren zijn vermenselijkt, maar behouden hun eigenschappen. Mol en Das graven, Haas rent en zo meer. Het zijn mooie kleurrijke tekeningen, waarin alles klopt.
De lezer weet meteen al dat het oversteken van de weg supergevaarlijk is voor Haas: er staat wel een bord als waarschuwing dat er herten oversteken, maar de automobilisten worden niet gewaarschuwd voor klein overstekend wild zoals een een haas, of konijn.
Er valt veel te zien op de tekeningen, er zijn veel details, dat vind ik persoonlijk toch mooier dan een minimalistische tekening.

ISBN 9789051163353| Hardcover |32 pagina's| De Vier Windstreken |maart 2014
Leeftijd 4+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wie legt het mooiste ei?
tekst: Burny Bos
illustraties: Hans de Beer

Kip Florrie is een bijzonder kip. Ze is niet wit, maar groen! Ze is ook helemaal niet aardig. Ze heeft op alle andere kippen wat aan te merken en zegt dat ook tegen ze. Ze vindt zichzelf veel beter dan iedereen.
De andere kippen vinden Florrie dan ook helemaal niet aardig. Eigenlijk zijn ze een beetje bang voor haar. Florrie vindt dat helemaal niet erg, ze vindt het wel best zo. Alleen Harry Haan trekt zich nergens wat van aan, een kip is een kip, of ze nu groen, wit of bruin zijn, denkt hij.
Hij heeft iets slims bedacht... een ei-leg wedstrijd. Wie volgende week maandag het mooiste ei legt, is de beste kip.
Florrie weet zeker dat zij zal winnen. En dan is het zover, maar het loopt toch even anders dan Florrie gedacht had...

Tja, als je de namen Burny Bos en Hans de Beer ziet dan weet je al, voordat je het boek ingekeken hebt, dat je iets goeds in handen hebt en dat klopt ook nu weer. Hans de Beer staat garant voor mooie, vaak vrolijke, afbeeldingen. Erg grappig zijn de tekeningen van de slapende kippen in het kippenhok en van de kippen die enorm hun best doen om het mooiste ei te leggen. Het zweet parelt van hun kopjes en ze hebben hun ogen dichtgeknepen zo hard zitten ze te persen om het ei te leggen. Harry Haan loopt als een (Zonne)koning langs zijn kippen.
Achterin het boek zit nog een knutselverrassing en wel een trekpop voorstellende Florrie, de groene kip.

De tekst is prettig, de zinnen zijn kort en duidelijk. Er staan geen moeilijke woorden in. De zinnen staan boven de afbeeldingen
De letters zijn middelgroot afgedrukt. De boodschap is duidelijk, niemand is beter of mooier dan een ander. Opvallend is wel dat Florrie geen groene kuikentjes krijgt, die zijn allemaal geel, dat benadrukt nogmaals dat zij niet de heel bijzondere kip is zoals zij wilde dat iedereen geloofde.
Een boekje dat kan leiden tot praten zonder (voor)oordeel over verschillen in mensen.

ISBN 9789055796649 Hardcover 20 pagina's | De Vier Windstreken | februari 2002 (Herdruk uit 1987)
Afmeting 21,5 x 21,5 cm Leeftijd vanaf 4 jaar

© Dettie, 11 maart 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Alexander de Grote
tekst: Burny Bos
illustraties: Hans de Beer

"Alexander de Grote was een kleine muis met een grote naam. Die naam had zijn moeder hem gegeven omdat ze ervan droomde dat hij eens een grote beroemdheid zou worden."

Alexander woont in "Onder de Planken" dat onder de houten vloer van een groot herenhuis ligt. Hij is jammer genoeg nog te klein om mee op rooftocht te gaan maar 's nachts droomt hij ervan dat hij heel stoer en sterk is, zoals de beer in zijn berenboek. Maar zijn moeder zei altijd: "Muizen worden nooit beren, mijn jongen."

Helaas woont sinds kort de poes Ratsj ook in het huis. Iedereen die in "Onder de Planken" woonde is gevlucht, behalve Alexanders familie. Zijn vader is zo bang voor Ratsj dat hij niet weg durfde te gaan. Maar langzamerhand raakt het eten op. Vroeger haalden ze eten uit het huis maar daar durven ze niet meer in. Hoe moet dat nou? Iedereen heeft honger.
Alexander de Grote heeft een plan. 's Nachts maakt hij van de bontjas van zijn moeder een berenpak en vermomd als beer gaat hij het huis in. Hij vindt een heerlijk stuk kaas en Ratsj is nergens te bekennen. Alexander sleept en sjouwt de kaas naar het gaatje in de muur en is daar zo druk mee bezig dat hij niet ziet dat Ratsj achter hem staat...

Het is een lief, warm, sprookjesachtig verhaal. De taal is eenvoudig en de tekst is in middelgrote letters afgedrukt.
De tekeningen van Hans de Beer zijn adembenemend mooi. Vooral de details maken ze zo schitterend.
Door de ruimte waar de familie muis woont, lopen afvoer- en elektriciteitsbuizen en her en der staan de ingezakte huisjes van de weggevluchte muizenfamilies. Van het ene muizengat naar het huis naar het andere gat zijn hangbruggetjes gemaakt, via een heel lange draad aan het planken plafond brandt de lamp boven de tafel. Tussen de stenen wanden is de specie een beetje rommelig afgewerkt. Het is echt een kale ruimte onder een huis maar toch ook een warm muizenfamilieverblijf. Het is vooral de sfeer die deze tekeningen uitstralen waardoor ze zo aanspreken. Er valt ook enorm veel in de illustraties te ontdekken, elke keer zie je weer iets nieuws. Een kind zal het boek zeker geweldig vinden maar voor volwassenen valt er ook meer dan genoeg te genieten.

ISBN 9055795186 Hardcover 24 pagina's | Vier Windstreken, Uitgeverij De | augustus 2000
Voorlezen vanaf 4 jaar, zelf lezen vanaf 6 jaar, bekroond met vlag en wimpel 2001

© Dettie, augustus 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Lees meer...

Pagina 1 van 2

<< Start < Vorige 1 2 Volgende > Einde >>

jeugd 4-5 jaar

Hans de Beer (illustrator)

Lees meer...