Bonnie Grubman

Poezenalarm
Illustraties: Judi Abbot
Tekst: Bonnie Grubman

Elwood, Bernardo en Vincent vinden dat ze een fijne woning hebben. In het grote, oude huis hebben ze het goed…
Totdat op een dag de mensen besluiten dat er een kat moet komen.
De muizen – want dat zijn onze vrienden dus – schrikken zich een hoedje. Elwood begint al meteen over inpakken en wegvluchten. Maar Vincent is niet voor ֖één gat te vangen. Hoezo moeten zij weg? Die kat moet weg. Of in ieder geval duidelijk gemaakt worden dat zij, muizen, niet voor de poes zijn!
Vincent zegt: laten we de kat een belletje aanbinden? Ja, leuk idee, maar hoe doen ze dat? Een ander plannetje dan.

Ooit breiende muizen gezien? Elwood vindt het wel handig als ze een trui hebben als ze dan toch weg moeten uit het huis, maar dan blijkt hij zelf degene te zijn die niet zo goed tegen de wol kan. Gelukkig voor hem is Vincent echt een slimme muis.
Hij weet wel iets…

Maar er staan hen enkele verrassingen te wachten…

Erg leuk verhaaltje met verrassende wendingen. De illustraties zijn rustig, veelal in zachte kleuren en met niet veel meer op de pagina’s dan nodig is voor het verhaal. Het is dan ook de tekst die het belangrijkste is, de tekeningen vullen dat aan. Zo zie je de poes lekker lui in zijn mandje liggen terwijl de muizen in de tekst druk bezig zijn hun plannetjes uit te werken.
Erg leuk verhaal om voor te lezen!

Bonnie Grubman maakt prentenboeken voor kinderen. Ze woont in Syosset, New York.
Judi Abbot is een Italiaanse illustrator. Ze studeerde in Milaan maar woont nu in Londen. Voor haar werk gebruikt ze veelal acryl, en kleurpotloden, maar ook maakt ze collages. En digitaal werken, dat kan ze ook.

Lees de reacties op het forum, klik HIER

Pep en Pino naar de grote stad
Illustraties: Judi Abbot
Tekst: Bonnie Grubman

Pino is een stoere big. Bang ergens voor is hij niet. Wat is dat: bang zijn?
Pino is dat niet hoor, voor niks en niemand is hij bang!
Monsters of een enge film? Geen probleem. Een spuitje? Hij lacht er zelfs bij als de dokter hem prikt! Dat is fijn voor Pep, want dan kan Pino hem helpen als hij lastig gevallen wordt door Bart het zwijn. Want Pino stapt onverschrokken op Bart af en eist de bal terug.
Nee hoor, Pino is nergens bang voor.

Is Pep dan zo’n bangeschijter?
Nou ja, hij vindt inderdaad een enge film niet leuk, en Bart is een maatje te groot voor hem. Maar: Pep gaat wel met gerust hart de stad in. Hij neemt de bus alsof hij nooit anders doet, en vindt de grote stad geweldig. Hij voelt er zich helemaal thuis.
Maar daar denkt Pino dan weer anders over. Die vindt de grote stad maar niks. Die gebouwen zijn zo hoog! En dat lawaai!
Gelukkig weet Pep wel iets waardoor Pino het toch niet zo erg vervelend vindt om met Pep mee te gaan.

Uit dit verhaal blijkt maar weer dat niet iedereen hetzelfde is. De een vindt dit eng, de ander dat. De een voelt zich prima thuis in de grote stad, de ander blijft liever op eigen terrein. En het is alle twee prima! Je bent wie je bent, en je mag best ergens bang voor zijn.
De twee biggen accepteren elkaars gevoelens, Pino pest Pap niet als hij toegeeft dat hij bang is in het donker, en Pep plaagt Pino niet als die zich zorgen maakt dat ze de bus zullen missen.

De tekst, soms speels over de pagina’s verdeeld. is helemaal in orde. De illustraties zijn dat absoluut ook. Je ziet Pep en Pino reageren op de diverse situaties. Aan hun gezichten zie je of ze iets eng vinden of zich juist heel stoer voelen. De afbeeldingen zijn kleurrijk, en sluiten aan bij het verhaal.

Bonnie Grubman (Syosset, New York) maakt prentenboeken voor kinderen. Ze schreef al eerder over de twee biggen.
Judi Abbot studeerde in Milaan en woont in Londen. Haar boeken verschijnen in verschillende talen: Engels, Nederlands en Italiaans.

Voor enkele afbeeldingen, zie https://www.judiabbot.com/ww-in-the-city.html

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

alt Konijn wil vliegen
Illustraties: Carolien Westerman
Tekst: Bonnie Grubman

Konijn staat dan wel heel dromerig te kijken op de voorflap van dit boek, hij weet echt wel wat hij wil! Hij wil vliegen! Hij heeft er heel wat voor over om te leren vliegen als Vogel.

‘Hoe doe je dat?’ vraagt hij aan Vogel. ‘Dat gaat vanzelf’, is het antwoord.

Nou, als dat zo makkelijk is, dan moet hij het toch ook kunnen, vindt Konijn. Want hij wil graag naar de zonsondergang vliegen. Die wil hij zo graag zien.
Vogel doet zijn best om het uit te leggen. Flapperen en fladderen is de eerste les. Konijn doet vreselijk zijn best, maar hij komt niet van de grond. Dan moet Konijn eerst spierballen kweken, zegt Vogel. Konijn werkt zich in het zweet, doet push-ups en andere gymnastiekoefeningen, maar helaas. Ook vleugels van takjes en veren helpen niet.
Alle dieren kijken nieuwsgierig, soms meewarig toe. Ze begrijpen ook niet waarom het niet lukt. Konijn werkt er zo hard voor!
Maar dan krijgt Konijn een uitstekend idee. Zegt hij.
Wat gaat hij doen dan?

Het is een mooi verhaal over het ontdekken van wat je kunt. En wat je niet kunt. Je eigen talenten kennen, dat is een wijze les. En Konijn is slim genoeg om die les te leren. Hij zorgt voor een verrassende ontknoping van het verhaal!

De tekeningen zijn erg mooi, ik zou ze zo aan de muur willen hangen! Er wordt humor in verwerkt, door er andere dieren in te verwerken die verder in het verhaal niet voorkomen. Zo vullen het verhaal van Bonnie Grubman en de tekeningen van Carolien Westermann elkaar prachtig aan.

ISBN 9789044827767 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Clavis | augustus 2016
Leeftijd vanaf 4 jaar

© Marjo, 17 september 2016

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Bonnie Grubman