Susanne Isern

http://susannaisern.blogspot.com

https://www.rociobonilla.com

Wat een beestenbende!
illustraties: Rocio Bonilla
tekst: Susanne Isern

Elk kind heeft wel zo'n periode dat het op alles nee zegt. Zo ook Pien de hoofdrolspeelster van dit boek. Pien zegt nee tegen tanden poetsen, haren kammen, met mes en vork eten, haar kamer opruimen, schone kleren aantrekken, in bad gaan... Pien doet lekker helemaal niets! Het is heerlijk om overal nee op te zeggen.

We zien haar op de grond in haar kamer zitten, niet in bed want dat wil ze ook niet. Ze zit lekker tussen allemaal troep met haar armen over elkaar en op haar gezicht een koppige uitdrukking. Pien zal helemaal geen ja meer zeggen, ze zegt gewoon nee tegen alles! Dat is hartstikke leuk! Kan ze lekker doen waar ze zelf zin in heeft. Haar moeder denkt daar wel anders over 'Wat een beestenbende!' roept ze als ze Pien een nachtzoen komt geven. En dát is de toverspreuk...

Zo gauw mama weg is, ligt er ineens een leeuw te snurken in Piens kamer! En als ze zachtjes haar kamer uit gaat, ziet ze twee enorme toekans die geweldig veel lawaai maken. In de slaapkamer van papa en mama zijn beren zich aan het optutten. Een beer zien we lippenstift opdoen en de ander zoekt een mooie stropdas van papa uit... En zo gaat het door.
Pien vindt een enorm nijlpaard in bad, apen in de boekenkast en in de keuken is het helemaal een beestenbende! Daar zijn wel acht dieren bezig de koelkast te plunderen! Van pure ellende rent Pien naar buiten, naar de buurvrouw, misschien weet zij waar papa en mama zijn. Maar... buiten is ook alles veranderd! Pien weet niet wat ze ziet!

"Haar huis is weg. Gewoon verdwenen! En nu staat ze midden in een ECHTE jungle. Met bomen, slingerplanten en een heleboel dieren die allemaal lekker doen waar ze zelf zin in hebben.
'Wegwezen allemaal!'roept Pien.
Maar het helpt niet."

En als ze in een plas water kijkt ziet Pien dat ze een staart heeft! "Wat een beestenbende!" roept ze geschrokken. Komt dat allemaal nog wel goed met Pien?

Gelukkig is het een kinderboek en daarin lopen verhalen bijna altijd goed af. Maar Pien heeft haar lesje wel geleerd!

In het inkijkexemplaar kun je zien dat de afbeeldingen bij dit boek, enorm aan de sfeer bijdragen. We zien Pien met een vastberaden koppie overal nee op zeggen.
De dieren op de tekeningen hebben ook zo hun eigen bijzondere gedragingen en eetgewoontes. - Geweldig is de slang weergegeven die net een kippenboutje overdwars naar binnen heeft gewerkt - Er is zoveel te zien dat je bijvoorbeeld samen met het kind ook de plaatjes kunt bekijken en dingen kunt aanwijzen en benoemen.

Pien is eigenlijk best een stoere meid, met een heel eigen, vastberaden, willetje, maar als de beestenbende toeslaat is het gedaan met haar stoere gedrag en koppigheid. Ze wil dan het liefst dat alles weer gewoon is. Langzamerhand beseft ze dat soms ja zeggen helemaal niet zo erg is...

Zoals altijd bij deze uitgeverij is het boek weer uitstekend verzorgd en uitgevoerd. Het is dus in alle opzichten genieten!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Susanne Isern