Lucille Dubisy & Emma de Woot

http://www.mijade.be/de_Woot_Emma

Het Grote Blauwe Monster
illustraties: Emma de Woot
tekst: Lucille Dubisy

Het boek begint al spannend, Suzie wordt achterna gezeten door het Grote Blauwe Monster. Gelukkig is Suzie niet zo gauw bang maar het monster is wel héél erg groot dus vlucht ze toch maar weg... Het is wel jammer dat ze geen monstertaal verstaat want dan had ze niet zo weg hoeven te sprinten. Vervolgens zien we via een flashback wat er nou eigenlijk gebeurd is.

We gaan terug naar de ochtend, Suzie is net uit bed en ontdekt dat haar kat Max weg is. De afbeelding toont ons dat ze overal aan het zoeken is, maar nergens is Max te vinden. Op dezelfde pagina, onder de afbeelding van de zoekende Suzie, zien we het Grote Blauwe Monster, hij stapt net de deur uit met een mandje in zijn poot om paddenstoelen te gaan zoeken in het bos. Zijn kop is stoer en bijna vierkant en zijn wollige blauwe lijf ziet eruit als zacht en warm. Hij heeft wel veel tanden...

Op de volgende pagina's kunnen we in de bovenste afbeeldingen het verhaal van de zoekend Suzie volgen en op de onderste de avonturen van het Grote Blauwe Monster. Suzie zoekt en zoekt naar Max en vraagt o.a. aan de tuinman, de schilder, de muziekleraar, de jongen met de hond en de mevrouw met de vele poezen of zij haar lieve kat gezien hebben, Maar helaas, niemand kan haar helpen.

Parallel aan dit verhaal lopen de avonturen van het Grote Blauwe Monster die aanvankelijk lekker paddenstoelen aan het plukken is, er staan er veel in het bos. Maar dan hoort hij een gek geluid... wat is dat nou? Wat is dat voor raar, rood, wollig bontje in die boom? Is het een eekhoorn? Of wat anders? Het Grote Blauwe Monster gaat eens op onderzoek uit en probeert het diertje te pakken maar dat lukt niet, wat nu? Tegen zijn gewoonte in gaat hij naar het dorp om meer te weten komen. Daar ziet hij posters van Max hangen. Dat is precies wat hij in de boom zag! Hij ontdekt dat Suzie dat rode harige bolletje heel graag terug wil. Maar hoe kan hij Suzie nu duidelijk maken dat hij Max gevonden heeft want iedereen is bang voor hem! Dat wordt nog spannend!

Het is een superleuk boek. De afbeeldingen zijn vrij gedetailleerd en stralen iets gezelligs uit. In het bos huppen bijvoorbeeld de konijntjes lekker in het rond, zien we muisjes rondscharrelen, de vogels gezellig op een rijtje op een tak zitten en in de kleine knusse winkels zien we alles mooi gepresenteerd in de schappen liggen.

"Een aandoenlijk prentenboek over vooroordelen en het accepteren van elkaars verschillen." staat bij de beschrijving van dit boek te lezen en dat klopt helemaal.
Kortom, een erg leuk (voorlees)boek "voor dappere donderstenen van 4 jaar en ouder".

Dettie, 12 oktober 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER!

jeugd 4-5 jaar

Lucille Dubisy & Emma de Woot