Sven Nordqvist

http://www.noordseliteratuur.nl

Zie ook de Leestafelrecensie over het boek Op stap met Pettson en Findus! (3+) geschreven door dezelfde schrijver.

Op avontuur met Pettson en Findus
Een verhalenbundel
Illustraties: Sven Nordqvist, Eva-Lena Larsson en Kennert Danielsson
Sven Nordqvist

Deze jubileumuitgave is verschenen ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van auteur en illustrator Sven Nordqvist. Het boek bevat vijf verhalen over Pettson en zijn kat Findus, waarvan er een nog niet eerder in het Nederlands is verschenen. Daarnaast bevat het boek korte stukjes, waarin je kunt lezen wie Pettson en Findus zijn, hoe je een pannenkoekentaart maakt, hoe je een vogelhuisje maakt en hoe je het weer in de gaten kunt houden Verder bevat het boek een paar spelletjes en tekeningen waarop je kunt zien hoe een afgewerkte tekening ontstaat. Tussen de verhalen zitten ook bladzijden met schetsen.
Eerst lezen we wie Pettson en Findus zijn, met grappige zwart-wit portretjes van de ouders van Pettson en de ouders van Findus in ovalen lijstjes.

Het eerste verhaal: ‘Toen Findus klein was’ gaat over hoe Findus bij Pettson terecht kwam en hoe hij zoekraakt. De mukkels (kleine fantasiewezentjes, die in allerlei kleuren en vormen te zien zijn), die Findus wel kan zien, maar Pettson niet, weten een manier te vinden waarop ze Pettson naar Findus kunnen leiden. Dit verhaal wordt gevolgd door een plaatje waarop je mukkels moet zoeken.

Het tweede verhaal is getiteld: ‘Ken jij Pettson en Findus’. Dit verhaal is niet eerder in het Nederlands verschenen. Findus heeft een spelletje bedacht voor Pettson, Die moet voorwerpen zoeken, waarbij Findus steeds aanwijzingen geeft. De afbeeldingen zijn weer een genot om naar te kijken en je ontdekt allerlei grappige details, zoals een kip die op een hoge stoel onder een apparaat zit dat haar kam mooi rood verft. Na dit verhaal, waarin aan het eind pannenkoeken worden gebakken, volgt het recept voor pannenkoekentaart.

Het derde verhaal is, dat ik net als het eerste verhaal al eerder besproken heb, is getiteld ‘Vossenjacht’. Buurman Gustavsson komt bij Pettson langs om te vragen of hij al bezoek heeft gehad van een vos, die in de buurt rond loopt. Gustavsson heeft een geweer over z’n schouder hangen en een jachthond bij zich. Findus vindt het maar niets dat Gustavsson de vos dood wil schieten, maar hij is misschien wel een beetje bang voor de vos. Om de kippen te beschermen moet er natuurlijk wel iets aan de vos gedaan worden en Findus stelt voor dat ze de vos om de tuin te leiden. Pettson bedenkt een plan, om de vos zo te laten schrikken, dat hij niet meer terug durft te komen. Dit verhaal wordt gevolgd door een bouwtekening van een vogelhuisje.

In het vierde verhaal: ‘Snoeshaan’, doet een haan z’n intrede in het kippenhok. Findus is hier helemaal niet blij mee, want de kippen hebben alleen nog maar oog voor de haan en zien Findus niet meer staan. Bovendien kan de haan maar niet stoppen met kraaien en probeert hij Findus ook nog bij de kippen weg te jagen. De kippen vinden dat helemaal niet erg, maar Findus wordt steeds kwader op de haan.
Pettson vindt het ook niet leuk dat Findus niet blij is en ook hij begint zich toch wel een beetje te storen aan het voortdurende kraaien van de haan.

Op een van de tekeningen zien we Pettson trouwens een enorme wortel, die zo dik is als een boomstam, in plakken zagen en op een andere tekening zien we 2 volwassen mukkels een kar met huisraad en 2 kleine mukkels voortrekken.
Ik kan geen genoeg krijgen van de tekeningen en zou ze het liefst allemaal willen bespreken, zoals een tekening waar een rugzak, met een soort ingebouwde hengel aan de muur hangt. Boven in de rugzak zien we de kop van een kip en bij de onderkant hangt een snoek, die met twee riempjes vast is gemaakt. Dit verhaal wordt gevolgd door een beschrijving van een soort geurmemory.

Het laatste verhaal is: ‘Pettson gaat kamperen’, dat ik ook al eerder heb besproken. In dit verhaal vindt Findus op zolder een tent. Pettson besluit met Findus te gaan kamperen, maar dat gaat niet helemaal goed, omdat de kippen ook mee willen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Uiteindelijk eindigen ze met de tent in de tuin. Na dit verhaal volgt een stuk over het weer en een handleiding hoe je een regenmeter moet maken. Tot slot is er nog een stukje over de auteur en een aantal pagina’s waarop te zien is hoe een tekening ontstaat, vanaf de eerste schetsen tot het gekleurde eindresultaat.

Al met al is het een prachtig boek en het is een genot om alle tekeningen uitgebreid te bestuderen en te ontdekken wat er zich allemaal op de tekening afspeelt. Ik geef toe dat ik een enorme fan ben van de tekeningen van Sven Nordqvist.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pannenkoekentaart
Sven Norqvist

"De Zweedse schrijver/illustrator Sven Nordqvist is geboren in Helsingborg op 30 april 1946. Hij studeerde architectuur, hoewel hij aanvankelijk naar de kunstacademie wilde, maar niet slaagde voor zijn toelatingsexamen. Dat heeft hem er niet van weerhouden het illustratievak in te gaan. Hij tekende illustraties voor schoolboeken en maakte wenskaarten.

Begin jaren tachtig won hij een wedstrijd voor prentenboekenmakers; kort daarna verscheen zijn eerste prentenboek Pannekoekentaart. Dit was het eerste deel van een reeks prentenboeken waarmee Nordqvist populair zou worden: de boeken over opa Pettson en zijn eigenwijze, humeurige kat Findus. [...]
Opa en Findus wonen op een boerderijtje op het Zweedse plattenland. Ze zijn erg aan elkaar gehecht, maar ruziën ook heel wat af."
Bron: Davidsfonds

Over opa Pettson zijn ondertussen al elf delen verschenen en nu is het eerste boek Pannenkoekentaart opnieuw uitgegeven door Davidsfonds. Zoals alle Pettson en Findus boeken zit het boek vol humor en staat het vol kleurrijke, grappige afbeeldingen.

In dit eerste verhaal, maken we dus kennis met opa en zijn kat en we lezen gelijk dat opa door de bewoners van het dorp waar Pettson in woont, gek is verklaard.
Want, zo gaat het verhaal, opa klom over het dak om naar de winkel te gaan om meel voor de pannenkoeken te kopen. Én hij had een gordijn aan de staart van de poes gebonden. Gustavsson had het zelf gezien, dus het was waar.

De bewoners oordelen wel maar weten helemaal niet waarom opa Pettson dat allemaal deed, gelukkig krijgen wij het bijzondere verhaal te lezen en dan zien we dat opa helemaal zo gek niet is. Een beetje verstrooid is hij wel, maar gek? Nee!

Het begint met het meel dat op is, net nu opa een pannenkoektaart wil bakken voor de jarige Findus. Als Pettson op de fiets naar de winkel wil om dat meel te halen dan blijkt er een gat in zijn fietsband te zitten, dus moet hij uit zijn timmerhok gereedschap halen, maar de sleutel van het hok is zoek... en zo gaat het maar door.
Aanvankelijk krijgt Findus overal de schuld van, maar gelukkig snapt opa ook wel dat Findus dat niet doet en 'het zelf wel gedaan zal hebben'.
Het wordt een heerlijk verhaal, waarbij opa uiteindelijk niets anders kan dan maar over het dak te klimmen om meel te kopen.

De afbeeldingen zitten vol grappige details, die alleen zijn al een verhaal op zich. Vooral de zoektochten naar dingen die zoek zijn, zijn geweldig weergegeven. We leren gelijk daardoor de hele huiselijke omgeving van opa kennen.

Het is goed te begrijpen dat de Pettson boeken zo'n succes zijn en Nordqvist in 2003 de Astrid Lindgrenprijs ontving. - Dat is een internationale kinderliteratuurprijs. die officieus ook wel de Nobelprijs voor Kinderliteratuur wordt genoemd. - Gewoon kopen en lezen dit boek!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pettson viert Kerstmis
Sven Nordqvist

Een kerstverhaal met Pettson en Findus.

Op de voorplaat zien we Pettson met een verbonden voet met een kaars er op, deeg rollen, terwijl Findus op de tafel staat met een vormpje, om koekjes uit te snijden. Voor de gelegenheid heeft hij een rode kous op z'n kop en een roodgestreept mutsje met een pompoen op de punt van z'n staart. Verder is er een mooie versierde kerstboom en voor het raam zien we allerlei mensen naar binnen kijken.

Het is bijna kerstavond en Pettson heeft niets meer in huis. Het is de laatste dagen zo koud geweest, dat Pettson niet naar buiten durfde en nu is het gelukkig iets minder koud. Het is de laatste gelegenheid om eten te kopen voor het feest. Verder moest er nog een kerstboom gehakt worden en er moesten gemberkoekjes gebakken worden. Natuurlijk moest er ook gekookt en schoongemaakt worden en de kerstboom moet ook nog versierd worden.

Maar eerst gaan ze dennentakken halen, om op de trap naar de voordeur te leggen, zodat ze niet zo snel uitglijden. Findus gaat al naar het schuurtje om de bijl en de slee te halen en Pettson trekt de slee met de poes het heuveltje achter het timmerschuurtje op. Hier worden wat dennentakken gehakt, die op de slee worden gelegd en als ze weer naar beneden gaan, struikelt Pettson over een steen. Hij valt op de slee en glijdt met volle vaart van de heuvel af, waar hij met de slee tegen de stenen omheining botst.

Pettson heeft zoveel last van z'n voet, dat het echt niet mogelijk is om nog boodschappen te doen. De kerstmaaltijd zal dus karig worden, want er zijn alleen nog eieren, aardappelen, wortelen en een blikje sardienen. Ook het hakken van een kerstboom kan wel vergeten worden, want de volgende dag heeft Pettson nog steeds last van z'n voet.

Maar na de komst van Axel, de zoon van de buurman, lijkt alles toch langzaam wat beter te worden. Findus dweilt op z'n geheel eigen wijze de vloer en daarna worden er gemberkoekjes gebakken. Pettson vindt een oplossing om zelf een kerstboom te maken, die versierd wordt met dingen die men in huis kan vinden. De doos met versiering staat op zolder en kan dus niet gehaald worden. Ook het probleem met het eten wordt opgelost en alles komt toch nog goed.

Natuurlijk zijn er weer de prachtige illustraties, met Findus die door het huis glijdt op een borstel en een kip die met een stethoscoop naar de verbonden voet van Pettson luistert. Ook de mukkels zijn weer van de partij en er zijn overal kleine kerstkaboutertjes te zien. En dan zijn er nog skiënde vogeltjes, terwijl de koeien op een schilderijtje ook kerstmutsjes dragen. Als Findus geen sok op z'n kop heeft, draagt hij voor de gelegenheid een mooi kerstmutsje. Wat ook opvalt is dat de andere mensen op de tekeningen er net iets gladder uitzien.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Arme Pettson
Sven Nordqvist

Het leek me misschien een wat zwaar onderwerp voor een kinderboek, maar het bleek allemaal wel mee te vallen. Het is herfst en Pettson is somber. Findus is gewoon z'n levendige zelf, hetgeen Pettson niet leuk vind. Hij heeft genoeg aan zichzelf en is slechtgehumeurd, hetgeen ook duidelijk op de afbeeldingen te zien is. Hij heeft nergens zin in en wil ook niet met Findus spelen. Hij moet van alles doen, maar ook dat wil hij niet, hij wil thuis zitten en zichzelf zielig vinden.

Findus vindt dat maar niets en wil Pettson opvrolijken. Van vissen wordt Pettson altijd vrolijk, maar ook daar heeft hij geen zin in. Findus moet dus een list verzinnen, maar wat hij ook probeert, het lukt hem niet om Pettson in beweging te krijgen. Hoe het Findus uiteindelijk lukt om Pettson de deur uit te krijgen, verklap ik niet.

Zoals gebruikelijk is er weer enorm veel te zien op de tekeningen. Zo zien we op de voorplaat vier kikkers in een bootje aan het vissen. Elders vangt Findus vissen op het kleed. We zien een treurig vogeltje met een paraplu waar regen uit komt. We zien Findus bij Pettson in de rugzak en 2 Munkels die met een fiets en een ploeg of iets dergelijks in de weer zijn. Een plaat wijkt duidelijk af. Hier zien we Pettson en Findus in een bootje op het meer en de afbeelding straalt een enorme rust uit.

Ik ben echt een enorme fan van deze boeken, vooral ook omdat er zo veel te ontdekken is op de tekeningen, die zich moeilijk laten beschrijven. Ze zijn ongelofelijk gedetailleerd en juist de details zijn vaak zo grappig. Je moet echt meerdere keren kijken om alles te zien.

ISBN 9789065651877 Hardcover 28 pagina's Uitgeverij Davidsfonds/Infodok mei 2014
1e druk 1988 NUR 274 Vertaald door Griet van Raemdonck Leeftijd 5+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Pettson gaat kamperen
Sven Nordqvist

Als Pettson en Findus op zolder naar een zak met dobbers zoeken, vindt Findus een groene worst. Pettson vertelt dat dit een tent is, waarin je kunt slapen als je een trektocht maakt. Findus wil graag eens in de tent slapen en ze besluiten een trektocht rond het meer te maken. Dan kan Pettson z'n nieuwe uitvinding testen, Alles wordt gepakt en uiteindelijk vertrekken ze.

De kippen gooien echter roet in het eten, want zij willen ook mee. Dat kan natuurlijk niet en Pettson probeert ze in het kippenhok op te sluiten, hetgeen natuurlijk niet lukt. Uiteindelijk besluiten ze de tent dan maar in de tuin op te zetten en als dat gedaan is, gaan ze vissen. Findus vangt de ene vis na de andere en Pettson probeert z'n nieuwe uitvinding, waarmee hij niets vangt.
Als ze terugkomen bij de tent zijn de kippen naar het hok. Alleen Meiroos zit in de slaapzak eieren te leggen. Dan gaan ze slapen en Findus is een beetje bang.

Het is weer een leuk boek geworden, met een vrij simpel verhaaltje. Toch blijft het leuk, vooral ook door de tekeningen, waarop zoals altijd weer van alles te zien is. De kippen doen weer dingen, wat de meeste kippen niet doen. Zo zien we een kip een koffertje in pakken en op een ander plaatje winden 2 kippen wol op een bolletje. Verder zien we weer de kleine wezentjes, die alleen Findus kan zien en in het bos zien we ook nog een paar kleine mannetjes, terwijl we ook nog ergens een paar slakken in een tentje zien.

ISBN 9789059081680 Hardcover 24 pagina's Uitgeverij Davidsfonds / Infodok Oorspronkelijke uitgave 1992
Vierde, herziene druk 2005 NUR 273 Vertaald door Griet van Raemdonck Leeftijd 5+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Toen Findus klein was
Sven Nordqvist

Dit boek is niet het eerste verhaal uit de serie, maar het vertelt in de vorm van een terugblik hoe Findus in het leven van Pettson kwam. In het verhaal valt ook te lezen hoe Pettson Findus ineens hoort praten en je leert wie de mukkels zijn en dat Findus de enige is, die deze kleine wezentjes, die op allerlei tekeningen te zien zijn en die allerlei vormen hebben, kan zien en met ze kan praten. De jonge Findus schrikt tijdens het verkennen van de tuin zo van een das, dat hij zich verstopt en geen geluid durft te maken, zodat hij niet verraadt waar hij zit. Ook als hij Pettson hoort roepen, laat hij zich niet horen. Gelukkig weten de mukkels wel een oplossing.

Het is weer een prachtig boek en op de afbeeldingen is weer van alles te zien en te ontdekken, zoals kippen die thee drinken en de krant lezen, of met hun kop op een kussentje liggen te slapen. En natuurlijk zien we overal weer mukkels opduiken. Ze staan op de lamp, liggen in een la, of lopen gewoon een beetje rond. In het gras bij de das zit er een die lijkt op een kruising van een mug en een olifant.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Findus gaat verhuizen
Sven Nordqvist

Findus heeft een eigen bedje gekregen, dat bij het voeteneind van het bed van Pettson staat. Het is een heerlijk bed en als Findus wakker is, doet hij niets liever dan op het bed springen. Helaas wordt Findus al om 4 uur wakker en door het lawaai ontwaakt Pettson ook, die dit helemaal niet leuk vindt. Hij stelt Findus voor de keuze, ofwel hij stopt met springen, ofwel hij moet verhuizen. Niet meer springen kan Findus zich niet voorstellen, dus het wordt verhuizen. Maar waar moet Findus heen?
Achterin de tuin staat nog een oud buitentoilet, dat Pettson wel wil verbouwen tot een leuk huisje voor Findus. Het huisje wordt bij het grote huis gezet en Pettson knapt het helemaal op. Findus is blij met z'n huisje en trekt er onmiddellijk in. Hij wil zelfs niet bij Pettson blijven eten, die Findus heel snel gaat missen. Ook voor Findus lijkt het allemaal niet mee te vallen.

Het is weer een leuk boek geworden met prachtige illustraties, vol grappige details, zoals alle kleine fantasiewezentjes in allerlei kleuren en vormen, die iedere keer opduiken. Zo is er een soort slak met een miniatuurversie van het buitentoilet op z'n rug en een ander beestje heeft een gewei. Ze zitten op de leuning van de bank, er hangt er een in een sok, ze zitten in een la, in een plas, terwijl er eentje koord danst en er zitten ook wat in een hoed. In het verhaal worden ze niet vermeld, maar ze maken de tekeningen nog leuker. Ook de kippen zijn weer erg grappig. Zo ligt er op een plaatje een kip onder het bed van Findus met z'n kop op een kussentje.
Als Findus 's avonds niet naar z'n huisje wil, omdat er op woensdag altijd extra veel vossen buiten zijn, zie je op het plaatje vier vossen staan, zitten en liggen. Ze hebben een vriendelijke uitstraling en lijken niet zo zeer te van plan te zijn om het eerste levende wezen dat zich buiten waagt te verslinden, maar ze lijken eerder te wachten tot iemand een bord met eten voor ze neerzet.

ISBN 9789059084520 | Hardcover | 26 pagina's | Davidsfonds Infodok | oktober 2012
Vertaald door Griet Van Raemdonck Leeftijd 5+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vossenjacht
Sven Nordqvist

Een prentenboek uit de serie rond Pettson (de oude man) en Findus (z'n kat)

Pettson woont samen met z'n kat Findus in een oud boerderijtje op het platteland. Veel bezoek krijgen ze niet, maar dat vindt Pettson niet erg. Op een dag komt buurman Gustavson met een geweer en hij verteld Pettson dat er een vos in de buurt rondloopt, die het op z'n kippen voorzien heeft. Gustavson wil de vos doden en en zegt tegen Pettson dat hij z'n kippen beter binnen kan houden. Pettson wil de vos verjagen en hem een lesje leren, zodat hij de kippen voortaan met rust zal laten. Hij bedenkt een plan, dat hij samen met Findus uitvoert. Pettson is nogal verstrooid en Findus wijst hem regelmatig terecht.

Het verhaaltje is grappig, maar het zijn met name de tekeningen die het boek aantrekkelijk maken. Ze zijn heel gedetailleerd en je ontdekt er steeds nieuwe (grappige) dingen op, zoals een zieke kip, die door Findus toegedekt wordt. En dan zijn er ook nog de kleine fantasiewezentjes, die op sommige tekeningen figureren en een eigen rol in het verhaal lijken te hebben. Zo is er de tekening waarop er een aantal in een piepklein badkuipje met douche zitten, terwijl een ander beestje in een kopje zit. Op een andere tekening figureert een padachtig beestje met een rugzakje op 3 rolschaatsen, 2 onder z'n pootjes en een onder z'n staart...

ISBN 9789065651440 Hardcover 24 pagina's Davidsfonds/Infodok december 1986
Afmeting 30,4 x 21,6 cm vertaald door Griet Van Raemdonck Leeftijd 5+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Sven Nordqvist