Mac Barnett

De drie broertjes Bok
Illustraties: Jon Klassen
tekst: Mac Barnett

De drie geiten is een Noors sprookje, dat voor het eerst werd gepubliceerd in het boek Noorse Volksverhalen van Peter Christen Asbjørnsen en Jørgen Moe tussen 1841 en 1844.
Gelukkig doorstaan echt leuke verhalen de tijd. En zo komt het dat Mac Barnett, samen met de fantastische illustrator Jon Klassen, nu het verhaal in een eigentijdse versie presenteert.

Zoals het bij sprookjes gaat, begint het met, Er was eens... en in dit geval was Er eens een brug. Aan de ene kant van de brug was het gras dor en droog en aan de andere kant bevond zich een sappige weide. Het is dan ook logisch dat een van de broertjes Bok naar de overkant wilde.
Maar onder de brug woonde een valse trol die heel erge honger had.

Toen hij de hoefjes hoorde klipkloppen op de brug sprong hij tevoorschijn, zo'n lekker geitje lustte hij wel! Maar het kleine bokje waarschuwde de trol dat het niet slim was om hem op te eten. Straks kwam zijn broer en die was veel groter! Aan hem zat lekker mals en sappig vlees. Dus mocht het geitje passeren en wachtte de trol op de broer van het kleine bokje.Maar ook deze bok vertelde over zijn grote broer, die nog veel groter en malser dan hij was. Waarop de tweede bok naar de groene wei mocht lopen.En toen...hoorde de bok geen klipperdieklap maar Klip, klap, klip klap. Gauw sprong de trol tevoorschijn. En wat bleek? De derde broer was groot! Héél groot! Enorm groot! Té groot!En zo kwam het dat de trol verdween en de bokjes vrij gebruik konden maken van de trollenbrug.
Heerlijk verhaaltje natuurlijk, met opnieuw geweldige tekeningen met de voor Jon Klassen typerende ogen die alles uitdrukken.

Maar dan komen we bij de vertaling... Het is voor Imme Dros jammer dat je op internet vaak het origineel kunt opzoeken, in dit geval wordt het boek zelfs voorgelezen door de auteur zelf. Als je die Engelse versie beluistert en leest dan sprankelt het en zit er humor in de tekst. Bovendien is maar een heel klein deel op rijm.
Echter Imme Dros heeft het zichzelf moeilijk gemaakt, ze heeft namelijk, weliswaar op een ontzettend knappe manier, de tekst helemáál op rijm gezet. Die rijm is prachtig en vol ritme maar veel te hoogdravend en vaak afwijkend van de originele tekst. Helaas het beoogde speelse effect wat rijm meestal heeft, blijft weg. Daardoor slaat het verhaal deels dood.
Jammer want het Engelse origineel is heel toegankelijk, grappig en fris en goed te begrijpen voor kinderen.

Dit neemt niet weg dat het boek een lust voor het oog is en het verhaal dankzij de beeldende afbeeldingen toch aangenaam overkomt. Maar de tekst zelf had beter gekund.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Vol met wol
llustraties: Jon Klassen
Tekst: Mac Barnett

Alles is wit of zwart in het dorp waar Annabel woont.
Tot ze op een dag kistje vindt, dat vol zit met gekleurde wol. Hoe vol, dat weet ze dan nog niet!
Ze breit een trui en houdt wol over.
Ze breit een trui voor Mars de hond. En houdt wol over.
Ze breit een trui voor Bart en houdt wol over.
Alle klasgenoten krijgen een trui en ze houdt wol over.

Iedereen is stomverbaasd. ‘Dit kan niet,’ zei meester Norbert. Maar al gauw draagt iedereen in de klas een kleurige trui. Ze breit nog meer: hoezen voor de huizen in het dorp, voor de dieren, voor de brievenbussen…
En dan verschijnt de aartshertog, een man die gewend is alles te krijgen. Waarom wil hij het kistje? Hij is zwart wit, dat klopt, maar misschien had hij het alleen maar op een aardige manier hoeven vragen. Nu eist hij dat Annabel het kistje verkoopt. Maar wat hij ook biedt, Annabel verkoopt het kistje niet.
Daar weet de aartshertog wel iets op: niet goedschiks, dan maar kwaadschiks.

Een sprookjesachtige vertelling over een meisje dat alleen maar goed wil doen, en die het hele dorp inpakt als was ze de kunstenaar Christo, wiens kunst het is om voorwerpen en gebouwen in te pakken. Maar dan krijgt ze te maken met de hebzucht van een egoïst.
Het valt niet moeilijk te raden hoe dit afloopt:
Voor het meisje is er de magie van het kistje: de kleuren die langzaam aan het hele dorp opvrolijken. Hetgeen de aartshertog niet zal overkomen: bij hem blijft alles zwart wit, de magie werkt niet voor hem. De boodschap is duidelijk. Als je bijzonder bent wil iedereen ineens van alles van je... jezelf blijven, dat je het beste!

De illustraties zijn nogal statisch, hetgeen vooral bij het dorp met zijn zwart witte gebouwen past. Ook de breisels zijn statisch, maar dan wel in zachte kleuren. De uitstraling van het geheel is eenvoudig. De tekstjes zijn kort en duidelijk, en er wordt gewerkt met herhalingen.

Zie ook het inkijkexemplaar

Mac Barnett (Californië, 1982) schreef al vele kinderboeken voor allerlei leeftijden. Voor prentenboeken werkt hij graag samen met:Jon Klassen (1981) een Canadese illustrator en schrijver van kinderboeken. Van zijn boeken zijn wereldwijd al meer dan een miljoen exemplaren verkocht en zijn werk is in meer dan twintig talen vertaald. Vol met wol heeft twee belangrijke Amerikaanse prijzen gewonnen.

ISBN 9789021682426| Hardcover| 40 pagina's | Uitgeverij Ploegsma | april 2021
Leeftijd 5+

Lees de reacties op het forum, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Mac Barnett