Sean Taylor & Jean Jullien

http://www.seantaylorstories.com

http://www.jeanjullien.com

Hoe word ik cooler dan cool
Illustraties: Jean Jullien
Tekst: Sean Taylor

Cool hoor, met zo’n zwarte zonnebril op ben je echt reuzecool!
Dat vindt Poes tenminste. Als zij een zwarte zonnebril vindt, zet ze die meteen op. Ze vindt dat het haar heel goed staat.

‘Weet je, zei ze, ik ben niet zomaar een oude Kat in de speeltuin. Ik ben echt een coole kat die achterstevoren van de glijbaan kan, en je ziet: dat is nog cooler dan cool…
EN DAN NOG EENS EXTRA COOL!’

En daar gaat ze, achterstevoren van de glijbaan. Dat het niet goed zou gaan dat is niet zo vreemd.
En nu de zonnebril van haar hoofd is gevlogen is Kaketoe de volgende die de bril vindt. En ook hij zet hem op net als Poes, want dan is hij supercool.
Als Varkentje de volgende is met die bril op zie je Poes en Kaketoe al met een meewarige blik in hun ogen naar hem kijken. Zij verwachten al wel dat het niet goed zal gaan.
En ze hebben gelijk natuurlijk.
Ze weten het alle drie: zo cool zijn ze helemaal niet.

Maar o jee, daar komt Kippetje aan, en die ziet net als zij de zonnebril liggen. En jawel, ook zij doet de bril op.
Maar wat doet zij? Ze haalt niet stoer allerlei gevaarlijke toeren uit. Nee…
Zij laat pas zien wat echt cool zijn is!

Het is een klein verhaal, met weinig tekst maar de boodschap is heel duidelijk. Dat ligt dan ook vooral aan de tekeningen van Jean Jullien: ze doen denken aan die van Dick Bruna: met enkele eenvoudige tekenlijnen wordt precies uitgebeeld wat je moet zien. Kijk maar naar de omslag!

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Super Uil
meester in vermomming
illustraties: Jean Jullien
tekst: Sean Taylor

Kijk uit! Ruim baan!
Ik ben SUPER UIL.
Ik heb honger!
En ik kom eraan!

In dit grappige boek zien we Super Uil door de lucht zoeven, op zoek naar eten. Met zijn grote uilenogen spiedt hij het gebied af totdat hij een heerlijk mals konijntje ziet... Super Uil is snel en knap en bijdehand en heeft een superscherp verstand! Dus... vermomt hij zich snel als lekkere sappige wortel... Super Uil denkt:

Dat konijntje loopt straks recht in mijn bek.
Maar wat gebeurt er? Hé... wat gek.

Je snapt het al, het konijntje hupt lekker de andere kant op!

Super Uil verzint steeds nieuwe vermommingen. Hij vermomt zich zelfs als vogelfonteintje om die lekker duif te pakken te krijgen! Maar helaas, elke keer mislukt zijn superplan.
Ach die arme Super Uil, hij heeft zo'n verschrikkelijke honger. Maar dan ziet hij weer iets. Hij vermomt zich snel en dan slaat hij toe... eindelijk, het is gelukt! Super Uil is heerlijk voldaan en verdwijnt in de nacht, de wereld kan weer rustig slapen. Tot...

De hele tekst staat op rijm, dat doet het altijd goed bij kinderen. De vertaler heeft een knap stukje werk geleverd, de zinnen hebben een mooi ritme en doen niet gekunsteld aan, wat nog wel eens wil gebeuren bij teksten op rijm.
Ook leuk is dat de uil na elke net niet gevangen prooi roept: 'Ik ben SUPER UIL. Ik heb honger. Kijk maar uit...' Kinderen zullen deze woorden al snel meeroepen als ze dit boek voorgelezen krijgen.

Het grappige van dit boekje is natuurlijk dat het de stoere uil steeds maar niet lukt om een prooi te vangen, ondanks zijn superslimme vermommingen. De grote uilenogen kijken steeds dwars door de vermommingen heen wat een heel komisch effect geeft.
Sowieso is het grappig om te zien in welke voorwerpen, dieren, mensen of planten de uil zich vermomt. Griezelig wordt het nergens, maar het is natuurlijk wel spannend of het de uil eindelijk zal lukken om eten te vinden.
De afbeeldingen zijn mooi diep van kleur, eenvoudig en helder.
Het verhaal over deze stoere Super Uil zal zeker een groot voorleessucces zijn!

ISBN 9789047700296 Hardcover 48 pagina's Uitgeverij Lemniscaat oktober 2014
Vertaald door Jesse Goossens Leeftijd 4 jaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Sean Taylor & Jean Jullien