Lisa Papp

Mia en de therapiehond
Lisa Papp

In de eerste twee delen maakten we kennis met Mia, de bibliotheekhond Bonnie en haar puppy Sam. Dankzij Bonnie leerde Mia veel beter lezen!
Toen Bonnie jongen kreeg mocht Mia een puppy uitzoeken en zo kwam Sam in haar leven. Ze heeft zelfs aan die eenzame asielhonden en -katten voorgelezen.

In dit boek is Mia bezig om Sam op te leiden tot therapiehond. Maar dat is nog best moeilijk en ze moeten ook steeds examens doen zodat uiteindelijk iedereen weet dat Sam alles goed geleerd heeft en mensen goed kan helpen. Sam kan ondertussen al best veel. Hij blijft rustig zitten als hij andere honden ziet of als iemand voorbij fietst of loopt.

Die dag is het eerste van de drie examen in een verzorgingshuis, Sam moet allerlei testjes doen om te kijken of hij gehoorzaam is en alle opdrachten goed uitvoert. De bewoners vinden het superleuk dat Sam een paar keer in het huis komt om zijn examens af te leggen, behalve één meneer. Hij kijkt niet op of om en waar alle andere bewoners blij worden en lachen om die lieve Sam, gebeurt bij de meneer niets. Mia zou het heel fijn vinden als ze die bewoner ook blij kan maken, maar hoe moet ze dat aanpakken?
Gelukkig weet mevrouw Kessels, het baasje van moederhond Bonnie, wel een manier...

Ook dit derde deel is een schot in de roos. De afbeeldingen zijn ontzettend vriendelijk en aansprekend. Ze zijn vrij realistisch maar toch fantasievol.
De kleine Mia en Sam vormen samen een mooi koppel. Je voelt als het ware de liefde voor de bijzondere pup Sam die zo goed zijn best doet.

Maar ook de wijze les die uit dit boek spreekt is belangrijk. Tijdens het voorlezen aan een aantal kinderen kun je met dit boek als voorbeeld, vertellen dat sommige mensen en kinderen even moeten wennen of niet onder druk gezet moeten worden voordat ze kunnen reageren. Als je ze met rust laat komt het vanzelf wel goed.

Opnieuw een prachtig boek in woord én beeld.

Van ieder verkocht boek doneert De Vier Windstreken € 1,00 aan Stichting Therapiehond Nederland

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mia en de asielhond
Lisa Papp

In het vorige boek over Mia hebben we kunnen lezen over de grote betekenis van Bonnie, de bibliotheekhond. Aan haar durfde Mia wel voor te lezen en zo kreeg ze langzamerhand meer zelfvertrouwen en daardoor ging het lezen steeds beter.

In Mia en de asielhond mag Mia, na lang zeuren, een puppy van Bonnie uitzoeken. Maar welke hondje zal ze kiezen? Ze zijn allemaal zo lief. Mevrouw Kessel, het baasje van Bonnie, vertelt ondertussen dat zij in een hondenasiel werkt en als Mia het leuk vindt, dan mag ze wel eens komen kijken. Dat wil Mia wel!
Maar eerst gaat ze naar huis met de kleine Sam, een klein wit, pluizig bolletje wol die nog veel moet leren. Mia is stapelgek op het kleine beestje. Ze geeft hem bakken met liefde.

Die zaterdag mag ze met mevrouw Kessel mee naar het asiel. Mia kijkt haar ogen uit, er zijn zoveel honden en katten maar ook konijntjes en vogeltjes. Mia is er stil van. 's avonds vraagt ze aan mama 'Denk je dat iemand 'ik hou van je' zegt tegen de asielhonden? Want mevrouw Kessel had gezegd dat veel liefde geven belangrijk is voor honden. Nu is mama een beetje stil van die vraag...

De volgende dag brengen ze handdoeken naar het asiel en weer ziet Mia het kleine verdrietige hondje Chippie... Mia vindt het maar zielig. Maar als ze 's avonds Sam voorleest, krijgt ze een gouden idee. Als ze nou eens de asielhonden gaan voorlezen! Ze hangt posters op maar om iedereen op te roepen, maar het wordt geen succes... of toch wel?

Opnieuw een hartverwarmend verhaal met heel sfeervolle afbeeldingen ter ondersteuning van het verhaal. Het is heerlijk om te zien hoe de dieren luisteren naar Mia's verhalen die ze dan maar in haar eentje voorleest. Zelfs de katten luisteren mee.
Door dit verhaal gaan kinderen mogelijk zelf voorlezen aan een dier, daardoor leren ze gelijk allerlei woordjes en ook hoe onze taal in elkaar zit. Maar het allerbelangrijkste is en blijft, dat liefde voor dieren. En Mia heeft gelukkig heel veel liefde te geven!

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Mia en de bibliotheekhond
Lisa Papp

Mia vindt lezen NIET leuk! Zelfs de smaken op de kaart van de ijscokar wil ze niet lezen. Maar het aller- aller- allerergste vindt ze hardop lezen in de klas...

"[...] soms lukt het me gewoon niet om woorden te maken.
En soms blijven de zinnen in mijn keel hangen.
Soms lachen ze me uit als ik een fout maak."

De kinderen die wél goed kunnen voorlezen en de woorden begrijpen, krijgen een sterrensticker van de juf maar Mia heeft er nog nooit een gehad. 'Niet opgeven' zegt de juf steeds En ze geeft Mia elke keer een 'geef nooit op' sticker in de vorm van een hartje. Daar heeft ze er inmiddels een flink aantal van, maar Mia wil gewoon een ster! Soms past ze zelfs een trucje toe en maakt ze tijdens het voorlezen bijvoorbeeld namen korter, maar dat mag niet van de juf.
Mia vindt het hardop lezen vreselijk... Ze probeert het écht, maar het lukt gewoon niet. Dáárom heeft ze zo'n hekel aan lezen.

Zelfs de vrouw van de bibliotheek weet dat Mia niet van lezen houdt maar ze heeft die zaterdag wel een heel aparte vraag, ze brengt Mia naar eén ruimte waar allemaal kinderen op een grote ronde warme mat liggen, ze hebben allemaal een boek en een hond bij zich zitten! De bibliothecaresse brengt Mia naar Bonnie, een lieve, grote, witte hond, en ze vraagt: "Mia, wil jij een hond voorlezen? Nou, dat wil Mia wel proberen.

En zo begint Mia heel hakkelend en zenuwachtig aan haar zaterdagavontuur. Elke zaterdag leest Mia aan Bonnie een verhaal voor. Het fijne is dat Bonnie haar niet uitlacht maar gezellig bij haar kruipt. Langzamerhand krijgt Mia zelfs plezier in lezen!

"Het is leuk om te lezen als je niet bang bent om
fouten te maken. Bonnie leert me dat het niet erg
is om langzaam te lezen."

Maar een ster heeft Mia nog steeds niet... Doe maar net of je Bonnie voorleest, zegt mama. En dat doet Mia... met succes!
Het eind van het verhaal heeft overigens nog een leuke verrassing in petto!

Geen enkele bibliotheek zal een aparte kamer met honden hebben maar de vondst is bijzonder. Het verhaal brengt je op idee. Moeilijk lezende kinderen kunnen ook aan een kat, kanarie, schildpad, cavia, goudvis etc. het verhaal voorlezen. Dat is veel minder eng dan in de klas...
Buiten dat is het ook een mooi voorleesverhaal voor in de klas zodat kinderen weten dat lezen niet voor iedereen makkelijk te leren is.

De potloodtekeningen, ingekleurd met aquarelverf, hebben iets weg van de vroegere gezellige Rie Cramer afbeeldingen. Ze zijn erg sfeervol en in mooie zachte tinten gemaakt. Ook is op de prenten mooi weergegeven hoe akelig het voor Mia is dat ze geen ster krijgt. Je ziet allerlei kinderen met sterren rondlopen, ze vallen zelfs uit hun boek! Maar Mia heeft alleen een heleboel hartjes in haar tas. De eindelijk verdiende ster wordt dan ook supertrots bekeken. Mia heeft het toch maar gedaan!

'Een prentenboek om je zelfvertrouwen te vergroten' staat er op het achterplat. Maar het is dat niet alleen, het is ook een boek over vriendschap tussen mens en dier. En dat past heel mooi bij het thema vriendschap van de kinderboekenweek 2018.

Zie ook het inkijkexemplaar

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 4-5 jaar

Lisa Papp