Kruistocht in spijkerbroek

Dolf Wega is op een dag bij Dr. Simiak, deze laat hem de tijdmachine zien die hij heeft uigevonden. Dr. Simiak flitst dieren over maar betreurt het dat zij niets kunnen vertellen. Dolf, een nieuwsgierig kind en gek op geschiedenis, biedt aan hem te laten gaan naar de Middeleeuwen. Dr. Simiak en zijn assistant Dr. Kneveltoer wijgeren aanvankelijk maar Dolf weet hen over te halen. Maar de berekeningen van de heren zijn echter fout en Dolf belandt in Keulen in plaats van Frankrijk, het is het jaar 1212. Dolf zou precies 4 uur na zijn aankomst weer teruggeflitst worden, maar dan moest hij op precies dezelfde plek staan als waar hij aangekomen was.
Dolf markeert de plek en loopt rond, op een weggetje ontmoet hij Leonardo Fiboncci. Hij raakt zo aan de praat (in Diets) dat hij de tijd bijna vergeet. Hij heeft nog maar 10 minuten! Hij rent terug naar de plek maar belandt tussen een ernorme groep zingende kinderen. Dolf worstelt zich door de kinderen heen maar haalt het niet, hij ziet een jongen vlak voor zijn ogen verdwijnen, die is in zijn plaats teruggeflits. Omdat de tijdmachine maar 1 maal in de zoveel maanden kan werken (de bedrading brandt door bij het terugflitsen) beseft Dolf dat hij verloren is. Hij weet niet wanneer de machine weer klaar is en hoe laat hij eventueel teruggeflitst wordt. Hij zal moeten blijven!

Hij besluit mee te trekken met de duizenden kinderen die op kruistocht zijn naar Jeruzalem om daar de Turken te verjagen. Leonardo gaat ook mee. De groep wordt geleid door Nicolaas, die via visioenen de heilige opdracht heef gekregen om met een grote groep kinderen op kruistocht naar Jeruzalem te gaan, en twee monniken Dom Johannis en Dom Anselmus. De kinderen zullen naar Genua lopen waar Nicolaas de zee zal splijten zodat ze rechtstreeks naar Jeruzalem kunnen lopen. Alle kinderen geloven hier heilig in. Dolf merkt al gauw dat er iets niet klopt. De monniken jagen de kinderen op en kijken niet naar ze om. Vele kinderen sterven langs de weg van uitputting of honger.
Dolf trotseert de monniken en Nicolaas en zorgt ervoor dat de kinderen het beter krijgen. De kinderen zien in Dolf een leider en dit zint vooral Anselmus niets. Anselmus verzint allerlei listen om Dolf weg te krijgen, wat hem maar niet lukt.
De weg naar Genua is lang en vol gevaren, ze trotseren stormen, ravijnen, overstromingen, honger, ziekte, geweld, wreedheid, bijgeloof en... de leiders. Zijn zij wel die zij beweren te zijn? De kinderengroep bestaat uit weeskinderen, kinderen uit het tuchthuis of waren slaven. Zij zijn nu wat waard, elk kind heeft zijn eigen kwaliteit, en ze zijn er trots op. Dolf maakt daar dankaar gebruik van. Alles loopt op rolletjes. Na de lange, barre tocht komen de kinderen in Genua aan. Vol verwachting wachten de kinderen op het wonder..... zal dit ook gebeuren?
Ondertussen is Dr.Simiak druk bezig om Dolf weer terug te kunnen flitsen, zal hem dat lukken en wil Dolf dat wel na al die jaren?

Mijn mening
Een prachtig boek, het verhaal is spannend en erg mooi verteld. Alles is erg geloofwaardig gebracht. Dolf die veel gereisd heeft met zijn ouders, verbaast zich over de prachtige natuur en de stilte, geen geraas van auto's en vliegtuigen, glasheldere meertjes en beken, véél vogels die in zijn tijd nauwelijks meer voorkomen. Wat je wel even doet nadenken...
Door zijn (school)kennis wordt hij als een zeer geleerde jongen gezien en dat is soms grappig. Maar wat vooral indruk maakt is de enorme onderlinge verbondenheid en bereidheid elkaar te helpen.
Lezen dit boek!

In de uitvoering als op de afbeelding:
Uitgever Lemniscaat, Uitgeverij ISBN 9056375172 Verschijningsdatum 4/2004 (1e dr.: 1973) Bindwijze Paperback Aantal pagina's 133 blz. Genre Fictie van 10 t/m 12 jaar

© Dettie, april 2005

Reageren? Klik hier!