Lang leve Familie!
Joke Janssen

De twaalfjarige Petra is enig kind. Wie het eerste boek over haar gelezen heeft weet dat ze al heel wat heeft meegemaakt. Haar moeder bleek een akelige ziekte te hebben. Gelukkig is ze er weer bovenop gekomen, maar zoiets heeft natuurlijk een behoorlijke impact. Doordat ze toch ergens met haar emoties, haar gedachten, haar frustraties heen moest is ze een dagboek begonnen. Dat is wat wij nu lezen.

Het is kort voor de zomervakantie. Na de zomer zal ze naar de middelbare school gaan. Ze ziet er tegenop, want haar vriendinnen zullen er niet zijn. De enige die naar dezelfde school gaat is die vervelende Rafael. Gelukkig ontmoet ze op de kennismakingsavond Dominique. Het klikt tussen die twee, zo erg dat haar vriendin Indy jaloers wordt! Raar hoor, vindt Petra. Ook Marieke, de huishoudelijke hulp doet raar tegen Dominique. En waarom wil die niet dat Petra bij haar thuis komt?

Allemaal tienerperikelen: verliefdheid, rivaliteit, jaloezie, nieuwe elementen in het leven, het hoort er allemaal bij. Maar dat blijkt niet het thema van dit boek. Petra’s ouders besluiten namelijk om een jongen in huis te nemen. De achtjarige Wouter, enig kind, met een vader die niet in beeld is en een moeder die zwaar ziek is, moet opgevangen worden. Of Petra zo blij is met dat joch in huis? Natuurlijk valt het allemaal niet mee, maar  Wouter steelt haar hart. En door zijn problemen wordt Petra’s zomer heel anders dan ze gedacht had.

Petra is een normale puber, maar ze maakt nogal wat mee. Iets dat gelukkig niet iedereen overkomt, maar het gebeurt wél. De schrijfster hanteert een integere, eerlijke en terughoudende manier van vertellen, waardoor het verhaal nergens tranentrekkend wordt.
De beschrijving van een crematie is prachtig, ze laat op een mooie manier zien hoe een kind er - misschien, het ene kind is het andere niet natuurlijk - mee om gaat. Eigenlijk is dit een boek dat volwassenen zouden moeten lezen om inzicht te krijgen in een kinderziel.
Maar zijn dagboeken van kinderen dat niet altijd: een openbaring? Niet dat ik nu ga zeggen dat ouders die dagboeken moeten gaan lezen, die zijn privé natuurlijk. Maar Joke Janssen geeft op deze manier weer wat er in zou kunnen staan.
En dat is heftig, hoewel er gelukkig ook veel ruimte is voor humor. Tante Liesbeth is een goede bijfiguur! Rafael, tja, de geoefende lezer ziet al wel aankomen wat dat gaat betekenen.
Dus: toch een meisjesroman. Maar dan met een tikje meer.

Joke Janssen (Sittard 1974) was sociaalwetenschappelijk onderzoeker, maar besloot door omstandigheden haar tijd aan schrijven te gaan besteden.

ISBN  9789044825343 | Hardcover | 148 pagina's | Uitgeverij Clavis | juni 2015
Leeftijd vanaf 12 jaar

© Marjo, 30 september 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER