Achtste-groepers huilen niet
Jacques Vriens

Achtste-groepers huilen niet is als eerste uitgegeven in 1999 en beleeft nu zijn eenentwintigste herdruk. Bovendien is het boek in 2012 verfilmd. Dat maakt nieuwsgierig, dat móet dan wel een heel mooi verhaal zijn.

Alles in dit boek draait om Akkie, een lekker, stoere meid die zich niet uit het veld laat staan als Joep haar weer eens dwarszit bij het voetballen op het trapveldje bij school. Hij vindt het nu eenmaal niets dat meiden ook voetballen.  De twee zoeken elkaar op na school en knokken het uit. Maar het gekke is dat Akkie het daarna heel erg benauwd krijgt. Haar moeder neemt haar gelijk mee naar de dokter. Onzin volgens Akkie, maar de dokter vertrouwt het niet en laat bloed afnemen.
'Heb je gehuild?' vraagt haar beste vriendin Elise als ze dat hoort. 'Achtste-groepers huilen niet,' is het stoere antwoord van Akkie.

Helaas, is er inderdaad meer aan de hand. Akkie heeft leukemie en moet, tot schrik van de hele klas, gelijk naar het ziekenhuis. Ze baalt als een stekker want ze wil meedoen aan het schoolvoetbaltoernooi en natuurlijk wil ze mee op kamp. Bovendien willen ze juf Ina koppelen aan meester Henk, dat wil Akkie ook niet missen.
Juf Ina is ondertussen degene die de kinderen op de hoogte houdt over Akkie, hen bijstaat en helpt om de kinderen te laten begrijpen wat er aan de hand is. Ze zorgt ervoor dat de kinderen het gevoel hebben dat ze echt iets bijdragen om Akkie een fijn gevoel te geven.

Akkie zelf is vechtlustig als altijd, ze vertelt grappige verhalen over wat ze meemaakt in het ziekenhuis, waardoor haar klasgenoten ook minder bedrukt raken. Maar meedoen aan het toernooi kan niet, en er kan veel niet, want Akkie is heel ziek. Gelukkig lukt op kamp gaan wel, maar daarna gaat het weer mis...

In het nawoord vertelt Jacques Vriens dat hij toen hij nog lesgaf, een meisje in zijn klas had die net als Akkie leukemie kreeg. Ze heette Anke. Zij overleefde de ziekte niet en met dit boek wilde hij een monumentje voor haar oprichten. Dat is goed gelukt. Vriens schildert Akkie niet af als een supermeid, maar wel als méns met haar ups en downs, die mensen aan het lachen kan maken maar soms ook zo enorm boos en kwaad is op die rotziekte.

De afloop lees je met een dikke keel, Jacques Vriens heeft het einde én de mooie begeleiding van juf Iris mooi en integer verwoord, zonder vals sentiment.
Een verhaal dat je je zal blijven herinneren... net als die lieve, leuke Akkie.

ISBN 9789000381234 | Hardcover | 173 pagina's | Van Holkema en Warendorf | 10 november 2022
Leeftijd 10+

© Dettie, 16 november 2022

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER