Overal water
Ineke Mahieu

De ramp van 1953, verteld voor de jeugd. (Hoewel…)
Voor wie al het een en ander weet over de Watersnoodramp die vooral Zeeland trof in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953, kan meteen bij het eerste hoofdstuk al zien dat het nog niet zover is. Het is donderdagmiddag 29 januari.

‘die dag was alles nog gewoon’

We maken kennis met Nout en zijn vriendinnetje Jannetje. Nout is de middelste zoon in een groot gezin, waar er nog eentje op komst is. Moeder heeft het er maar druk mee, en omdat haar zus een groot huis helemaal alleen heeft, gaat ze met de andere kinderen, en vader, daar heen. Leen, de achttienjarige broer en Nout blijven alleen achter.
Als de storm de dagen erna in kracht toeneemt en het water zelfs over de dijk slaat, is Nout blij dat de anderen op een droog stuk van het eiland zitten. Want in het dorp gaat het niet goed. De vloedplanken zijn niet toereikend, en omdat zijn opa hem er op gewezen heeft, weet Nout dat de dijkgraaf  niet goed gezorgd heeft voor de dijken.

‘ dat noemt zich dijkgraaf. Hij laat de mollen rustig holen en gangen graven in onze dijken. Ze maken er gatenkaas van, maar hij doet niks. Het kan hem gewoon niets schelen.’

Opa heeft het bij het rechte eind: het water overstroomt het dorp, huizen zakken in elkaar, mensen en dieren verdrinken, het leven zal nooit meer hetzelfde zijn.
Dat verhaal is bekend.

Wat heel duidelijk is in dit boek is de achtergrond van de ramp: Ineke Mahieu maakt de tegenstelling tussen rijk en arm duidelijk aan de hand van het verhaal van de voetbalschoenen - Nout mag niet mee naar het voetbaltoernooi, omdat hij geen echte voetbalschoenen heeft. Niet alleen de rijke boer dacht dat hij onaantastbaar was en alles kon doen en laten wat hij wilde, ook de geestelijkheid dacht  meer te zijn dan een ander. Mensen als Nouts ouders die niet naar de kerk gaan, kregen vanaf de preekstoel de schuld van de ramp. Er zijn zelfs mensen die anderen verbieden om te helpen, want het is zondag, de dag des heren...
Gelukkig waren er mensen die de mens belangrijker vonden dan de regels. Mensen zoals Leen en Nout in dit boek.
Het is heel goed om de jeugd van tegenwoordig te laten lezen hoe het was in die tijd. Een spannend verhaal over die ramp is makkelijk te maken, maar om dan tussen de regels door weer te geven hoe het zover is kunnen komen, dat heeft de schrijfster heel goed gedaan.

Misschien zijn de –hopelijk talrijke- lezers al wel eens naar Neeltje Jans geweest, dat nu meer een pretpark is dan een informatiecentrum, maar laat hen alsjeblieft niet vergeten hoe het allemaal gekomen is. Het Watersnoodmuseum draagt daar goed aan bij. (http://www.watersnoodmuseum.nl)
Wie dit boek gelezen heeft, kan met eigen ogen gaan bekijken wat voor impact de storm van januari 1953 heeft gehad.

ISBN 9789047513889 | Hardcover 174 pagina's | Van Holkema & Warendorf | september 2010
Vanaf 10 jaar

© Marjo, 23 februari 2011

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER