Gebroken glimlach

Het is lastig om in een boek te duiken dat geschreven is voor een bepaalde doelgroep als je zelf niet tot die doelgroep behoort.
Guy Didelez vertelt het verhaal van Kaat die geboren is met een schisis, oftewel hazenlip. Ze is een jaar of dertien nu, en heeft al de nodige operaties achter de rug, waardoor haar omgeving eigenlijk niet eens meer
ziet hoe ze er ooit uit heeft gezien. Alleen haar vriendin Lien weet dat, maar zelfs zij heeft het ergste niet gezien.
Ik kan me goed voorstellen dat Kaat er toch last van heeft, dat het voor haar moeilijk te accepteren is dat iemand die er niets van weet ook dat dunne litteken niet eens ziet. In haar hoofd is zij gehandicapt, en ze voelt zich niet prettig als mensen haar aanstaren. Als ze voor school aangewezen wordt om een spreekbeurt te houden weet ze zich daar voorlopig onder uit te draaien. Lien snapt er niets van, niet van het feit dat de juf het accepteert, maar ook niet waarom Kaat niet kan inzien dat het niemand opvalt. Maar wat ze ook niet weet is dat Kaat nog een laatste operatie wil: een neuscorrectie, en dat gaat nu gebeuren. Maar Kaat vertelt het niemand, ze meldt zich alleen ziek.
En dan doet Lien iets heel doms, maar zij kan niet weten hoe dom: ze regelt een afspraakje, waar Kaat niets van weet, met een jongen die ze alleen via internet 'kennen'. Die ontmoeting is voor Kaat een ramp en tegelijk haar redding, in de zin dat ze eindelijk zal leren accepteren dat ze een mooie meid is.

Dat is het verhaaltje, een eigentijds verhaal, doorspekt met informatie over kinderen met een hazenlip, vooral de psychologische kant er van. Zonder dit thema blijft er alleen een slap romantisch verhaaltje over. Het lijkt me een opsteker voor de kinderen die er mee zitten, maar of het andere kinderen zal aanspreken?
Maar misschien was dat ook niet de bedoeling.

ISBN 9789044811544 Hardcover 125 pagina's Uitgeverij Clavis oktober 2009
Vanaf 12 jaar

© Marjo, januari 2010