De diepte van een Zweeds meer

Oké dan:
In Figerholm heb ik het voor het eerst gedaan.
Jazeker -het.
Zo begint het verhaal van Hesther.

Hesther en Mo zijn dikke vriendinnen. Ze vinden jongens wel leuk maar vinden al die meiden die alleen maar over jongens praten stomme aanstellerige grieten. Zij zijn liever bezig met het maken van stripverhalen.
Hesther mag met Mo mee op vakantie naar Zweden, waar Hesther wel blij om is. Haar ouders gaan naar Texel, en dat is ook wel leuk maar ze gaat liever met Mo mee omdat haar eigen vader en moeder vaak ruzie maken. Haar vader is véél weg vanwege zijn werk maar Hesther denkt eigenlijk dat hij een vriendin heeft...
Eenmaal in Zweden hebben Mo en Hesther het erg naar hun zin, ze worden behoorlijk vrij gelaten en zijn veel in de bossen of ze gaan zwemmen in het meer. Ze heel erge lol om mijnheer Lillehammer die ze steeds Meneer Billenham noemen en schunnige vragen stellen in het Nederlands. Maar dan...
Zien ze bij het meer een enorme mooie jongen het water in gaan en hij praat tegen hun! De twee meiden vallen als een blok voor hem en dat is het begin van een hoop ellende. Het is nog nooit gebeurd dat ze alletwee op dezelfde jongen vielen. Björn, de vriend van Lars, de mooie jongen, hangt er maar een beetje bij, hij zegt nog: "Meisjes krijgen altijd ruzie om Lars...". Door de ruzie zijn de mooie bossen ineens niet meer mooi voor Hesther, ze voelt zich erg eenzaam en verdrietig... Komt het nog goed?

Dit moderne, hedendaagse verhaal over de vakantie wordt verteld door Hesther. Allerlei gevoelens passeren de revue. De onzekerheid, de jaloezie, de verwarring, de kwaadheid. Alles wat een puberende meid van 15 kan voelen. Het is een verhaal over volwassen worden, de eerste liefde én de eerste keer. Knap dat Remmerts de Vries zich zo goed weet te verplaatsen in de gedachtenwereld van een meisje.

Paperback | 93 Pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | 2006 ISBN: 9056378376 vanaf 12 jaar

© Dettie, januari 2007

Reageren? Klik hier!