Het schapenfeest
Fikry El Azzouzi


Als de hoofdfiguur een jongen is van elf, dan verwacht je al snel een verhaal over een jongen die volwassen wordt, een Bildungsroman. In dit boek is dat niet het geval, het verhaal speelt zich af op die ene dag van het Schapenfeest, er zijn ook maar enkele verwijzingen naar een verleden of een toekomst. Aan het einde van het boek is de jongen niet anders dan in het begin.

Ayoub is Marokkaan. In Vlaanderen ergens. Hij woont met zijn zussen, die hij 'Gedrocht' en 'Gluiperd' noemt, en zijn ouders in een eengezinswoning met een tuin en een kelder. Op de dag dat het Schapenfeest is, moet er een schaap geslacht worden. Moderne Marokkanen kopen hun vlees bij de slager of laten dan tenminste hun schaap bij het slachthuis om het leven brengen, maar de vader van Ayoub doet daar niet aan mee. Nog erger: Ayoub moet leren hoe hij slachten moet, zodat hij het kan doen als vader het niet meer kan.
Ayoub zou wel meer Westers willen zijn, zoals zijn oom, die tot ergernis van de Marokkaanse gemeenschap, niet getrouwd is met zijn geliefde. Maar hij is zoals gezegd pas elf, ook al roept zijn vader geregeld dat hij dertien of zelfs vijftien is! En een elfjarige jongen moet zich wel schikken naar zijn vaders wil en wet, wat kan hij anders. Dus hij leert soera's bij de 'baardman', en dus werken zijn pogingen om onder de slachtpartij uit te komen niet.
Ayoub is ook een dromer en een fantast. Hij verlangt er naar een groot voetballer te worden. Maar vooral ook heeft hij vreemde fantasieën, hij
dagdroomt over akelige wezens, die hem bedreigen. En hij dagdroomt over het schaap, als hij eenmaal in de wei is. Het schaap is 'de enige echte', die beseft dat het zijn levensdoel is om geslacht te worden.

Het is al wel duidelijk dat het niet helemaal een serieus verhaal is. De wereld van Ayoub en de avonturen van zijn familie zijn vaak hilarisch. Het lijkt wel cabaret: de schrijver spot met zijn eigen afkomst. Maar het is teveel: wat aanvankelijk de lezer nog laat lachen wordt wel erg lang uitgesponnen. Als je deze roman kon lezen in stukken, als verhalen, dan was het beter te verhapstukken.
Aan de andere kant zitten er wel serieuze stukken in. En krijgt de lezer ook informatie over hoe het er aan toe kan gaan als een Marokkaans gezien probeert een eigen cultuur te handhaven in een westerse samenleving. Helaas is het vooral een bevestiging van hoe westerlingen denken over Marokkanen.

De houding ten opzichte van de vrouw:

'Abdelkari is op zoek naar trouwmateriaal. We leunen zo stoer mogelijk tegen een muurtje met één voet plat tegen de muur aan. Abdelbari bestudeert met een schuin hoofd en een vieze grijns elk meisje dat voorbij slentert. De kont mag niet te dik zijn, maar ook niet te plat. Ze mag niet naar ons kijken, maar ook niet naar de grond. Ze moet de juiste pas hebben, niet te snel en ook niet te traag.'

ISBN 9789055154777 Paperback 160 pagina's uitgeverij Van Gennep april 2010

Marjo, 14 augustus 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER