De oorlogsbibliotheek
Addison Armstrong
Het is het jaar 1918. De drieëntwintigjarige Emmaline Balakin lijkt een toekomst als eenzame oude vrijster beschoren. Na het overlijden van haar ouders speelde haar leven zich af in boeken. Ze werkt in het Dead Letter Office, een instituut waar geprobeerd wordt onbestelbare post op het juiste adres te krijgen. Maar als haar gevraagd wordt of ze misschien als bibliothecaresse aan het front zou willen worden, accepteert ze die baan, als treedt ze in het voetspoor van haar Russische ouders die uit St Petersburg vertrokken om aan het juk van Tsaar Alexander te ontsnappen.
Haar beslissing heeft te maken een brief die ze in handen kreeg in het Dead Letter Office, een brief van een bekend persoon en niet zomaar een, maar van de jongen met wie ze opgroeide: Nicholas. Uit de brief wordt duidelijk dat hij zich in Frankrijk bevindt. Niet dat ze enige hoop heeft dat ze hem zal treffen als ook zij naar Frankrijk gaat, maar ze wil net als hij haar steentje bijdragen. Het is de maand september als ze op de boot stapt. Haar taak is om gewonde en zieke soldaten te voorzien van boeken.
In het jaar 1976 treffen we Kathleen Carre. Ondanks dat haar oma, door wie zij opgevoed is, haar bedenkingen heeft, volgt ze haar droom en gaat studeren aan de United States Naval Academy. In dat jaar werden voor het eerst vrouwen toegelaten, ze verwacht ook wel dat het niet makkelijk zal zijn. Gelukkig zijn er andere jonge vrouwen, maar helaas zijn er meer mannen die de komst van vrouwen niet alleen passief afkeuren, maar die hen ook op alle mogelijke manieren dwars zitten. Vooral één van hen dreigt de carrière van Kathleen kapot te maken.
Zowel Emmeline als Kathleen zijn sterke vrouwen, die zich niet laten kisten. Natuurlijk zijn hun levens op de een of andere manier met elkaar verbonden, en vanwege de voorspelbaarheid daarvan is de spanningsboog soms een beetje slap, maar Addison Armstrong weet haar lezers toch in haar greep te houden. Ze schrijft vlot, en wisselt op tijd de verhaallijnen af.
Dat er in de eerste wereldoorlog in het leger aandacht was voor geestelijke verstrooiing is vast ook niet echt bekend. In de Verenigde Staten werden boeken opgehaald en verscheept. Zeven tot tien miljoen boeken kwamen zo aan het front terecht! En er was censuur: boeken over bolsjewisme en pacifisme waren verboden!
De overeenkomst tussen de beide verhaallijnen heeft dus een persoonlijk tintje is, maar ook de achtergrond vertoont gelijkenissen. Emmeline is daadwerkelijk in de oorlog, Kathleen wordt er voor getraind, een behoorlijk pittige training. Maar wat het interessant maakt – en een beetje jammer dat dit niet uitgebreider in het verhaal verwerkt wordt – is dat beide vrouwen te maken hebben met racisme. In de eerste wereldoorlog vochten gekleurde soldaten mee die zich afzijdig dienden te houden van de blanke soldaten.
En in de jaren zeventig was er zoals bekend in grote delen van Amerika rassensegregatie. Dat had zijn invloed op de sfeer op de Academy.
Addison Armstrong (1999) studeerde voor een onderwijsdiploma en een diploma taal- en letterkunde aan de Vanderbilt University (Nashville, Tennessee).
ISBN 9789044362442 | paperback, met een verantwoording achterin| 368 pagina's | Uitgeverij the House of Books | augustus 2022
Vertaald uit het Engels door Maaike Harkink
© Marjo, 15 oktober 2022
Lees de reacties op het forum, klik HIER
Het licht van Luna Park
Addison Armstrong
Als in juni 1926 Althea Addison als kraamverpleegster assisteert bij een bevalling van een te vroeg geboren baby, moet ze tot haar leedwezen accepteren dat het kind niet gered zal kunnen worden. Maar ze heeft pas iets gelezen over een dokter die - notabene op een attractiepark - couveuses heeft staan en daar in ieder geval zijn uiterste best doet om premature baby’s te redden.
Ze vertelt het de gynaecoloog: Dr. Couney heeft al vele kleintjes gered!
Moeten ze niet een poging wagen voor dit kleine meisje?
Maar de dokter wil er niets van weten, zoals overigens de meeste van zijn collega’s: ‘Het is niet aan ons om Gods plan in twijfel te trekken!’ En bovendien: op dat park moet je betalen om de baby’s in de couveuses te mogen zien. Het is een freakshow!
Als er opnieuw een kind te vroeg geboren wordt, gaat Althea tegen de voorschriften in: ze ontvoert het meisje Margaret en brengt het naar Dr. Couney.
Het kost haar haar baan: ze zal nooit een diploma krijgen.
Wat heeft het verhaal van Althea te maken met dat van Stella Wright, een vierentwintigjarige jonge vrouw? Dat speelt in 1950. Een tijd waarin vrouwen misschien al wel iets meer voor zichzelf op konden komen, maar nog lang niet de tijd van de echte vrouwenemancipatie.
Stella heeft net haar moeder verloren, en al ziet ze er erg tegenop: die flat zal toch opgeruimd moeten worden.
Stella werkt als onderwijzeres met gehandicapte kinderen, maar ligt geregeld overhoop met de directeur van de school. Het is een klein groepje kinderen, maar volgens de directeur zijn zij geen onderwijs waard. Ze kunnen niets leren immers! Stella kan hem er niet van overtuigen dat ze dat wel degelijk kunnen, maar toch eist ze lesmateriaal. Als ze iets heel anders ontvangt dan ze in haar hoofd had, dient ze haar ontslag in. Zo kan ze niet werken!
Maar ze is er kapot van. Eerst het overlijden van haar moeder, dan dit ontslag. En dan zit haar echtgenoot Jack haar ook nog achter de vodden om aan kinderen te beginnen.
Bij het opruimen van haar moeders spullen ontdekt Stella dat ze haar moeder nooit echt gekend heeft en gaat ze op onderzoek uit.
Om en om lezen we de verhalen van deze twee vrouwen, en we vermoeden als lezer al redelijk snel wat ze met elkaar te maken hebben.
Maar het is vooral het op feiten gebaseerde verhaal over Coney Island dat indruk maakt. Hoe is het mogelijk dat een man die de levens van zulke kleine kinderen kon redden, daar nauwelijks kans voor kreeg? Hoe hij zijn prachtige plan ten uitvoering moest brengen in een attractiepark!
Ook zijn het verhalen over twee sterke vrouwen die het opnemen tegen de tijdsgeest en daar min of meer alleen voor staan. Het is natuurlijk een schok om te ontdekken dat je moeder een compleet ander persoon was als je dacht dat ze was. En hoe heeft ze het gered in die tijd? Welke lessen kan Stella daar zelf uit trekken?
Natuurlijk zit er ook een flinke dosis romantiek in het boek, waardoor het zeer leesbaar wordt, overigens zonder dat het zoetig wordt!
In een nawoord vertelt Addison Armstrong over Dr. Couney en zijn vooruitstrevende behandeling van te vroeg geborenen waarvoor hij geen andere plek vond dan Luna Park. De schrijfster weet goed duidelijk te maken hoe het er aan toe ging, vooral wat betreft vrouwen, in beide tijdsperioden.
Een mooi debuut. En een mooie omslag: een vrouwenfiguur met op de achtergrond Luna Park.
ISBN 9789044362046 | Hardcover | 304 pagina's | Uitgeverij the House of the Books | augustus 2021
Vertaald door Karin Pijl
© Marjo, 25 november 2021
Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER
