Femke Dekker & Marieke Nelissen

http://www.femkedekker.nl

http://www.lepetitstudio.nl

Stoffige streken
Verhalen uit De Heksenkeet: Deel 4
illustraties: Marieke Nelissen
tekst: Femke Dekker

In dit vierde deel over de heksen Sybil, Luna, Stella en Lidwien die in de De Heksenkeet, een oude scheve villa bovenop een berg wonen staat de snibbige, beetje gemene, ijdele heks Stella centraal.

Als het verhaal begint zit Stella weer eens in bad. Ze geniet van het weelderige schuim maar vooral van zichzelf. Wat is ze toch mooi, wat heeft ze toch prachtig haar en die beeldschone slanke handen! Maar dan hoort ze geluiden uit haar huiskamer komen... ze begrijpt het gelijk, dat is haar hond Troela, wat is die nu weer aan het uitspoken? Wij als lezer weten dat al, Troela zit achter Fladder, de vleermuis van Luna, aan. Dat gekke beest hangt eerst heerlijk aan de lamp en even later zien we hem grijnzend in de gordijnen bengelen, dat mag natuurlijk niet van Troela en daarom dendert de roze Troela dwars door alles heen achter Fladder aan, een spoor van gebroken en omgevallen troep achterlatend.

Stella doet gauw de spin in haar haren die vervolgens razendsnel haar natte lokken in suikerspinmodel brengt, want onopgeschmukt kan ze zich niet vertonen. Ze wikkelt zich in een handdoek en dendert naar de kamer. Ze jaagt vervolgens Fladder het raam uit en gaat, keurig als ze is, onmiddellijk aan de slag om die hele bende weer op te ruimen. Maar de stof en troep die Stella opzuigt komt er net zo hard aan de achterkant van de stofzuiger weer uit, nu zit àlles bedekt onder een dikke laag grijze stof. Zelf de waakdraak is eronder verdwenen.

Tot overmaat van ramp zuigt ze Troela ook nog op! Het arme dier steekt alleen nog met zijn snoet uit de stofzuigerslang! Het lukt Stella niet het beest daar vandaan te toveren, ze is woedend, ze is razend, ze is in alle staten! Ze brult de namen van haar medebewoners in de Heksenkeet. Ze moeten komen helpen! En wel nu! Maar dat maakt de bende uiteindelijk alleen nog maar erger...

Opnieuw een knotsgek verhaal met net zulke knotsgekke afbeeldingen. Ik blijf Lidwien, de heks met de enorme lange nek die alle kanten op sliert de leukste heks vinden. Het is hilarisch om te zien hoe zij zich voortbeweegt. Maar Stella zelf is ook geweldig, haar nuffige gedrag, haar keurige hondje met strikje in het roze hondenhaar, maar vooral haar torenhoge kapsel waaraan een spin hangt maakt het verhaal lekker doldwaas. De fantasie van Femke Dekker en Marieke Nelissen is ongekend, alles kan. Verzin het maar en zij maken het nog gekker...

Heerlijk boek, geschreven in korte en goed leesbare zinnen, met als verrassing een stickervel vol heksenattributen om je eigen zelf te maken magische opruimdoos (werkwijze in het boek) mee te versieren!

ISBN 9789025766535 | Hardcover | 112 pagina's | Uitgeverij Gottmer | mei 2017
Leeftijd 7+

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

Wringel wrangel wrek
Verhalen uit De Heksenkeet: Deel 3
illustraties: Marieke Nelissen
tekst: Femke Dekker

In De Heksenkeet, een oude scheve villa bovenop een berg, wonen vier heksen. Het zijn Sybil, Lidwien. Stella en Luna.
Sybil woont beneden, zij heeft na een toverfoutje een staart en een poezenkop, ook haar handen zijn klauwtjes geworden. Maar heel erg vindt ze het niet.
Luna woont in de kelder, ze draagt net als haar vleermuis Fladder altijd een zonnebril. Dankzij haar geheime toverthee komt alles altijd weer goed.
Stella woont op zolder, in haar haar woont een spin. Zij is behoorlijk ijdel en kan uren voor de spiegel zitten tutten. Stella is de enige beetje valse heks van De Heksenkeet. © Marieke Nelissen
En dan is er nog de lieve stuntelige Lidwien, ook bij haar gaat er wel eens iets mis, daardoor heeft ze een heel lange nek, die alle kanten op slingert en heeft Poentje, haar poezenbeest, een pompoenenkop.

Over Lidwien gaat dit komische verhaal. Zij wil heel graag dat Poentje zijn eigen poezenkopje terugkrijgt. Want elke keer als het diertje haar een kopje geeft, krijgt ze een bonk tegen haar been of kaak. Bovendien mist Lidwien het lieve zachte snoetje van haar kat. Zo'n spinnende pompoen vindt ze maar niets. Maar hoe kan ze de poes weer terugtoveren?
Ze speurt haar hele boekenkast af, van onder tot boven, van links naar rechts en dan is zo'n lange nek heel handig, of toch niet? Want even later gebeurt het... Lidwien heeft weer eens iets heel onhandigs gedaan. Ze schaamt zich zo erg daarvoor dat ze niet meer van haar kamer af wil komen, maar dat laten de andere heksen niet gebeuren, hoewel Stella het stiekem eigenlijk ook wel heel erg grappig vindt.
De heksen proberen van alles, en de klauwtjes van Sybil en de thee van Luna komen nu goed van pas. Maar of Lidwien van haar kamer af wil komen? Dat is nog maar de vraag, want het is wel héél gek wat er met haar gebeurde...

Soms denk je, hoe verzint iemand zo'n verhaal bij elkaar? En dan nog die kostelijke afbeeldingen erbij! Die deftige Stella met haar enorme bos paarsroze haar waar een spin aan hangt, die enorme nek van Lidwien die in en uit schuift, de kat met zijn pompoenenhoofd, het is dolkomisch om te zien. Ieder kind die de illustraties ziet, begint vanzelf te lachen.

De taal zal voor kinderen ook geen struikelblok vormen want er komen geen heel moeilijke woorden in het verhaal voor, behalve de gekke toverspreuken natuurlijk. Alle zinnen zijn kort en duidelijk afgedrukt. Kortom, een heerlijk, lekker gek, betoverend boek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer, klik HIER

jeugd 6-9 jaar

Femke Dekker & Marieke Nelissen